Recenzja książki: Juliet naga

Recenzuje: Justyna Gul

Miłość akustycznie

„Tucker Jerome Crowe – amerykański piosenkarz, kompozytor i gitarzysta. Popularność zyskał w drugiej połowie lat siedemdziesiątych (…), a za jego szczytowe osiągnięcie uważa się wydany w 1986 roku album Juliet, opowiadający o zerwaniu piosenkarza z Julie Beatty”. To właśnie podczas trasy koncertowej promującej płytę Tucker zerwał ze sceną i zaszył się gdzieś, z dala od ludzi i od muzyki. Mimo tego, dziesiątki jego fanów wciąż podążają tropem miejsc, w których kiedyś bywał - z klozetem w barze w Minneapolis na czele.

Do miłośników muzyki Jerome Crowe`a i wszystkiego, co się z nim wiąże, zalicza się także Duncan, bohater refleksyjnej, nieco cynicznej powieści obyczajowej „Juliet, naga”. Nick Hornby wnikliwie analizuje relacje międzyludzkie, rozkłada na czynniki pierwsze związki i obiektywnie przedstawia zwyczajne ludzkie błędy i słabości.

Czy Duncan, romansując z Giną, popełnił błąd? To zweryfikuje życie, faktem jest jednak, że nie miał żadnych skrupułów, by zdradzić Annie. Wydawałoby się, że piętnaście lat nijakiego związki bez przyszłości powinno zobowiązywać przynajmniej do szczerości, ale widać, iż upośledzony emocjonalnie Duncan ma na ten temat inne zdanie. Jedynym sensem jego życia jest rozważanie każdej, nawet najbardziej absurdalnej teorii na temat Tuckerra, więc może to i lepiej, że uwolnił Annie od swojego towarzystwa.

Paradoksalnie, to właśnie Tucker staje się przyszłością Annie. Korespondencja, jaka zrodziła się pomiędzy piosenkarzem a bohaterką, do której bodźcem stała się recenzja nowej wersji płyty „Juliet, naga” z solowymi, akustycznymi wersjami demo najlepszych piosenek z albumu Tuckera, zbliża ich do siebie, pozwala poznać nadzieje, pragnienia, ale i popełnione w przeszłości błędy. Ten album jakby zbudził Annie ze snu i wyciągnął z bagna beznadziei i marazmu, w jakim tkwiła. E-maile wymieniane z Tuckerem wędrują zatem ponad oceanem, ogrzewając dziewczynę nawet w deszczowe angielskie dni.

Były gwiazdor również pragnie tego kontaktu, dzięki niemu bowiem niejako rozlicza się z przeszłością, a bilans nie wypada dobrze. Na dodatek właśnie rozpadło się jego kolejne małżeństwo, jedna z córek oznajmiła, że jest w ciąży, a najmłodszy syn okazuje się ogarnięty obsesją na punkcie śmierci. U Annie Tucker muzyk znajduje zrozumienie, pocieszenie, a kiedy tylko nadarza się okazja, postanawia lecieć do Anglii i poznać swoją korespondencyjną przyjaciółkę osobiście.

„Juliet, naga” to powieść przepojona nostalgią za niedoścignionymi wyobrażeniami przyszłości, straconymi marzeniami i rozwianymi złudzeniami. Nick Hornby z właściwym sobie pociągiem do rozgrzebywania ludzkich dusz, serc i umysłów bawi się w psychoanalizę, czego efektem są wspaniale zarysowane postacie, pełne rozterek, wątpliwości i skaz. Udaje mu się jednak uniknąć zarówno moralizowania, jak i ckliwego happy endu. „Juliet, naga”  jest jak życie – czasami brutalnie szczera, czasami - ironiczna, a czasami - zabawna. To po prostu Nick Hornby w szczytowej formie.