Lewiatan (#1). Lewiatan

Teraz w Europie panuje pokój. Ci, którzy pamiętają przebieg wydarzeń z lat 1914-1918 odeszli. Wojna zebrała swoje żniwo. Wiadomo także , jak potoczyły się losy mocarstw w tej okrutnej wojnie. A, jak by było, gdyby przeciwstawne strony dysponowały mechanicznymi potworami, albo latającymi stworami, które powstały z mieszanki DNA różnych stworzeń?


Taką oto wizję przed czytelnikiem kreuje amerykański autor science fiction i fantasy- Scott Westerfeld. Ma on na swoim koncie powieści SF i kilka książek dla dzieci . Zanim został autorem poczytnych książek, pracował m.in. w fabryce ołowianych żołnierzyków, był redaktorem podręczników, nauczycielem i informatykiem. Komponował również utwory muzyczne dla nowojorskich teatrów.

"Lewiatan" jest to pierwsza część z trzy tomowej opowieści o I wojnie światowej w alternatywnym podejściu. Za tę powieść pisarz zdobył dwie prestiżowe nagrody: Locus oraz Aurealis dla najlepszej książki młodzieżowej w 2009 roku.

Skoro wcześniej napisałam , że jest to książka , której akcja toczy się w alternatywnej przeszłości , to rozwinę ten wątek.
1914 roku w Sarajewie zostaje zamordowany arcyksiężę Franciszek Ferdynand i jego małżonka Zofia Chotek . Ich syn (postać fikcyjna) zostaje w pałacu w Austii, gdzie inscenizuje żołnierzykowi wojnę. Od zabawy odrywa go nauczyciel fechtunku Vorger, który (ze względów ich matka księcia nie ma w sobie ani kapki arystokratycznej krwi) odnosi się do młodego księcia z lekką pogardą. Prosi Aleksandra, czy chciałby pokierować najnowocześniejszym zbrojnym wynalazkiem. Alek mimo później pory, bez chwili zastanowienia wsiada to ogromnego, mechanicznego stwora , by nim pokierować. A maszyna jest przerażająca Jest to stwór , kroczący na dwóch nogach, a z głowy wystają mu olbrzymie działa. Chłopak początkowo czuje się onieśmielony, by za chwilę poczuć zachwyt.
Alek nie spodziewa się, że jego "zwabienie" do maszyny, ma na celu uratowanie mu życia, gdyż jego rodzice zostali zamordowani....

W tym samym czasie Deryn Sharp, uczy się pilnie do egzaminu . Za śladami brata i ojca baloniarza , kocha latanie i pragnie się dostać do Brytyjskich Sił Powietrznych. Ale wiedza, to nie wszystko czym dziewczyna musi się wykazać. Jest jej potrzebna odwaga, hart ducha, ale i spryt. Do oddziału lotnictwa przyjmuje się tylko płeć męską. Deryn postanawia się upodobnić gestami, mimiką, ubiorem itp. do chłopaka. Dziewczynie po pierwszym locie na zmodyfikowanej meduzie ( wyhodowanym, żywym organizmie) dostaje się do oddziału i zaczyna służyć na Lewiatanie...

Los tych dwojga się skrzyżuje i połączy ich ścieżki, by wspólnie przeżyli największą przygodę ich życia. i nie będzie to przygoda lekka i przyjemna, gdyż państwa europejskie zaczynają zaciętą walkę o terytoria oraz polityczne wpływy...

"Lewiatan" jest powieścią skierowaną głównie do młodzieży. Autor świadomie w roli głównych bohaterów osadził dwójkę młodych osób, by każdy czytelnik mógł identyfikować się z bohaterem. A po części pozazdrościć im odwagi, niesamowitych przygód, podróży w modyfikowanych organizmach, które wytwarzają własne ekosystemy lub w wielkich ziejących "czołgach" na dwóch nogach. Jest to opowieść z elementami historii i steampunku.
Deryn, jak i książę Alek charakterysują się wszystkimi cechami, jakie są przypisane nastolatkom. Są oni bezpośredni, trochę egocentryczni, ufni, ale i odważni. Deryn od pierwszych stron dominuje nad swoim książkowym kompanem. Jest ona żywa, wesoła, twórca i pomysłowa. Natomiast Alek jest lekko rozpieszczonym synem swego ojca, który musi dorastać z każdą pogonią, ucieczką itp, by odnaleźć te cechy przywódcy, które próbował mu wpoić ojciec.

Pisarz napisał Lewiatana z wielowątkowym rozmachem. Przygoda goni przygodę. Czytelnik nie ma czasu na chwilę wytchnienia. Wszak musi " biec z Deryn po Aleka, gdyż tylko ten może uratować Lewiatana, przed potworem , w którym m.in. Vogler przybył uratować księcia".

Mimo, że jest to książka młodzieżowa, to odnoszę wrażenie , że może zaciekawić starszego czytelnika. Ja nim przecież jestem i uległam magii Westerfelda.
Przede mną kolejna cześć trylogii - "Behemot" . Już jestem ciekawa jak dalej potoczy się gra chrzęstów i darwinistów, o wszystko...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Lewiatan” Scotta Westerfelda przedstawia alternatywną wizję I wojny światowej. Kiedy w Sarajewie zostaje zamordowany następca tronu Austro-Węgier, Franciszek Ferdynand, wraz ze swoją małżonką, Zofią, wojna zbliża się wielkimi krokami do Europy. Młody syn arcyksięcia, Aleksander, zostaje zmuszony do ucieczki z domu rodzinnego, kierując się ku neutralnej Szwajcarii wraz z grupą zaufanych zwierzchników. W tym samym czasie Deryn Sharp próbuje dostać się podstępem do brytyjskich Sił Powietrznych, chcąc spełnić marzenie będące spadkiem po jej tragicznie zmarłym ojcu. Historia na pozór wydaje się zwykłą opowiastką wojenną, gdyby nie drobny, ale znaczący szczegół. Jak sam zwiastun książki wskazuje, jest to alternatywna, steampunkowa wersja wydarzeń, które znany z kart historii. Maszyny kroczące, ogromne wieloryby, meduzowate balony czy nietoperze połykające szpikulce to tylko jedne z licznych przykładów wynalazków, z którymi można się zetknąć w trakcie trwania lektury. Cała powieść stanowi barwną i arcyciekawą historię o ucieczce Alka z kraju wraz z równoległą opowieścią Deryn na tytułowym „Lewiatanie”. Nie trudno odgadnąć, że losy dwójki bohaterów są ze sobą splecione wyraźną nicią, a wydarzenia, które im towarzyszą, mają na celu doprowadzić do momentu, w którym ta dwójka się spotka. Deryn to młoda, utalentowana dziewczyna, która w wiedzy i zamiłowaniu do latania przerasta niejednego mężczyznę. Nie przeszkadza jej ukrywanie płci ani to, że musi zachowywać się jak chłopak. Pragnie jedynie spełnić swe marzenie, co doprowadza do szeregu nieprzyjemnych sytuacji, gdyż jej oddanie wobec Sił Powietrznych jest wyższe od niej samej. A słynne „wciórności” czy „niech to pająk pokąsa” przewijają się nie raz ani nie dwa w darwinistycznej podróży Deryn. Alek natomiast to naiwny, nieznający „normalnego” świata chłopak, który od lat był uczony rozmaitych języków, by w końcu odkryć, że nie potrafi rozmawiać ze zwykłym sprzedawcą gazet. Jest ciepły, miły, trochę nieporadny. Nie umie odnaleźć się w społeczeństwie zwykłych obywateli, co sprowadza na jego kompanię same problemy, mimo wszystko kryje w sobie talent, oddanie, mądrość i zaradność, choć jeszcze wiele mu brakuje. Pozornie „Lewiatan” wydaje się powieścią dla dzieci bądź młodzieży – nic bardziej mylnego. Choć na kartkach książki można odnaleźć przepiękne ilustracje, które są dostępne na stronie autora, to mają one na celu jedynie zobrazować nam piękno, które stworzył Westerfeld. „Lewiatan” to przygoda, to podróż, porywająca historia i nietuzinkowi bohaterowie. To także swoisty realizm i steampunkowa nuta pomysłowości i niezwykłego talentu. To trzeba przeczytać, to trzeba zobaczyć. Moim zdaniem jest to cudowna książka dla fanów „Harrego Pottera”, gdyż każdy, w każdym wieku może odnaleźć w tej powieści coś dla siebie. Niewątpliwie książka ma swoje wady. Jest trochę przewidywalna, stanowi jedynie odskocznię od rzeczywistości czyli ma na celu zapewnić jedynie rozrywkę. Aczkolwiek tak jak napisałam wcześniej, ta książka jest świetna. Należy jeszcze podkreślić niesamowitą pracę tłumacza. Podziwiam za przetłumaczenie tak ciężkiego kawałka literatury, gdyż nazewnictwo stanowi niemałe wyzwanie - dlatego nie polecam jej czytać po angielsku. https://rolakatalog.blogspot.com/2016/08/recenzja-4-lewiatan-scott-westerfeld.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Lewiatan" to pierwszy tom steampunkowej trylogii, która, co typowe dla tego podgatunku scifi, jest też historią alternatywną Europy z okresu 1 wojny światowej.

W powieści poznajemy dwójkę głównych bohaterów: Alka, zbiegłego księcia, oraz Deryn, dziewczynę udającą chłopaka, by stać się kadetem sił powietrznych. Jak można się spodziewać, ich losy się splatają, łącząc tę dwójkę we wspólnej, zapowiadającej się na wielką, przygodę.

Za wielki plus tej książki wskazałabym pomysł na świat i jego frakcje, gdyż mamy tutaj Zmechów - zwolenników różnego rodzaju maszynerii, szczególnie bojowej, a także Darwinistów, którzy upatrzyli sobie kierunek bardziej związany z biologią, czego efektem są fabrybestie - modyfikowane genetycznie istoty łączące pożądane cechy różnych gatunków zwierząt.

Obranie fantastyki naukowej jako gatunku tej serii nie wypada niestety najlepiej, bo snute tu teorie nie mają zbyt wiele wspólnego z nauką i są bardzo pobieżnie opisane. Należy pamiętać, że jest to mimo wszystko książka młodzieżowa, a to nieraz tłumaczy uproszczenie pewnych aspektów, choć muszę przyznać, że czuję się trochę zawiedziona, że autor poświęcił temu tak mało miejsca i uwagi.

Niestety nieścisłości naukowe to nie koniec, bowiem w tej historii jest ich więcej, a dotyczą one głównie zachowania postaci. I o ile u nastoletnich bohaterów można by było to zrozumieć, tak irracjonalne zachowania ze strony dorosłych, którzy mieli nad nimi sprawować opiekę, już trudniej. Jest tu sporo głupotek i dziur logicznych, to element, który najbardziej przeszkadzał mi przy czytaniu tej książce, niejednokrotnie wybijając mnie z rytmu. Mocno się temu dziwię, bo wiele z nich dałoby się prosto uniknąć przy czytaniu przez betaczytelników lub zagraniczną redakcję.

"Lewiatan" to powieść, która ma swoje wady i zalety. Do pierwszych należą nieścisłości i niekonsekwentne, czasem bezsensowne zachowanie postaci oraz to, że przy niekrótkiej książce fabuła niewiele posunęła się naprzód. Za plusy mogą jednak wskazać ciekawe pomysły na dwie wrogie frakcje i wizję Europy. Głównych bohaterów dość łatwo polubić i im kibicować. 

Wielkim plusem są liczne ilustracje rozłożone przez całą książkę, a na koniec ciekawostki historyczne i fabularne dorzucone przez autora.

Nie jest to rasowy steampunk, w którym znajdzie się trochę nieścisłości zarówno naukowych jak i w zachowaniu postaci, jeśli jednak ktoś szuka lekkiej, niewymagającej rozrywki, to tę powieść czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Ja lekko się zawiodłam, ale mimo wszystko miło spędziłam czas;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wersterfeld zabrał mnie do alternatywnej przeszłości, jednak takiej, której świat nie jest tak bardzo inny od naszego, a jednak potrafi zaskoczyć na każdym kroku. Pierwsze co mnie uderzyło w tej historii to jej bogactwo w temacie naukowym, ponieważ ten świat oprócz wojennej otoczki samej w sobie ciekawej nęcił wizją ingerencji genetycznej, czy rozbudowanej robotyki.

 

Przedstawiona wojna dotyczy nie tylko nacji samych w sobie, a tez podejścia do świata, ponieważ w opozycji do niemieckich maszyn, które są monumentalne, brutalne, skuteczne i budzące grozę, stają brytyjscy Darwiniści ingerujący w genetykę, chcą za jej sprawą tworzyć żywe ,,maszyny" wojenne. Przyznaje, że mnie takie zderzenie dwóch różnych światów oraz filozofii ciekawiło i bodźcowało do dalszego brnięcia w tę historię.

 

Kluczowe dla historii postaci to Deryn Sharp, dziewczyna udająca chłopca, aby służyć w siłach zbrojnych oraz Aleksander, młody arystokrata zmuszony do ucieczki porzucając absolutnie wszystko. Przecięcie się losów tej dwójki jest punktem wyjścia dla rozwoju całej historii i samych bohaterów zarówno w sferze emocjonalnej jak i fabularnej. Momentami dojmujący było ten obraz trudnego dojrzewania w czasach konfliktu, który był bezlitosny.

 

Autorowi pomimo złożonej tematyki udało się nie popaść w banał i groteskę, a cała historia jest dość spójna i toczy się w umiejętnie wyważonym tempie, ponieważ niezwykle dynamiczne sceny akcji przeplatają się refleksami czy humorystycznymi wstawkami. Warto odnotować, że dialogi w powieści są żywe i nie trąciły sztucznością, która potrafi skutecznie wybić z wchodzenia w przedstawiony literacki świat.

 

Westerfeld stworzył pasjonującą bogatą historię, która nie unika trudnych tematów jak poszukiwanie tożsamości, odwagi w trudnych czasach, lojalności i budowaniu zaufania pomimo pozornie kolosalnych różnic. Mnie ta historia zdecydowanie usatysfakcjonowała i sprawiła, że zapewne sięgnę po kontynuację.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)