Grobowa cisza, żałobny zgiełk

Zbiór niesamowitych opowieści o żałobie, opisanych w niekonwencjonalny, azjatycki sposób. Ni to impresje, ni to studium żałoby, ale fragmentaryczne. Yoko Ogawa pokazuje jak można przeżywać śmierć, że nie zawsze jest to oczywiste, a tym bardziej zrozumiałe dla osób postronnych. W tych intymnych opowiadaniach autorka daje czytelnikowi przestrzeń na refleksję, czym dla nas są inni i ich utrata. Pięknie pokzauje jak czytamy świat i jak bardzo to czytanie jest subiektywne i subtelne. Rewelacyjna.

Ta książka była dziwna i zarazem fascynująca. niesamowita lektura wciąga od pierwszej strony i trzyma w sidłach aż do ostatniego słowa. 

To zbiór 13 opowiadań, nawiązujących do siebie, łączy je mrok, który często spowija ludzką duszę. Ból, tęsknota, śmierć, nadzieja, która nie nadchodzi. Te wszystkie emocje zawarte w tej krótkiej książce nie pozwolą szybko o niej zapomnieć. 

Niektóre opowiadania są wybitne. "Popłudnie w cukiernii" jest cudowne, niesmowicie pozytywne rozpoczęci książki. Niestety później nie jest tak dobrze. Część opowiadań ma wzbudzać w czytelniku po prostu szok. Przypominały mi one straszne historie, które czytało się w podstawówce, jednak dalej były one napisane ładnie. Lubię to jak ta autorka operuje słowami, więc ostatecznie nie żałuję.

Książka, która wprowadzi cię w stan ciągłego niepokoju. Świetnie napisany tomik opowiadań, w którym każda następna historia łączy się ze sobą w bardzo niekonwencjonalny, ale też przerażający sposób. Yoko Ogawa jest świetną pisarką,  już nie mogę się doczekać aż złapię jej świeżo wydaną książkę "Podziemia pamięć. Anna Karpiuk doskonale przetłumaczyła japońską grozę na polskie warunki. Nic tylko polecać!! 

3/5