armiranda

Skrzydła demona roztaczają swój urok nad ziemią

Zwiastują burzę,mrocznym cieniem okrywają twarze łąk

Próżne myśli o mnie.

Dumy i łzy radości-puste.

Daleka droga-krętą naiwnością.

 Wracałam ciągle,oddalając się od ciebie.

Pod publikę nie śpiewam pieśni

Pośród tłumu haseł nie głoszę

bezdennych

  W ciemnych zakamarkach snów

Piersi napełnione mlekiem

Łono aksamitnie ciepłe

Bezpieczna przystań

Jedyna opoka

Matka ma jedyna.

Piersi napełnione mlekiem

Łono aksamitnie ciepłe

Bezpieczna przystań

Jedyna opoka

Matka ma jedyna.

Pierwsza moja wiosna szczęśliwa.

Przyszła nieśmiało,skromna i lękliwa.

Błękitna z szarością w oczach.

Tym świtem,o takim śniłam po nocach.

Stres,obce słowa,dławienie,blokada ciała

Mroczne cienie odległych osób

Nie jestem sama,mam w dłoniach motyla

Przebiegła mysz przez pokój

bezczelna, mała, szara i pewna siebie

Kocurek nadal jest w szoku

jak ona mogła tędy przebiec