Korim jest pracownikiem niewielkiego archiwum na węgierskiej prowincji. Nie radzi sobie z życiem: jego małżeństwo się rozpadło, przyjaciele go opuścili, z kochanką mu nie wyszło. Pewnego dnia znajduje tajemniczy rękopis - historię czterech mężczyzn podróżujących przez miejsca i epoki, nieustannie uciekających przed zagładą. Ta opowieść zawładnie Korimem bez reszty. Na chwilę wyrwie go z ciemnego światła melancholii, nada ulotny sens jego życiu. Archiwista wyrusza do Nowego Jorku, by tam - w centrum świata, gdzie mieszają się słowa i języki - wprowadzić tekst do internetu. Jest niczym szalony prorok opętany swoją misją, która stopniowo przeradza się w obsesję. Kieruje nim pragnienie odnalezienia sensu - w życiu i w zagadkowym rękopisie. Ale co będzie, gdy Korim zakończy swoje zadanie?
Krasznahorkai wciąga czytelnika w niezwykły labirynt zbudowany na granicy historii, filozofii i metafizyki, realności i mitu, prawdy i fikcji.
Informacje dodatkowe o Wojna i wojna:
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2011-02-02
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 336
Tytuł oryginału: Háború és háború
Język oryginału: węgierski
Tłumaczenie: Elżbieta Sobolewska
Kup książkę Wojna i wojna
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Wojna i wojna - opinie o książce
Inne książki autora
A świat trwa
0
Literacka Nagroda Nobla 2025 Z posłowiem Elżbiety Sobolewskiej Wyobraźnia László Krasznahorkaiego zdaje się nie mieć granic. Węgierski mistrz prozy...
Melancholia sprzeciwu
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Do małego węgierskiego miasteczka przybywa trupa cyrkowa, zakłócając wygodną, pozbawioną niespodzianek egzystencję jego mieszkańców. Dzięki cyrkowcom miejscowi...
Przeczytane:2025-11-17, Ocena: 5, Przeczytałam, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2025, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2025 roku, 52 książki 2025, 2025,
Mam spory problem z oceną tej książki. Z jednej strony przeczołgała mnie i długo ją czytałam, a z drugiej, czytało mi się ją bardzo dobrze. Nie jestem pewna czy to była kwestia stylu, czy raczej treści. Jeśli chodzi o styl, to podobało mi się, że zdania były bardzo długie. Lubię takie. Wymaga to skupienia i zogniskowania uwagi w stu procentach na czytanym tekście. Wbrew pozorom, zdania te nie były mocno skomplikowane, ale ich literackość pozostawała na wysokim poziomie. I na pewno nie była to książka, która czyta się sama. Jeśli zaś chodzi o treść, to tu już było trudniej. Pod tym względem było frustrująco i przygnębiająco. Czytając miałam uczucie męczenia się, brnięcia przez jakieś głębokie błoto, bez nadziei na przyszłość. No tak, ja lubię takie książki, ale w tym przypadku było tak, że cały ciężar czułam niemal fizycznie i po lekturze pozostał we mnie swego rodzaju ból. No ale jakby na to nie patrzeć, to doskonała literatura, mocna, emocjonalna. Czy warto czytać "Wojnę i wojnę"? Zdecydowanie tak.