Operacja na złamanym sercu

; Ostatecznie każdy koniec jest jakimś początkiem, co nie? - Zmusiłam się do uśmiechu - A początki zwykle budzą w człowieku dobre emocje. No wiesz... Są takie pełne nadziei. ;Gdyby spojrzeć na życie Julity, można rzec że ma świetny plan na siebie, plan który miał się ziścić, bo co miało nawalić. Otaczał ją błogi spokój - rezydentura na wymarzonym kierunku chirurga u boku ukochanego Pawła, wybiegając dalej - czekała tylko na pierścionek zaręczynowy, wspólne życie, dzieci, już od tego można dostać zawrotu głowy, ale ta bańka dobrych życzeń pękła pewnego dnia kiedy to niespodziewanie odwiedziła nie zapowiedziana przyszła teściowa Pawła informując dziewczynę że ów jej przyszły zięć zostanie ojcem u jej córki. Można sobie wyobrazić co było potem, morze łez, załamka totalna, czarna rozpacz, istny koszmar. Na domiar wszystkiego z wyśnionych planów pracy w bydgoskim szpitalu zostały mrzonki, dziewczyna usłyszała słowa które podcięły jej skrzydła sugerując iż chirurgia nie jest dla kobiet. Nie jedna młoda zapowiadająca się lekarka mogła się załamać i puścić jako wodze fantazji swoją pasje. Lecz Julita otrzymała propozycje rezydentury w małym niszowym szpitalu i tam poznając zespół zaczynała od nowa rozpościerać skrzydła, odnajdując cel brnie pomimo wcześniejszych niepowodzeń, dając sobie czas na odbudowanie zaufania do wszelkich związków. W tych wszystkich wzlotach i upadkach wspiera ją siostra, przyjaciel ze studiów i ortopeda, który jakby

...
(czytaj dalej)