Wszyscy chyba znamy Autorkę, niektórzy mają miłe wspomnienia z lat młodzieńczych z nią związane, inni lekturę „Nad Niemnem” wspominają niekoniecznie przyjemnie 😉 Ja, przyznam szczerze, należę do tej drugiej grupy.
„Dziurdziowie” zmieniają moje podejście do Orzeszkowej, niebawem na pewno sięgnę po coś jeszcze jej autorstwa. Ta niewielka powieść niebywale mnie wzruszyła!
Bardzo lubię wieś w literaturze, często sięgam po powieści z tym motywem, „Dziurdziowie” to absolutny majstersztyk, jeśli chodzi o pokazanie polskiej wsi sprzed lat! Doskonały język, niezwykłe postaci, charaktery, jest trochę kryminału, odrobina romansu. Wg mnie to uniwersalna opowieść o człowieku i o jego małości i niedoskonałości. Wzruszyła mnie bardzo historia Pietrusi oskarżonej o czary.
Polecam absolutnie wszystkim bez wyjątku i uroczyście oświadczam, że już nigdy nie powiem, że Eliza Orzeszkowa jest nudna! 😉
Wydawnictwo: b.d
Data wydania: 1966 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 179
Język oryginału: polski
Dodał/a opinię:
Monika Kruszyńska
Notatki na marginesie. Cytaty, które warto znać. Streszczenie....
Główną bohaterką opowiadania jest Joanna Lipska, skromna i uboga dziewczyna mieszkająca z bratem-urzędnikiem w starostwie. Pewnego dnia otrzymuje propozycję...