Recenzja książki: Pandemonium

Recenzuje: Klaudia Dutkiewicz

[pandemonium] to druga część trylogii o świecie bez miłości. Mimo tego jednak po powieść sięgnąć mogą również czytelnicy, którzy nie czytali tomu pierwszego - [delirium]. Bardzo łatwo odnaleźć się można w przedstawionych wydarzeniach, bardzo łatwo odnaleźć się w świecie stworzonym przez Lauren Oliver. W świecie, który z pewnością sprawi, że wielu czytelników sięgnie również po pozostałe części cyklu.

W świecie bez miłości tym właśnie są dla siebie ludzie: wymiernymi korzyściami, zobowiązaniami, liczbami i danymi. Mamy ciężar, mamy rozmiary, mamy wymiar ilościowy, tyle że sam człowiek nie znaczy nic.

Lena budzi się w nieznanym sobie miejscu. Nękają ją sny, w których widzi zabijanego chłopaka, Aleksa. I te sny, i wspomnienia powracają do niej co noc. Ocalili ją Odmieńcy - ci, którzy sprzeciwili się remedium. Razem z nimi zamieszkała, a później się przesiedliła. Zaprzyjaźniła się z nimi, a nawet została przyjęta do ich rodziny. Naprzemiennie mamy okazję czytać o czasach: WTEDY - kiedy Lena przeszła przez granicę i dołączyła do ruchu oporu oraz TERAZ - gdy Lena razem z Raven i Trackiem mieszka w mieście i ma za zadanie śledzić losy organizacji AWD. Nie wie, dlaczego ma się tym zajmować i nie zna konkretnego planu. Jednak swoje zadanie wykonuje znakomicie. 

Jeśli nam coś zabierzecie, odbierzemy wam to siłą. Spróbujcie nam coś skraść, a i tak to do nas wróci. Pochwyćcie nas, a uderzymy.Właśnie tak działa teraz świat. (...) Oto świat, w którym żyjemy, świat bezpieczeństwa, szczęścia i porządku, świat bez miłości. Świat, gdzie dzieci rozbijają sobie głowy o kamienne kominki i niemal odgryzają język, a rodzice są z a n i e p o k o j e n i. Nie na skraju załamania, szaleństwa czy rozpaczy. Niepokoją się – tak jak wtedy, gdy oblewasz egzamin z matematyki, jak wtedy, gdy nie rozliczą się na czas z urzędem skarbowym.

Przeplatanie się wątków z przeszłości i teraźniejszości okazuje się zabiegiem nadzwyczaj udanym. Nie tylko nie przeszkadza on w lekturze, lecz dodatkowo pobudza ciekawość i pomaga budować napięcie. Bardzo łatwo dać się porwać tej historii, bardzo łatwo identyfikować się z główną bohaterką i narratorką opowieści. Opowieści napisanej językiem przystępnym, prowadzonej z lekkością do naprawdę zaskakującego finału.

Świat może być piękny, ale tylko dla ludzi, którzy mieli tyle szczęścia, by znaleźć się po właściwej stronie.

[pandemonium] to niezwykle interesująca część cyklu, który zdobył uznanie czytelników na całym świecie. To powieść oryginalna i niezwykle wciągająca. Bez wątpienia warto po nią sięgnąć.