Klasyczna gotycka powieść grozy w nowym przekładzie autorstwa Jacka Dehnela.
Grupa znajomych w zimową noc snuje przy kominku opowieści o duchach. Jeden z uczestników przypomina sobie relację spisaną onegdaj przez jego znajomą. Przyjaciele umawiają się na kolejny wieczór, by wysłuchać mrocznej historii sprzed lat...
Oto młoda guwernantka podejmuje się opieki nad dwójką sierot, które opuszczone przez wuja, wychowują się w ponurym wiktoriańskim dworze. Niespodziewanie idyllę zakłócają tajemnicze wydarzenia. W pobliżu posiadłości dziewczyna zaczyna dostrzegać postaci, których nie rozpoznaje i które wydają się nierealne. Czy tylko ona widzi obcych, czy może to wyobraźnia płata jej figle?
W guwernantce narastają niepokój i strach. Gdy dowiaduje się, że tajemnicze zjawy są nieżyjącymi opiekunami rodzeństwa, zaczyna podejrzewać, że dzieci nie są wcale tak niewinne, jakimi się jawią.
Najcudowniejsza, ponura, zatruwająca umysł opowieść. Oscar Wilde
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2015-08-12
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN:
Liczba stron: 128
Klasykę się szanuje, ale nie czyta się łatwo i przyjemnie.
Gotycka atmosfera, idealna na jesienne lub zimowe wieczory. W historiach, w których nie możemy polegać na narratorze kryje się dużo półprawd i naszych własnych interptetacji. Historia celowo jest napisana w ten sposób - co wydarzyło się naprawdę? Duchy, szlaleństwo, opętanie? Co czuje człowiek, który nie może zaufać do końca własnym zmysłom?
W historii jest parę świeżych wątków. Guwernantka jest zostawiona całkowicie sama przez swojego pracodawcę. Z jednej strony ma wolną rękę do działania i może stworzyć swój świat od nowa, całkowicie wykreować dwójkę dzieci, swoich podopiecznych. Z drugiej strony brak oparcia od innych, poczucie zdania na siebie i albo absolutne zwycięstwo, abo absolutna porażka. Dla kobiety taka sytuacja to szansa na niezależność, ale również na własne suwerenne piekiełko.
Druga kwestia to sam fakt opowiadania opowieści, opowiadania traumy. Co jest bardziej przerażające - to, co się stało, czy sam proces przypominania sobie i mówienia o tym drugiej osobie? Tak bardzo boimy się zrozumieć prawdę sytuacji. Opowiadanie o traumie jest traumą samą w sobie - trzeba przeżyć ją ponownie, otworzyć drzwi, stanąć twarzą w twarz z przeszłością. Zaakceptować fakt, że coś miało miejsce. Wypowiedzieć to na głos - urzeczywistnić to.
Amerykanin w Paryżu! według Henry'ego Jamesa. Paryż – symbol cywilizacji, sztuki, miłości i dekadencji, miejsce, gdzie normy moralne pękają jak...
Książka ta jest trzecią powieścią Henry'ego Jamesa, jednym z ważniejszych dzieł należących do wczesnego okresu jego twórczości, której treść...
Przeczytane:2015-12-29, Ocena: 4, Przeczytałam, 52 książki 2015,