🌊Historia w powieści opisuje samo życie-dorosłe dzieci usamodzielniły się,a mama zostaje sama.Nie narzeka,nie wytyka błędów,zawsze jest chętna do pomocy.To pomaga jej w zapełnieniu wolnego czasu,by pokazać wczasowiczom piękno przyrody z cieszenia się z małych,prostych i naturalnych rzeczy.Ciepło ogniska domowego,pyszne jedzenie jest gwarancja wspaniale spędzonego czasu.Chciałabym mieć taka babcie Stenie,która pokazuje siłę kobiecości i czułości do dzieci.Nigdy o nich nie zapomina…
Wraz z rozwojem zdarzeń autorka porusza ważne temat wychowania dzieci,gdy oboje rodziców nie mają czasu dla dziecka w pogoni za realizacja zawodową.Jest to początek zmian w relacji rodzicielskich i kłopotów,które zbyt późno zostają zauważone.Ważne jest,by czas z dzieckiem stał się najważniejszy niż praca.
Widzimy także niezwykła więź pomiędzy wnukiem a babcią.Jest ona wspaniała-lepsza niż z rodzicami,którzy nie potrafią zaakceptować decyzji dziecka.Warto pomoc dziecku w rozwoju pasji niż narzucać swoje zdanie.
Powieść niesie ze sobą ważne przesłanie—miejmy czas dla najbliższych nas osób,kochajmy ich bezwarunkowo i pomagajmy,gdy potrzebuje pomocy.Nie odrzucajmy…wybaczmy i kochajmy.
Podczas czytania poczułam czas nostalgii i zaczęłam się zastanawiać nad relacja z moimi najbliższymi.Obiecałam sobie,że jeszcze wiecej będę z nimi rozmawiała,bo to jest początkiem dobrej relacji,której nikt nam nie odbierze.
Z całego serca polecam ta książkę.
Wydawnictwo: Pascal
Data wydania: 2023-09-27
Kategoria: Obyczajowe
ISBN:
Liczba stron: 384
Dodał/a opinię:
Barbara Dębska
Opowieść o kobietach, które pomimo przeciwności losu znalazły w sobie siłę, żeby walczyć o swoją godność i szczęście. To książka o każdej z nas, bo choć...
Amelia ma specjalny kalendarz. Zaznacza w nim na czerwono dni, w które była nieszczęśliwa. Jak się po pewnym czasie okazało, takich dni było wiele...