Trzy

Debiutom wybaczam więcej, wybaczam więc Autorce trochę dłużyzn i rozciągniętych wątków. Przymknęłam też ucho na sposób czytania, ten lektor nie zostanie moim ulubionym.
Jak już wszystko wybaczyłam i poprzymykałam wyszedł z tego niezły (oparty na faktach) kryminał, z ciekawymi głównymi bohaterami, którzy pojawią się prawdopodobnie w kolejnych częściach - Autorka zapowiada trylogię.
Drastycznych opisów nie ma wiele, jest za to sporo o relacjach, rodzinie, o "błędach młodości" i o tym, jak przeszłość może wpływać na teraźniejszość.
Czekam na kolejne części!

Książkę czytało mi się bardzo dobrze. Krótkie rozdziały były dużym plusem. I przyznaję, że w ogóle podczas czytania nie dało się odczuć, że to debiut. Mamy tutaj kawał dobrego kryminału z bohaterami, którzy mają za sobą trudną przeszłość. Komisarz Robert Ceglarski jest po rozwodzie. Praca była dla niego wszystkim, przez nią rozpadło się jego małżeństwo. Mężczyzna zostaje zmuszony do przerwania urlopu, czeka na niego kolejna trudna sprawa. Aleksandra Wysocka kiedyś stanęła na drodze Roberta, teraz znowu się spotykają i łączą siły w skomplikowanym śledztwie. Tych dwoje mają ze sobą trudne relacje, trudną przeszłość i mnóstwo tajemnic. Czy dawne uczucia zwyciężą? Czy w takim chaosie jest jeszcze miejsce na miłość?

W książce nic nie jest oczywiste. Akcja rozwija się powoli, ale nie jest nudno. Autorka nie raz zaskoczy czytelnika, a takiego zakończenia chyba nikt nie jest w stanie przewidzieć. Dodatkowo jak się dowiedziałam czytając słowo od autorki, to jest dopiero początek trylogii, więc z bohaterami się jeszcze spotkamy. 

Debiut uważam za bardzo udany i na pewno będę czekać na kolejne części. 

Nie od dziś wiadomo, że polski kryminał to gatunek, po który sięgam najchętniej – zawsze z ciekawością i ogromną przyjemnością. Wiele razy podkreślałam też, że szczególne miejsce w moim czytelniczym sercu zajmują debiuty, zwłaszcza naszych rodzimych autorów. Nic więc dziwnego, że pierwsza powieść Gabrieli Pawliny od razu zwróciła moją uwagę, tym bardziej że inspiracją do jej stworzenia stały się prawdziwe wydarzenia kryminalne – a to obietnica realizmu i niepokojącej wiarygodności. Sięgając po tę książkę, byłam przekonana, że spełni moje oczekiwania.

„Trzy” to historia, w której Gabriela Pawlina przenosi czytelnika w Beskid Niski – na teren dawnej, wysiedlonej łemkowskiej wsi. To miejsce zachwycające pejzażami, a zarazem pełne cieni przeszłości i niewypowiedzianych tajemnic. Właśnie tam zostają odnalezione zwłoki młodej kobiety. Już sam sposób upozorowania zbrodni budzi niepokój: ciało owinięte w folię i ułożone w teatralnej pozie wygląda jak makabryczny znak, którego znaczenie dopiero trzeba odczytać.

Śledztwo prowadzi komisarz Robert Ceglarski, który zamiast zasłużonego urlopu musi zmierzyć się z gąszczem kłamstw i podejrzeń. Równolegle na scenę wkracza Aleksandra Wysocka – specjalistka od poszukiwań zaginionych osób, kobieta zdeterminowana, lecz obciążona własną przeszłością. Ich drogi krzyżują się w sprawie, która okazuje się nie tylko kolejnym dochodzeniem, ale także podróżą w głąb sekretów małej społeczności. Tutaj każdy wie więcej, niż chce przyznać, a prawda ma swoją cenę.

Autorka w swoim debiucie serwuje kryminał, który łączy klasyczną zagadkę detektywistyczną z psychologiczną analizą bohaterów oraz społeczności, w której żyją. Na pierwszy plan wysuwa się język powieści – oszczędny, a jednocześnie sugestywny. Opisy beskidzkich lasów, opuszczonych domów i mglistych dolin tworzą atmosferę izolacji i zagrożenia, w której każdy cień może skrywać rozwiązanie lub nowe niebezpieczeństwo. Pawlina umiejętnie splata elementy thrillera psychologicznego z klasycznym kryminałem, dzięki czemu czytelnik nie tylko stara się rozwikłać zagadkę, ale także zagląda w głąb ludzkich motywacji, grzechów i win.

Choć powieść jest obszerna, nie nuży. Wręcz przeciwnie – kolejne wydarzenia coraz mocniej wciągają, a napięcie rośnie z rozdziału na rozdział. Trudno uwierzyć, że to debiut, ponieważ styl autorki jest dojrzały, a konstrukcja fabuły przemyślana.

Szczególne znaczenie ma fakt, że intryga została zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Nadaje to powieści autentyczności i sprawia, że staje się czymś więcej niż fikcją – refleksją nad tym, jak nierozwiązane tajemnice, dawne dramaty i przemilczane winy potrafią wpływać na kolejne pokolenia. Pawlina umiejętnie balansuje między autentyzmem a literacką inwencją, tworząc historię poruszającą, a jednocześnie prowokującą do myślenia o naturze zła i odpowiedzialności.

Struktura powieści jest spójna i wyważona – napięcie rośnie stopniowo, a kolejne tropy prowadzą do finału, który nie tylko satysfakcjonuje, lecz także skłania do refleksji nad moralnością i konsekwencjami ludzkich wyborów. Bohaterowie zostali wykreowani z wyczuciem: Ceglarski to doświadczony, ale wrażliwy policjant, zmuszony do mierzenia się z moralnymi dylematami, natomiast Aleksandra wnosi do historii osobisty wymiar, łącząc zawodowe obowiązki z prywatnymi emocjami. Ich relacja – oparta na napięciu, momentami konfliktowa, ale budowana na szacunku i potrzebie współpracy – dodaje opowieści głębi.

„Trzy” to kryminał, który wyróżnia się zarówno intrygą i umiejętnością budowania napięcia, jak i wnikliwym portretem społeczności oraz ludzkiej psychiki. To mocny, mroczny i wyjątkowo udany debiut, w którym zagadka kryminalna splata się z refleksją o winie i konsekwencjach dawnych błędów. Gabriela Pawlina stworzyła opowieść niepokojącą, wielowymiarową i wiarygodną – a dzięki inspiracji prawdziwymi wydarzeniami nadaje jej szczególnej siły. To powieść, która nie tylko wciąga, lecz także zapowiada autorkę jako nowe, obiecujące nazwisko w polskim kryminale.

Jeśli szukacie książki, która od pierwszej strony wciąga jak wir emocji i nie puszcza aż do ostatniego zdania, to "Trzy" jest właśnie dla Was! 🤯

Gabriela Pawlina stworzyła mroczny, pełny napięcia thriller psychologiczny, który czytałam  jednym tchem 🔥 Historia trzech kobiet, połączonych przez jednego mężczyznę, to prawdziwa mieszanka wybuchowa! 💣

Co w niej uwielbiam? ❤️
Wciągająca fabuła. Akcja toczy się wartko, a krótkie rozdziały sprawiają, że non-stop chce się czytać "jeszcze tylko jeden"... Trzy perspektywy. Świetnie jest śledzić historię z punktu widzenia trzech różnych, silnych kobiet. Każda ma swój sekret, swoją walkę i swoją motywację.Niespodziewane zwroty akcji. Myślicie, że już wiecie, o co chodzi? Aha, pewnie! Ta książka zaskakuje nie raz, a finał naprawdę może przyprawić o gęsią skórkę! 😱🫣
Mocne emocje. Czuje się złość, współczucie, niepewność i ulgę. Gabriela  Pawlina świetnie operuje napięciem i emocjami.

Dla kogo jest ta książka? 🤔
Dla każdego,kto kocha thrillery psychologiczne, historie pełne sekretów, intryg i kobiet, które nie są tak niewinne, jak mogą się wydawać. Dla fanów klimatów à la Katarzyna Bonda czy Remigiusza Mroza 👍

Moja ocena: 9/10 🌟

"Trzy"to pierwsza część serii, która absolutnie rozkochała mnie w prozie Gabrieli Pawliny. To inteligentny, dopracowany i emocjonalny thriller, od którego ciężko się oderwać. Gorąco polecam! 📖💖

Czytaliście? Jakie były Wasze wrażenia? 😉

BRUNETTE BOOKS

Oficjalnie potwierdzam - rok 2025 należy do kobiet, które szturmem zdobywają polski krimiświat.  A Gabriela Pawlina zrobiła to z przytupem. I to nie byle jakim - z cegłą liczącą ponad 700 stron i zapowiedzią całej trylogii!

Zaczyna się mocno - Beskid Niski, Dukla, cisza lasów i makabryczne odkrycie. Ciało młodej dziewczyny, owinięte folią, ułożone z niemal rytualną precyzją. Niedługo potem znika nastolatka, a w śledztwo zostaje wciągnięty komisarz Robert Ceglarski, który miał odpoczywać od pracy, ale nie od przeszłości. Bo ta, jak się okazuje, dopada go szybciej, niż górska burza.

Wkrótce na scenie pojawia się Ola Wysocka - ekspertka od poszukiwań zaginionych, kobieta, której z Ceglarskim łączy nie tylko zawodowa przeszłość, ale i emocje, które nigdy nie znalazły swojego finału. A kiedy do śledztwa dołącza prokurator Paulina Gajos dawna znajoma z ich wspólnej przeszłości, staje się jasne, że los postanowił zebrać ich wszystkich w jednym miejscu, by rozliczyć dawne winy i błędy, które nigdy nie zostały odkupione.

Najmocniejsze strony? Zdecydowanie chemia między bohaterami - para, która od lat toczy zaciętą walkę z własnymi uczuciami, serwuje nam emocjonalny rollercoaster z najwyższej półki. Do tego sprawa kryminalna, która prowadzi nas krętymi ścieżkami, tylko po to, by na końcu wbić szpilę prosto w serce - to majstersztyk godny najbardziej doświadczonych autorów gatunku. No i bonus dla miłośników górskich wędrówek. Autorka doskonale wykorzystała swoją znajomość beskidzkich szlaków - czuje się to w każdym zdaniu, w zapachu lasu po deszczu, w ciszy dolin, które zdają się skrywać więcej niż ludzkie sekrety. To tło, które szepcze, kusi i ostrzega.

,,Trzy" to debiut, który zaskakuje dojrzałością pióra, emocjonalną głębią i precyzyjnym prowadzeniem wątków. Gabriela Pawlina udowadnia, że potrafi pisać z rozmachem, ale i z czułością dla detalu.

To nie tylko świetny kryminał - to początek czegoś naprawdę dużego. I jeśli tak wygląda debiut, to konkurencja w krimiświecie powinna zacząć się bać.

Komisarz Robert Ceglarski jest na urlopie w okolicach Dukli. Zostaje z niego odwołany, bo w Beskidzie Niskim, na terenie wysiedlonej wsi, zostają odnalezione zwłoki młodej dziewczyny. Zostaje poproszony o poprowadzenie śledztwa i wpada na pewien trop, który prowadzi do zaginionej nastolatki. To wywołuje lawinę pytań, których w zamkniętej społeczności nikt nie chciał słyszeć. W śledztwo zaangażowana jest również Aleksandra Wysocka, która jest ekspertką w poszukiwaniu osób zaginionych i ma osobiste powody, by odnaleźć zaginioną. Wspólnie przeszukują okolicę czy nie ma tam więcej mrocznych sekretów. Tropów i poszlak jest wiele. Wśród przyjaciół zaginionej dziewczyny panuje zmowa milczenia.

Akcja toczy się na wsi w dusznym i tajemniczym klimacie. To historia, która od początku ma w sobie coś niepokojącego. To kryminał pełen zwrotów akcji. Ma mroczny klimat i odpowiednie tempo akcji. Trzyma w napięciu od początku do końca. Każdy rozdział książki odkrywa przed czytelnikiem kolejne tajemnice. Z każdą stroną wciąga, a napięcie rośnie. Autorka stworzyła historię, w której zbrodnia, emocje i ludzkie dramaty splatają się ze sobą. To mroczny i mocny kryminał, w którym zagadka kryminalna splata się z refleksjami o winie. Każda wprowadzona postać jest pokazana w odpowiedni sposób i odgrywa jakąś rolę w tej historii. Postacie są dobrze zarysowane, zwłaszcza relacja między głównymi bohaterami. Jest wszystko to co w kryminałach najlepsze: dynamiczne dialogi, ciekawi bohaterowie i dużo akcji. Kolejne tropy prowadzą do kolejnych pytań. Nie ma tu zbędnych opisów i dialogów. Znajdujemy tu motyw zaginięcia, brutalnego morderstwa i szajki narkotykowej.
Jest to świetny debiut autorki, która dobrze operuje emocjami. Książka jest dla tych, którzy kochają thrillery psychologiczne. Mimo objętości czyta się ją lekko, przyjemnie i nie nuży nawet przez moment. Do ostatniej strony trzyma w napięciu. Idealna lektura na długie wieczory.

,,Trzy" to debiut i to debiut przez duże D.

,,Trzy" to ciekawy kryminał, którego akcja dzieje się w Beskidzie Niskim. I sam fakt, że dzieje się w górach sprawiło, że zainteresowałam się tym tytułem.

Beskid Niski ma bardzo ciekawą historię i to właśnie w tym paśmie górskim, na terenie wysiedlonej łemkowskiej wsi, zostały odnalezione zwłoki młodej dziewczyny. Sprawą zajmuje się komisarz Robert Ceglarski, który skutecznie odkrywa sekrety skrywane przez lokalną społeczność. Sprawą zajmuje się również Aleksandra Wysocka - ekspertka od poszukiwań zaginionych osób.

Mocną stroną tej historii są decydowanie bohaterowie. Jest to połączenie doświadczenia i intuicji. Razem stanowią wspaniały duet.

Książka trzyma w napięciu od samego początku. Posiada mroczny klimat, odpowiednie tempo akcji, intrygi i tajemnice oraz małą, hermetycznie zamknięta społeczność. Całość sprawia, że książka jest idealną lekturą na długie jesienne wieczory. Tym bardziej, że posiada ona prawie 700 stron.

Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Polecam!

fałszywa skromność jest gorsza od niewiedzy.

,,Tu każdy ma tajemnice. I nikt nie jest bez winy." 

To co widzą inni często dalekie jest od prawdy. Przyjaźń podszyta zazdrością niszczy wszystkie zaangażowane osoby. 

W głębi beskidzkich lasów znajduje się ciało młodej dziewczyny, owinięte w folię. Jej pozycja, sposób ułożenia, sugerują, że ktoś chciał coś wyrazić przez ten brutalny akt. Komisarz Robert Ceglarski rozpoczyna śledztwo, które prowadzi do zaginięcia nastolatki oraz społeczności, w której każdy coś ukrywa.

Do sprawy dołącza Aleksandra Wysocka - specjalistka od zaginionych, która nie tylko stara się rozwikłać zagadkę, ale także poznać prawdę o swojej zaginionej siostrze.

Z każdym nowym krokiem w dochodzeniu, w powietrzu coraz mocniej czuć ciężar tajemnic, winy i milczenia. Wkrótce okazuje się, że nie obcy, lecz bliscy są sprawcami największego zła.

W relacji Oli z Ceglarskim tworzy się subtelne napięcie - oparte bardziej na zrozumieniu i wzajemnym zaufaniu niż na klasycznym romansie. W ich dialogach czuć ciężar doświadczenia i zawodowego wypalenia.

Nie sposób pominąć Helenę , Klarę i Mariannę- To trzy kobiety z lokalnej społeczności - każda z nich jest w jakiś sposób uwikłana w przeszłość i w wydarzenia, które doprowadziły do tragedii.

Gabriela Pawlina, debiutując w literaturze, stworzyła książkę, która zaskakuje dojrzałością i głębokością emocji. To dzieło, które można śmiało nazwać wyjątkowym. Autorka posługuje się eleganckim, przemyślanym językiem, a atmosfera powieści jest gęsta, pełna napięcia, jak mgła spowijająca górskie szczyty.

Mimo swojej objętości - historia liczy ponad siedemset stron i tego ,że w moim odczuciu można było skrócić całość bardzo mnie wciągnęła i mogę ją z czystym sumieniem polecić ???