Kurier z Teheranu
Wojciech Dutka

W drugiej części książki autorstwa Pana Wojciecha Dutki pt. ''Kurier z Teheranu'' tym razem główny bohater hrabia Antoni Mokrzycki bardzo często wspomina o tym, co go spotkało w trakcie toczonej w I części książki pt. '' Kurier z Toledo '' wojny domowej hiszpańskiej, w której był naocznym świadkiem wydarzeń podczas pełnionej tam zawodowej funkcji.

Chwilami ujmującymi w trakcie czytania było dla mnie, kiedy to hrabia Mokrzycki podejmuje się kolejnych zawodowych misji, a co najważniejsze potrafi mieć własne zdanie w każdej sytuacji mającej miejsce pod jego baczną czujnością i obserwacją.

Zdecydowanie drugą część nie czyta się tak łatwo, jak pierwszą część, ale za to jest ona nieco trudniejsza w pojmowaniu wielu niezrozumiałych dla mnie zachowań, co poniektórych występujących w tej części bohaterów drugoplanowych.

Hrabia Mokrzycki dzięki temu, że lubi czytać i poznawać nowych autorów wierszach, a przy okazji umie zrozumieć przesłanie płynące od nich samych. Polubił nowo poznanego przyjaciela poetę Józefa Czechowicza.

W tej oto II części uważam, że autor skupił się głównie na tym, aby Czytelnik mógł poznać hrabiego Mokrzyckiego pod każdym względem w myśleniu, jak i również podczas jego indywidualnych działań oraz w trakcie podejmowanych przez niego trudnych wyzwaniach oraz nie zawsze trafnych decyzjach.

Podoba się mi w szczególności to, że autor w przedstawia barwnym językiem opisy w rozdziałach, które są, bardzo mocno zapadają w pamięć, ale przy tym posiada on niezwykły talent do doboru w sposób szczególny i delikatny trafnie słów pozostałym występującym bohaterom drugoplanowym.

Pojawiają się również w tej części okazywane przez bohaterów emocje, tęsknota za miłością bliskich, za utratą wolności, osób im bliskich.

Opisywane przez autora momenty dokonywanych dramatycznych mordów przez Niemców pozostawią wiele śladów w psychice dla osób wrażliwych na tego rodzaju sytuacje związane z utratą życia. Prawdziwa prawda na temat życia zawsze pozostawia tajemnicę, którą nie każdy chciałby poznać.

Podziwiam autora za to, że swoją pasją potrafi umiejętnie podzielić się z Czytelnikami, a przy okazji może spowodować w nich przemyślenia po zapoznaniu się historią, która nie była łatwa dla wielu ludzi, a którzy przeżyli ten trudny dla nich czas wojny.

Powieść ta składa się z 36 rozdziałów podzielonych na 5 części.

Elementem dodatkowym w tej książce są: trafnie dobrany do całości epilog w postaci wyjątku z poezji Antoniego Mokrzyckiego, trafnie dostosowana czcionka tekstowa oraz bardzo ładnie zaprojektowana okładka nawiązująca do podjętego przez autora tytułu.

Jeśli musiałabym dokonać wyboru dotyczącego, która z przeczytanych do tej pory przeze mnie obu książek podobała, mi się bardziej to muszę jednak stwierdzić po dokładnym zapoznaniu się z ich obiema treściami, że nie potrafię dokonać oceny, ponieważ przedstawione w nich historie przez autora mi się podobały.

Wydawnictwu Lira dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania egzemplarza powieści autorstwa Pana Wojciecha Dutki pt. '' Kurier z Teheranu''.

Polecam przeczytać tę powieść.

Jest rok 1939. Dyplomata, hrabia Antoni Mokrzycki, po burzliwym, hiszpańskim okresie („Kurier z Toledo”) wraca do Polski. Żona Monika i nowo narodzone dziecko wprowadzają w jego życie, tak potrzebną mu, stabilizację. Jednak czy można cieszyć się spokojem domowego ogniska w przededniu wybuchu drugiej wojny światowej?
Hrabia jako wyśmienity agent Dwójki zostaje powołany do wojska i w randze porucznika dostaje do wypełnienia kolejną misję - tym razem ma wywieźć z kraju i ukryć dokumenty agentów polskiego wywiadu w ZSRR. To trudne i niebezpieczne zadanie dość szybko okazuje się być niewykonalne. Mokrzycki chowa dokumenty w rodzinnym majątku i wyrusza na front. Kampanię wrześniową kończy w Kutach (dzisiejsza Ukraina) broniąc mostu – jednej z nielicznych dróg ewakuacji z ogarniętej wojną Polski. Schwytany, jako jeniec wojenny, dostaje się w ręce radzieckiego okupanta i trafia do obozu w Kozielsku. Pułkownik hrabia Antoni Mokrzycki dla czerwonoarmistów nie jest osobą anonimową. I choć owa „rozpoznawalność” przysporzy mu wiele kłopotów i cierpień to paradoksalnie ratuje go przed tragiczną śmiercią w lasach katyńskich. Po wieloletniej zsyłce na Syberii udaje mu się opuścić ZSRR i wraz z generałem Sikorskim dotrzeć na Wyspy Brytyjskie. Będąc agentem polskiego wywiadu i jednym z nielicznych, żyjących świadków stalinowskiego ludobójstwa jest osobą niewygodną zarówno dla dla strony radzieckiej, jak i dla depczącemu mu po piętach agentów angielskiego wywiadu. Hrabia musi nieustannie zmieniać swoją tożsamość i ukrywać się. Czy powrót do okupowanej Polski pozwoli oddalić mu od siebie grożące śmiertelne niebezpieczeństwo ze strony sprzymierzonych sił brytyjsko - sowieckich?

Mokrzycki niejednokrotnie musi rezygnować ze swojego szczęścia osobistego stawiając na pierwszym miejscu obowiązki względem Polski. Misje, których podejmuje się wymagają od niego wielu poświęceń i niejednokrotnie wykonuje je z narażeniem swojego życia.
Hrabiemu nie jest również obca romantyczna, nieszczęśliwa miłość. W jego przypadku, za każdym razem uczucie, którym obdarza kochaną przez siebie osobę, łamie ówczesne tabu i jest nieakceptowalne społecznie. W okresie dwudziestolecia międzywojennego, w świecie, gdzie liczą się przede wszystkim konwenanse i ustalone przez społeczeństwo i kościół normy obyczajowe przyznanie się do związku z żydowską fam-fatale, Goldą Cwajnblum, czy miłości do dużo młodszego, hiszpańskiego socjalisty, Teo (Związek jest jednym z głównych wątków „Kuriera z Toledo”. W drugiej części hrabia wraca myślami do romansu z tragicznie zmarłym Hiszpanem), jest równoznaczne z „śmiercią towarzyską” i mogłoby definitywnie zaprzepaścić jego karierę w polskich służbach dyplomatycznych. Mogłoby, ale jak przystało na bohatera romantycznego Antoni Mokrzycki przechodzi swego rodzaju przemianę. Oboje, Hrabia i jego narzeczona, córka profesora Skirmunta, Monika, postanawiają naprawić swoje, mocno nadszarpnięte, relacje. Wstępują w związek małżeński mimo zdrad, których oboje się dopuścili. Monika nie wspomina o jego zakazanej, homoseksualnej miłości, a on uznaje jej dziecko ze związku z kuzynem, Leszkiem Piotrowskim.
W „Kurierze z Teheranu” dzieje się dużo i każdy, zaczynając od wielbicieli powieści historycznych po osoby czytające książki obyczajowe, będzie mógł z przyjemnością tę książkę przeczytać. Wojciech Dutka, poza świetnie skonstruowaną fabuła, zachwyca swoich czytelników również pięknem języka polskiego, co w dzisiejszej literaturze nieczęsto się już zdarza.
Jeśli jeszcze nie czytaliście „Kuriera z Teheranu” to zróbcie to jak najszybciej. I, chociaż jest to drugi tom przygód hrabiego Mokrzyckiego, to możecie z powodzeniem zacząć przygodę z „Kurierem” właśnie od niego i później sięgnąć po „Kuriera z Toledo.