Recenzja książki: Bestia i pani Róża. Demon

Recenzuje: Danuta Awolusi

W drugim tomie cyklu Bestia i Pani Róża w życiu małżeństwa – Rozalii i Jana – pojawia się niechciany gość, Feliks Doronin. Twierdzi, że ma prawo do połowy domu i fabryki. Zostawia teczkę z dokumentami i daje im tydzień na decyzję, co począć z tym dalej. Jak można się domyślać, dla bohaterów to szok. Zwłaszcza, że adwokat potwierdza słowa Feliksa. Jan traci grunt pod nogami…

Rozalia, którą pamiętamy jako kobietę świadomą i walczącą o swoje miejsce, nie pozostaje bierną obserwatorką. Szybko odkrywa, że Feliks, nazywany przez jej męża diabłem, jest mu dobrze znany. Nie wie jednak, jak szybko stanie się pionkiem w pewnej grze…

Sam Feliks Doronin zasługuje na uwagę, bo to naprawdę świetnie skonstruowana postać. Pod maską manipulacji i brutalnej konsekwencji kryje się człowiek po przejściach, zraniony i pełen emocji. Wydaje się bezwzględny i szyderczy, ale daje się poznać również jako człowiek wrażliwy i uważny. Wymyka się więc schematom. Jakie są jego pobudki? Co skrywa przeszłość? Odkrywanie prawdy daje wielką frajdę i na pewno spodoba się fanom gatunku.

Do posiadłości Rozalii i Jana przeprowadza się także ich przyjaciółka, Klara. Dziewczyna jest w ciąży. Ta postać wydobywa na powierzchnię nierówności społeczne końca XIX wieku. Jej sytuacja odsłania ostracyzm wobec kobiet, bo ciąża bez męża wywołuje drwiny i pogardę. Nie oznacza to jednak, że Klara się podda i zostanie zepchnięta na margines. Czasem bywa tak, że szczęście uśmiecha się w najmniej oczekiwanym momencie.

Powieść Bestia i Pani Róża. Demon zaskakuje, wciąga i oczarowuje atmosferą dawnych czasów. Bo choć dla kobiet nie były one łaskawe, łatwo je romantyzować. A relacja Róży i Jana, pełna czułości, jeszcze mocniej rozgrzewa serce.

Katarzyna Hewa snuje opowieść o tym, co niszczy człowieka od środka. O zemście, o tym, że ludzie bywają słabi i nie zawsze potrafią stawić czoła trudnościom. Akcja rozgrywa się w barwnej scenerii XIX wieku, co sprawia, że porywy serca, podejmowane decyzje, rozterki i problemy wydają się bardziej podniosłe i ważne. Czytelnik śledzi więc z wypiekami na twarzy losy Jana, Rozalii, Feliksa i Klary, mając nadzieję, że życie im się poukłada. A to dlatego, że tych bohaterów się kocha, nie lubi. Choć gatunkowo zakwalifikujemy tę książkę jako romans historyczny, autorka wykracza poza schemat gatunkowy. Sporo dowiemy się o epoce i panujących konwenansach. Będziemy też mocno przyglądać się psychologii bohaterów, którzy dają się ponosić emocjom, mają swoją trudną przeszłość i nieśmiało marzą o tym, by jednak znaleźć w życiu szczęście u boku drugiej osoby.

Polecam! Bestia i Pani Róża to powieść kapitalnie napisana, jedna z tych, w których czytelnik zanurza się po same uszy i nie chce wychodzić.

Tagi: obyczajowe z historią w tle