„Atomik” to emocjonalna podróż w głąb kobiecego serca. Te starannie wyselekcjonowane utwory zwane „rytmikami” są jak lustra, w których odbijają się najsilniejsze uczucia — ból, nadzieja, pragnienie zrozumienia.
Emilia Kotowska wnika w meandry relacji damsko-męskich, odkrywając elementy, które nie pozwalają im przetrwać. Każdy wiersz to osobista opowieść o miłości, rozstaniu i przemijaniu, ale także odnajdywaniu wewnętrznej siły i odkrywaniu siebie na nowo. Decyzja o publikacji intymnego zapisu przemyśleń długo dojrzewała w sercu autorki. Wyczekiwany, debiutancki tomik w końcu ujrzał światło dzienne, aby stać się głosem wszystkich tych, którzy doświadczyli rozczarowania.
Emilia Maria Kotowska – ur. 1984 roku w Koninie. Pasjonatka kultury słowa, w wolnych chwilach pisze wiersze. W czasach studenckich zdobyła wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Poezji „Słup milowy”. Mama dwóch synów będących dla niej źródłem inspiracji. „Atomik” dedykuje nieżyjącemu tacie, który szukał swojego miejsca w świecie odwracającym się od duchowości.
Wydawnictwo: Sorus
Data wydania: 2025-01-31
Kategoria: Poezja
ISBN:
Liczba stron: 32
Język oryginału: polski
Przeczytane:2025-07-20, Ocena: 6, Przeczytałem,
Liryczna anatomia uczuć
„Atomik” to tomik poetycki, który wnikliwie eksploruje emocje, wspomnienia i refleksje nad codziennością. Emilia Kotowska z dużą wrażliwością i precyzją słowa porusza tematy miłości, straty, tęsknoty oraz ludzkiej natury. Jej poezja jest osobista, ale jednocześnie uniwersalna, pełna symboliki, metafor i subtelnej gry znaczeń.
Już na pierwszy rzut oka widać, że autorka umiejętnie operuje obrazami, łącząc elementy przyrody i rzeczywistości z głębokimi emocjami. W wielu wierszach pojawiają się motywy ogrodu, kwiatów, powietrza, okien, co nadaje poezji naturalnego, niemal organicznego charakteru. Przykładem może być wiersz „Twój ogródek”, w którym roślina staje się metaforą relacji – uczucia, które rozkwita, więdnie i ostatecznie ustępuje miejsca nowemu. W subtelny sposób Kotowska ukazuje cykliczność emocji i nieuchronność zmian, a jej poezja zdaje się sugerować, że każda strata jest jednocześnie początkiem czegoś nowego.
Podobne przesłanie odnajdujemy w wierszu „Okno na miłość”, gdzie zwykły przedmiot codziennego użytku staje się symbolem relacji międzyludzkich. Okna otwierają się i zamykają, pękają, ulegają naprawie, ale nigdy nie pozostają takie same – podobnie jak uczucia, które przechodzą przez różne fazy. Kotowska w prosty, ale niezwykle trafny sposób oddaje ulotność i kruchość miłości, a jednocześnie podkreśla jej trwały ślad w ludzkim życiu.
Na uwagę zasługuje także wiersz „Kobiece nastroje”, który jest dynamicznym obrazem emocjonalnych zawirowań. Autorka doskonale oddaje zmienność nastrojów, wplatając elementy codzienności, jak zagubione klucze, bałagan w sypialni, łzy mieszające się z wodą pod prysznicem. To swoisty portret kobiecej emocjonalności – pełen kontrastów, ale autentyczny i bliski rzeczywistości.
Z kolei wiersz „Bałagan” dotyka tematu ludzkiego świata i porządku, który paradoksalnie rodzi się z chaosu. Refleksja nad infrastrukturą i naturą staje się tu metaforą naszego wpływu na rzeczywistość – co jest prawdziwym ładem, a co tylko próbą ujarzmienia nieuchronnego? Kotowska snuje filozoficzne rozważania w sposób lekki, choć skłaniający do przemyśleń.
Poezja Emilii Kotowskiej urzeka szczerością i wrażliwością. Jest refleksyjna, ale nie przytłaczająca; pełna emocji, ale jednocześnie oszczędna w słowie. Każdy wiersz to mały świat, w którym autorka ukrywa prawdy o ludzkiej naturze, relacjach i egzystencji. „Atomik” to tomik, który pozostawia ślad w czytelniku – skłania do zadumy, wzrusza i zachęca do ponownego odkrywania znaczeń ukrytych w prostych słowach.