Zapomniana kukiełka

„Zapomniana kukiełka” autorstwa Ewy Sobieniewskiej to kolejny, niezwykle udany tom Sagi Wileńskiej, który udowadnia, że autorka doskonale czuje gatunek powieści historyczno-obyczajowej i potrafi snuć wielopokoleniowe opowieści z ogromną wrażliwością, rozmachem i dbałością o realia minionych epok. Tym razem zabiera czytelnika w wyjątkową podróż przez ponad sto lat, splatając losy trzech kobiet, które choć dzielą je różne dekady, łączy nieustanne zmaganie się ze skutkami rodzinnych tajemnic, zdrad i wyborów, które na zawsze odmieniają życie całych pokoleń.

W tej części przyglądamy się historii Franciszki, Cecylii  i Ksymeny. Każda z nich znajduje się na życiowym zakręcie – Franciszka, osierocona i wrzucona w świat, w którym nic nie jest tak proste, jak się wydaje; Cecylia, zmuszona spełnić wolę ojca i stawić czoła własnym pragnieniom; oraz Ksymena, która w pogoni za uczuciem odkrywa, jak wysoką cenę potrafi mieć miłość i ambicja. Autorka z niezwykłą konsekwencją pokazuje, jak błędy przodków – te popełnione świadomie i te wynikające z bezsilności – potrafią kształtować życie kolejnych generacji. To nie tylko opowieść o zdradzie, lecz także o pragnieniu wolności, o potrzebie akceptacji i o poszukiwaniu własnego miejsca w świecie, który często bywa okrutny, zwłaszcza dla kobiet.

Styl Ewy Sobieniewskiej jest tu wyjątkowo sugestywny. Autorka pisze lekko, ale jej język jest nasycony emocjami, obrazowy i pełen subtelności. Potrafi w kilku zdaniach odtworzyć atmosferę danego czasu – zapach dworów, ciężar obowiązków, ograniczenia społeczne i te drobne chwile szczęścia, które stają się dla bohaterek najcenniejszym skarbem. Jej narracja jest płynna, a sposób prowadzenia wątków sprawia, że czytelnik płynnie porusza się między latami, nie tracąc nic z intensywności przeżyć i znaczeń, jakie za sobą niosą.

Ogromną siłą tej powieści są bohaterki – pełne sprzeczności, bardzo ludzkie, wiarygodnie nakreślone. Ich emocje są niemal namacalne: bezradność, złość, nadzieja, pragnienie miłości i bezpieczeństwa. To kobiety uwikłane w świat, który często nie daje im wyboru, a jednocześnie zmuszone, by dokonywać decyzji, od których zależy przyszłość ich rodzin. To właśnie dzięki tej autentyczności czytelnik może poczuć z nimi głęboką więź, współodczuwać ich lęki i triumfy, a czasem nawet zobaczyć w nich odbicie własnych doświadczeń.

Lektura „Zapomnianej kukiełki” przynosi całą gamę emocji – od gniewu i poczucia niesprawiedliwości, przez wzruszenie, aż po satysfakcję z odkrywania kolejnych warstw skomplikowanych rodzinnych relacji. To książka, która nie tylko opowiada o przeszłości, ale też skłania do refleksji nad tym, jak historie naszych przodków wpływają na to, kim jesteśmy dziś.

Powieść wpisuje się w gatunek sagi rodzinnej i powieści historycznej, idealnej dla miłośników wielowątkowych, nastrojowych historii, w których dramaty przeplatają się z nadzieją, a losy bohaterów układają się w gęstą, misternie utkaną sieć zależności. To książka dla osób, które cenią głębokie emocje, kobiece portrety napisane z empatią i narracje, które wciągają od pierwszych stron.

To piękna, dopracowana i pełna serca opowieść, którą zdecydowanie warto poznać. Sobieniewska po raz kolejny pokazuje, że Saga Wileńska to cykl wyjątkowy – poruszający, różnorodny i niesamowicie angażujący. „Zapomniana kukiełka” zachwyca od początku do końca i z pewnością przypadnie do gustu wszystkim, którzy kochają pełne namiętności, dramatów i tajemnic historie. Polecam z całego serca.

,,Zapomniana kukiełka" to kolejny tom sagi historyczno-obyczajowej autorstwa Ewy Sobieniewskiej, w którym pisarka po raz kolejny udowadnia, że doskonale odnajduje się w opowieściach wielopokoleniowych oraz w kreowaniu silnych kobiecych bohaterek. Powieść rozgrywa się w kilku epokach, a losy trzech kobiet -- rozdzielonych czasem, ale połączonych podobnymi dramatami -- tworzą emocjonalną, pełną napięć narrację o dziedziczeniu wyborów, win i tajemnic.

Największą siłą książki jest atmosfera dawnych czasów oraz sposób, w jaki Sobieniewska maluje codzienność kobiet w realiach szlacheckich. To świat ograniczeń, obowiązków i społecznych oczekiwań, ale także przestrzeń, w której indywidualna wola i pragnienia mogą zmieniać całe życie. Autorka nie spieszy się -- pozwala czytelnikowi zanurzyć się w realiach epoki, emocjach bohaterek oraz skomplikowanych zależnościach rodzinnych. Dzięki temu historia nabiera głębi.

Powieść jest również emocjonalnie intensywna. Zdrada, niespełniona miłość, wybory dokonane wbrew sobie -- to wątki, które powracają w losach bohaterek, ale każdy z nich został przedstawiony w nieco inny sposób, co sprawia, że książka nie nuży powtarzalnością. Sobieniewska z wyczuciem buduje psychologię postaci, pozwalając czytelnikowi zrozumieć motywy ich działań, nawet jeśli nie zawsze są one moralnie jednoznaczne.

Zdarza się jednak, że natłok dramatycznych wydarzeń jest odczuwalny; momentami historia staje się ciężka, a fabuła gęsta od emocji i intensywnych zwrotów. Nie każdemu to odpowiada -- zwłaszcza jeśli oczekuje się lekkiej powieści historycznej. To książka, która wymaga czasu i skupienia.

Sobieniewska po raz kolejny udowadnia, że potrafi łączyć bogate tło epoki z intymnością ludzkich losów. To pozycja idealna dla czytelników ceniących sagi, wielopokoleniowe dramaty oraz literaturę obyczajową mocno osadzoną w realiach przeszłości.