Dwór cierni i róż. Dwór srebrnych płomieni. Tom 4

Przyznam, że bardzo nie chciałam kończy tej serii. Wszystkie tomy spodobały mi się w mniejszym lub większym stopniu. W przypadku Dworu Srebrnych Plomieni obawiałam się, że będzie trochę nudny. No bo przecież w poprzednich częściach mieliśmy zamkniętą historię, a ile stron może zająć historia Nesty i Kasjana.

Okazuje się, że po części moje obawy były zupełnie niepotrzebne. Sarah nie dość, że świetnie poprowadziła relacje dwójki bohaterów, to jeszcze stworzyła nową ciekawą historię.

Nesta to postać, która od początku serii budziła w mnie mieszane uczucia. Czasami mnie irytowała swoim zachowaniem, a momentami rozumiałam jej wrogość. To bohaterka, która zniszczy świat by ratować osoby, które darzy uczuciem.

W poprzednich tomach Kasjan dał się poznać jako wesoły, czasem wkurzający (ale tak pozytywnie) bohater. Zdecydowanie posiada wrażliwą stroną. To urodzony wojownik, więc wytrwałe walczył o więź z Nestą.

"Całe życie kroczę ramię w ramię ze śmiercią. Bardziej bym się bał o nią [...] Ale nie bałbym się jej. Nic w Neście by mnie nie przestraszyło"

Ich relacja początkowo była bardzo burzliwa, a w niektórych momentach nawet trudna #enemiestolovers Nesta była wrogo nastawiona, każdego odpychała. Jednak wytrwałość Kasjana się opłaciła i dzięki małym krokom wypracowali swoją rutynę, zbudowali bliższą więź #hefallsfirtsandharder, Chociaż Nestą wiele razy raniła innych, nikt z niej nie zrezygnował. Ktoś stałe wyciągał do niej pomocną dłoń #foundfamily

Chociaż to odrębna historia, w tym tomie pojawiają się wątki z poprzednich części, które łączą się z nowymi. Podobało mi się to jak autorka przypomniała niektóre momenty ze wcześniejszych tomów. Mimo to ta książka ma według mnie dwa minusy. Po pierwsze w pewnym momencie stała się dla mnie nużąca. Z jej strony rozumiałam dlaczego autorka tak bardzo rozpisała się na temat przemiany Nesty. Przepełniała ją wściekłość na wiele rzeczy. Dręczyły ją koszmary. Taka postać nie może się zmienić w ciągu kilku rozdziałów. Z drugiej strony, no ile można. Myślę, że trochę z tego można było usunąć.

Drugim minusem jest zbyt mała ilość Azriela?Nic nie poradzę na to, że chce go więcej. To postać, którą polubiłam od samego początku. On, prócz Armeny, jest moim ulubieńcem.

O dziwo kolejny raz nie miałam problemu z trzecioosobową narracją. Choć podział na perspektywy trochę mnie zdziwił. Polubiłam też nowe postacie drugoplanowe. Mam nadzieję, że to nie jest koniec serii i faktycznie pojawi się kolejna część. Liczę właśnie na tom z historią Aza. Nie pozostaje mi nic innego jak polecić wam tę serię?