Czarne żagle. Miłość. Tom 3

Czy można byc obciążonym klątwą? Czy można kochać kilka kobiet? Severo Noir Navarro nigdy w to nie wierzył. Lerate była dla niego tą jedyną. Tą której nigdy nie zdradzi. Jednak życie pisze swoje scenariusze i nie można być pewnym niczego.

Francisca przysięgła zemste Bractwu Wybrzeża i to właśnie Severo miał jej w tym pomóc. Łączy ich przyjaźń. Tylko czy obojgu to wystarcza?

"Czarne żagle. Miłość" to tom kończący serię o braciach Noir. Nigdy w życiu nie powiedziałabym, że spodoba mi się romans historyczny, a do tego o piratach. W sumie spodoba się to mało powiedziane.

Myślałam, że ta część będzie bardziej skupiona na najstarszym z braci. Dla mnie kluczową postacią była Francisca, w której od początku historii zaszła ogromna zmiana. Jako Paco była dziewczyną, która obawiała się wielu rzeczy. Teraz stała się kobietą, która dzięki swojej wytrwałości mogła zdobyć cały świat. Hartu ducha mógł jej zazdrości każdy. Była niezłomna i piekielnie zdeterminowana w odnalezieniu Marcosa. Właśnie taką postawą zyskała poparcie i szacunek wśród załogi Czarnych braci. Wszyscy podziwiali ją za jej odwagę.

Severo w poprzednich tomach dał się poznać jako najspokojniejszy z braci. Najbardziej rozsądny, powściągliwy i bardzo opanowany. Owszem taki był i teraz, ale w tym tomie zobaczyliśmy także jego drugą stronę. Zdarzało mu się być impulsywnym, działać pod wpływem chwili.

Tę dwójkę łączyła przede wszystkim przyjaźń. Oboje byli dla siebie wsparciem. Severo roztoczył nad Francisca płaszcz ochronny. Zawsze chętny do pomocy i trosliwy. Kiedy zabrakło Marcosa, to właśnie on miał sprawić, że Paco będzie bezpieczna i ruszy dalej ze swoim życiem.

Chociaż Severo czuł do Francisci coś więcej, z szacunku do Lerate, Marcosa i samej Paco, próbował walczyć ze swoimi uczuciem. Niestety nie było dane mu wygrać. Kiedy jego serce dochodziło do głosu, rozum często nie miał nic do powiedzenia. I mimo że widziałam, jak toczył wewnętrzną walkę, nie godziłam się z niektórymi jego czynami. Cieszyłam się, kiedy Francisca postawiła jasną granicę i zdystansowała się od niego. Jednak mur, który ich zaczął dzielić, powodował, że obojgu brakowało ich dawnej relacji. I przyznam, że akurat to było bolesne w czytaniu.

Ogromnym plusem było wplecenie w fabułę fragmentów poświęconych przeszłości Severo. Dzięki temu mogliśmy zobaczyć, jak rodziły się uczucia między nim a Lerate, a także jak budował więź z Paco. Łatwiej mi było poczuć jego emocje i zrozumieć jego zachowanie.

To, co właściwie uznaje już za normę u autorki to dopracowanie szczegółów fabuły. W przypadku tej książki nic się nie zmieniło. Został zastosowany odpowiedni język, przedstawione są przeróżne obyczaje, i to nie tylko pirackie. Widać, że tej kwestii zostało poświęcone wiele uwagi i pracy.

Ta książka, a nawet cała seria to również sporych rozmiarów burza emocji. Był śmiech, radość, smutek i niedowierzanie. Przy tym tomie zdarzyło mi się parę razy wzruszyć. Końcówka księżki, czyli coś, co pewnie wiele osób zdenerwowało, bardzo mi się podobała. Kolejny raz jestem w mniejszości, ponieważ takie rozwiązanie w fabule było dla mnie najbardziej właściwe.

W tej części pojawił się także nowy bohater, Tore, który jest teraz moim ulubieńcem serii. Severo spadł z piedestału i jest teraz na trzecim miejscu, zaraz po Paco. Postać Torego... nie mam do niego żadnych zastrzeżeń. Powinien dostać metal za cierpliwość i wyrozumiałość.

Czy polecam Wam tę serię? Oczywiście, że tak. Całym sercem zachęcam was do sięgnięcia po nią. Wśród tak dużej ilości książek, ta seria zdecydowanie się wyróżnia. Jest czymś nowym i świeżym. Także wypływajcie na szerokie wody razem z Czarnymi braćmi🖤🖤

Informacje dodatkowe o Czarne żagle. Miłość. Tom 3:

Wydawnictwo: Otwarte
Data wydania: 2023-12-06
Kategoria: Romans
ISBN: 9788381353205
Liczba stron: 656
Dodał/a opinię: miedzy_akapitami

Tagi: romans