Cytat

Byłem mistrzem w ukrywaniu uczuć. Uczucia to słabość, pokazują zbyt wiele, obnażają to, co siedzi w człowieku. Kiedy je okazujesz, inni mogą czytać w tobie jak w książce. Widzą twoje słabości  

Piski dziewczyn stojących przy samej klatce oznaczały, że walka musiała się podobać.
A już ja to na pewno.

Wyszedłem z klatki bocznym wyjściem dla zawodników i udałem się na zaplecze klubu.
Polluks szedł za mną.

Stanąłem i spojrzałem na przyjaciela. Był mojego wzrostu, więc gapiłem się wprost
w jego przerażające czarne gały.

Zupełnie
nie miała wprawy w postępowaniu z mężczyznami, a
zwłaszcza z takimi, którzy mają milion tajemnic, którzy są
jedną wielką zagadką.

Ona nie zasługiwała na taką prawdę, nie mógł jej
tym obarczać.

Poza tym... zniósłby wiele, ale nie chciałby, aby
go znienawidziła.

Była pełna obaw, a
jednocześnie miała wrażenie, jakby dopiero rozstąpiły się nad
nią chmury i ujrzała przejrzystość powietrza.

To tak, jakby do tej pory się
dusiła.

Jakby żyła w ciasnym kokonie, bez dostępu do światła,
do tlenu, otoczona ścianami, otoczona innymi kokonami.

Wiedziała, że bardzo go pragnie i to samo widziała w jego
spojrzeniu.

Odchyliła kołdrę i wystawiła swoje ciało na jego widok. Była
naga. Dostrzegła, że przełknął ślinę i wciągnął ostro powietrze.
Przytuliła jego głowę do swoich piersi. Całował je, pieścił,
językiem muskał sutki, poddawała mu się, wyginała, aby być
bliżej. Aby być z nim. Aby stać się jednością. Dotykała
naprężonej skóry jego ramion, pięknie wyrzeźbionych, jak
spod dłuta utalentowanego artysty.

Uśmiechnął się. Boże, tak cudownie wyglądał z tym
uśmiechem na ustach. Jego twarz się rozjaśniła, oczy
rozpogodziły. Wyglądał imponująco.

To sen... Boże, to sen... - szepnęła. Opadła ciężko na
poduszki. Prawie chciało się jej płakać. Z jednej strony, że ten
sen tak szybko się skończył, a z drugiej, że w ogóle go śniła.