Dreszcz

W trakcie lektury bezustannie dziwiłam się, dlaczego polscy autorzy nie są zbyt popularni w swoim kraju. I nadal nie wiem. Bo weźmy na przykład takiego Jakuba Ćwieka, który jest bardzo dobrym pisarzem, polskim w dodatku, po polsku tworzącym. Udowadnia Czytelnikom, że, nie uwierzcie w to, młode blogerki, że akcja książki może dziać się w Polsce, a nasze ojczyste imiona nie muszą brzmieć śmiesznie, zastąpione jakimiś Brianami czy Liamami. Powieść zaczęłam zaraz po przeczytaniu Okaleczonego Oka i skończyłam tego samego dnia. 282 strony luźnej lektury, rozśmieszającej, pełnej przekleństw i śląskiej gwary (denerwującej na prawie każdej kartce). Rycha "Dreszcza" polubiłam, choć gdybym spotkała takiego kolesia w rzeczywistości, to raczej bym się z nim nie zaprzyjaźniła. Ulubioną postacią stał się Benjamin, z jednej strony ułożony i przedsiębiorczy, logicznie myślący, a z drugiej fan komiksów, mający marzenie zostać Alfredem Ryśka. Jestem ciekawa, czy w następnej części zmieni się charakter Zwierza, czy złapią Mimikrę. Chętnie po nią sięgnę, kiedy tylko pojawi się w bibliotece. Polecam dla tych, którzy chcą się odprężyć przy czytaniu, nie zawracając sobie głowy jakimiś ciężkimi zagadkami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przy tej książce tak dobrze się bawiłam, że postanowiłam dac jej ful gwiazdek. Dużo humoru, dużo rock n' rolla i w dodatku supermoce. Mało znam takich książek, a szkoda. Polecam każdemu. ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka momentami zabawna, jednak nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak się spodziewałam. Wątek z mimami dosyć ciekawy, z mnichem dosyć dziwny. Zachowanie Benjamina jest absurdalne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lekko, na luzie i z duża dawką humoru i muzy - to przepis powstałych historii tegoż autora. Do tej pory nie mogę zapomnieć mnóstwa śmiechu i dobrej zabawy podczas lektury tego tytułu. Choć do dobrej fantastyki jeszcze jej brakuje, to należy powiedzieć, że jest na dobrej drodze, aby osiągnąć sukces. Nie tylko na naszym rynku. Polecam serdecznie lekturę ,,Dreszcza". Ja już nie mogę doczekać się kolejnego tomu przygód Ryśka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ryszard Zwierzchowski to główny bohater książki. Mam ponad sześćdziesiąt lat, lubi skręty, alkohol, konkretną rockową muzykę, granie na swojej gitarze. Wymiguje się od pracy, db o swoją wygodę. Pewnego dnia Ryszard oberwał piorunem, a przy tym otrzymał super moc. Książka w sam raz dla wielbicieli rocka i heavy metalu. Można sobie puścić dane tytuły i czytać książkę nadając jej klimatu. Książka fajna, miejscami zabawna. Jednak mimo to nie wciągnęła mnie aż tak bardzo, by sięgnąć po dalsze części. Czegoś mi tutaj brakowało. Na plus jeszcze ilustracje, które były w każdym rozdziale.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Z czym kojarzy Wam się Śląsk? Z pewnością kojarzy Wam się z Panoramą Racławicką, Spodkiem w Katowicach, może Karkonoszami. Po przeczytaniu tej książki będzie Wam się jeszcze kojarzył z z katowickim osiedlem Tysiąclecia, na którym rozgrywa się akcja powieści. "Dreszcz" to powieść, która może zmienić Wasz nastrój w jednej chwili za sprawą jednego zdania. Były takie momenty, w których śmiałem się do rozpuku, ale były i takie momenty, w których musiałem zachować powagę. Jaki był ostateczny wynik tego spotkania? Czy "Dreszcz" jest warty przeczytania? O tym już za chwilę... Dreszcz to mieszkaniec osiedla Tysiąclecia w Katowicach. Całe jego życie to koncerty i AC/DC. Jego "spokojne" życie zmieniło jedno wydarzenie: uderzenie piorunem. W tym pechowym dniu zyskuje super moce, które odmieniają całe jego życie. Gdy ratuje pewnego chłopaka spełnia się marzenie tego Brytyjczyka - ma możliwość zostania lokajem superbohatera. Codziennie przynosi mu kebaby i kupuje mu nową gitarę, która spłonęła podczas uderzenia piorunem. Za namową Alojzego wyjeżdżają na koncert do Krakowa. Podczas ich numeru tajemniczy mimowie, którzy od kilku tygodni sieją postrach wśród studentów, robią rzeź w knajpie. Na szczęście w pobliżu jest Dreszcz i ratuje wszystkich przed okrutną śmiercią. Kim są tajemniczy mimowie i mnich? ,,Ale nie trzeba, tak mi dobrze - stwierdziła, po czym sięgnęła wolną ręką sięgnęła po znaczek do kurtki Rycha-"Tak. Twoją matkę też.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Opis z pewnością zachęca do przeczytania, może się skuszę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lekka, przyjemna lekturka dla osób, które nie obawiają się zgorszenia wulgarnym językiem. Okraszone dużą dozą rockowej muzyki i specyficznego poczucia humoru. Przeczytałam w dwie godziny, ale miałam niezłą zabawę, co świadczy i dobrze, i źle. Kwalifikuję książkę raczej do rozrywkowych niż wpadających w pamięć, co nie zmienia faktu, że w swojej kategorii książka wypada naprawdę nieźle. Bardzo na plus jest dla mnie fakt, że akcja dzieje się w Polsce, książka jest polskiego autora, jest napisana (głównie) po polsku, choć z dużą dozą podwórkowej łaciny ;) i nieźle oddaje nasze polskie "smaczki". Jesteśmy jacy jesteśmy, nie ma się czego wstydzić, c'nie? ;) 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)