Lonely Letters

Lonely letters

Historia opowiada o młodej dziewczynie, która mieszka i pracuje w małej wiosce rybackiej, wszystkich zapewnia że jest szczęśliwa, mimo że mieszka sama, a jej życie mija na pracy w wioskowej restauracji. Parker za to jest rozpieszczonym, bogaczem, który całe dnie snuje się po świecie i wydaje pieniądzę. Pewnego dnia znajduje on list w butelce i za wszelką cenę postanawia znaleźć jego nadawcę.

Książka nie jest długa, więc trochę bałam się że będzie zbyt prosta, ale nie miałam takiego odczucia. Fakt trochę przeszkadzał mi fakt prędkości pojawienia się uczuć, szczególnie u bohaterki, która tak bardzo się przed nimi broniła, ale jednocześnie jestem skłonna uwierzyć, że taka sytuacja mogła się wydarzyć. Sama historia była ciapłą opowieścią o dwójce zagubionych ludzi, którzy szukają swojej drogi czy też celu. I bardzo podobało mi się zakończenie, które nawet lekko zakręciło łezkę w moim oku. Fajna, ciepła opowieść na deszczowy dzień.

*współpraca reklamowa*

Znacie Mistową? Jeśli śledzicie moje recenzje to z pewnością o tej pani słyszeliście, bo recenzje jej książek pojawiają się systematycznie. Ta książka oczywiście urzekła mnie swoją okładką, na którą nie mogę się napatrzeć, ale moje serce skradła jeszcze będąc na wattpadzie, a teraz to uczucie tylko się pogłębiło, bo muszę przyznać, że to jedna z moich ulubionych historii wychodzących spod pióra autorki.

Parker jest synem bogaczy, nastawiony na dobrą zabawę, jednocześnie prowadzi swój biznes i przygotowuje się do przejęcia sterów w przedsiębiorstwie ojca. Będąc na plaży natyka się na list w butelce, który sugeruje mu odnalezienie celu, tym celem staje się odnalezienie tajemniczego nadawcy. Wiedziony instynktem, ale też i lekkim szaleństwem wyrusza w podróż po wybrzeżu, aż trafia do Southport - małego miasteczka rybackiego, które ma być jego ostatnim przystankiem, tam też spotyka Lucię, która jest celem jego podróży, choć oboje nie są tego świadomi.

Co ja wam mogę powiedzieć o tej książce? Będą to same banały bo to powieść która skradła moje czarne serce, wzbudziła cały ogrom emocji, zapisała się w mojej głowie dużymi literami i sprawiła, że czas stanął w miejscu. To opowieść pełna sentymentów, codziennych wyzwań i trudności, to historia o osobach z dwóch różnych światów, z różnych stron świata, które połączył zarówno przypadek jak i przeznaczenie. To opowieść, która jest cudowna w swojej prostocie, a zarazem niosąca całą masę wspaniałych wartości, lekcji życia.

Jeśli ten krótki opis jeszcze was nie przekonuje to mogą to zrobić bohaterowie, wspaniali, złożeni, pełni sprzeczności i różnic pragnący od życia czegoś więcej. Do lektury mogą was skłonić również motywy, podróż, tajemnicze wiadomości, bolesna przeszłość, małomiasteczkowy klimat, slowburn, delikatne hatelove czy trudne tematy. Może was też przekonać sama fabuła, bo ja powiem szczerze, że tutaj po raz pierwszy spotkałam się z motywem listów w butelce, a ten motyw jest tutaj nie tylko oryginalny ale też i stanowi o wyjątkowości tej historii. Jeżeli zaś mowa o listach, to one tutaj były tym co najbardziej mi się w tym wszystkim podobało, to one były tutaj najcudowniejsze, najpiękniejsze, najwspanialsze i najbardziej emocjonalne i uczuciowe, całą powieść warto przeczytać głównie dla nich.

Książka napisana w rewelacyjnym stylu, to jedna z tych powieści, przy których nie mogę się absolutnie do niczego przyczepić, bo Mistowa tutaj poszła na całość, oddała głębię nie tylko historii ale i wszelakich uczuć, ta powieść dotyka każdego zakamarka duszy, porusza każdą komórkę ciała i pozwala całkowicie zatopić się w lekturze, przez co też z fabułą się płynie, a książka czyta się sama, dopiero koniec pozwala na wzięcie głębszego oddechu i zamknięcie samej książki, jednak wszelkie emocje, które ta lektura wzbudza nie milkną wraz z zakończeniem czytania.

Ja oczywiście książkę wam polecam, to emocjonalna bomba, zachowana w małomiasteczkowym klimacie, otoczona wszystkim tym co najlepsze w twórczości autorki. Ja totalnie przepadłam dla tej historii, choć upłynęło kilka dni od jej przeczytania, ja wciąż nią żyję i jestem pewna, że wrócę do niej jeszcze nie raz. Dodaję do ulubionych i polecam z całego mojego czarnego serca.

On, rozpieszczony bogacz, dla którego życie to wieczna zabawa z przyjaciółmi i kobietami na jedną noc.

Chłopak Podczas urlopu znajduje butelkę, w której jest tajemniczy list. Z początku planuje go wyrzucić, lecz pchany ciekawością postanawia go przeczytać. List pełen żalu wzbudza w nim ciekawość, chce poznać osobę, która go napisała.

W ten sposób trafia do Southport-niewielkiego miasteczka, w którym czas płynie wolniej, ryby smakują zupełnie inaczej, a kobiety bywają twardsze niż skały.

Na dzień dobry podpada młodej kelnerce, która potrafi kąsać.

Ona, samotna, wielokrotnie zraniona, pochodząca z małej rybackiej wioski dziewczyna. Jej serce otoczone jest drutem kolczastym, a cięty język i uśmiech na twarzy to tylko zasłona.

Zarówno Parker, jak i Lucia nie mają pojęcia, że to właśnie ona jest celem jego podróży...

"Zgubiłam się W swojej wszechogarniającej samotności, a kiedy zaczęłam się z tym godzić i oswajać, pojawił się ktoś, kto gdzieś z oddali nawoływał, żebym z niej wyszła, żebym przedarła się przez otaczającą mnie ciemność. Nie zdawał sobie jednak sprawy, jak bardzo boję się tej przeprawy. Nie miał pojęcia, że z daleka mogę wydawać się ciekawym zjawiskiem, a z bliska przynoszę rozczarowanie"

"Lonely Letters" to książka dla osób kochających małomiasteczkowy klimat, słodki romans okraszony szczyptą bólu.

Fabuła jest szybka, bardzo szybka, idealna na jeden wieczór. Przyznam, że dla mnie mogłaby być trochę dłuższa, bardziej rozbudowana, chciałabym wiedzieć więcej o wszystkich rzeczach, jakie spotkały Lucie, a autorka postawiła tylko na szybkie wspomnienie przykrości, jakie ją spotkały.

Uczucie, jakie pojawiło się między bohaterami, pokazuje, że determinacją i sposobem "nic na siłę", możemy zdziałać cuda. Taki cud udał się Parkerowi, który wytrwałością dotarł do dziewczyny.

Książka napisana jest lekkim, przyjemnym i łatwym w odbiorze piórem, zresztą jak wszystkie książki autorki, po które zawsze chętnie sięgam.

Jest to historia lekka, ale przepełniona bólem, strachem i determinacją.

Przeczytałam ją dosłownie w kilka godzin.

Więc już samo to mówi wiele, ale powiem to wyraźnie POLECAM ?

A na koniec....

,, Drogi Podróżniku,

nie mam pojęcia, jaka jest różnica pomiędzy wiarą a nadzieją, bo choć nie wierzę, mimo wszystko mam nadzieję..

... Niech fale niosą Cię ku dobremu."

Zakorkowana butelka z listem w środku znaleziona na plaży... Brzmi znajomo? Przypomina książkę Sparksa, prawda? Jest tu kilka zbieżności, których początkowo trudno nie zauważyć, jednak jest to zupełnie inna historia. A te listy... coś cudownego.

Poznajemy Parkera, który wydaje się być rozpieszczonym synem bogaczy. Ale czy rzeczywiście tak jest? Wszak szuka swojego celu w życiu. To on znajduje butelkę z listami. Postanawia dowiedzieć się, kto jest ich nadawcą i dlaczego wrzuca jest do oceanu. 

Lucia sprawia wrażenie silnej i niezależnej kobiety, która stawia wokół siebie mur. Lecz to tylko pozory. Wewnątrz to samotna, zraniona i smutna kobieta. Prowadzi spokojne życie, które burzy pojawienie się Parkera.

"Nie, nie jestem księżniczką uwięzioną w latarni morskiej. Nie tkwię w zamknięciu, nie jestem skrępowana kajdanami. Jestem za to więźniem własnych masek. Masek, które zakładam każdego dnia."

Tych dwoje stanowi swoje przeciwieństwo. Dwa różne światy, dwa odmienne podejścia do życia i statusy społeczne. Mężczyzna będzie próbował skruszyć mur, jakim się obwarowała Lucia. Zadanie okaże się wyzwaniem, co niejednokrotnie wywoła uśmiech na twarzy. Czy możliwe jest porozumienie? Uwaga, czas i cierpliwość to wartości, które nic nas nie kosztują, a mogą być zapalnikiem w przemianie.

To, co mnie zauroczyło w tej książce, to kobieca twarz tej opowieści. To właśnie kobieta jest w centrum, jej wewnętrzne zmagania, mierzenie się ze słabościami, radzenie sobie z problemami, ze stratą i bólem w pojedynkę. Z potrzeby, z przymusu? Nie zdradzę...

Książka tchnie lekkością za sprawą błyskotliwych dialogów między bohaterami, subtelnego humoru i ogólnie melancholijnego, ciepłego klimatu. Ale gdzieś w tym wszystkim A.P. Mist ukazała emocjonalną głębię tej historii. Nie ma tu (jak w większości romansów) rzucania się postaci na siebie. Nie o to tu chodzi. W moim odczuciu jedynie mogłaby zostać bardziej rozbudowana przeszłość bohaterów, co pozwoliłoby na jeszcze lepsze zrozumienie tego, co się wydarzyło.

"Lonely Letters" to romans, który wzrusza, porusza, prowadzi do refleksji nad sensem życia, daje nadzieję. To książka o tym, że czasem warto zaryzykować. Czy Lucia pozwoli Parkerowi skruszyć mur? A czy jemu wystarczy wytrwałości, by pokonać... piranię? Sprawdźcie!

?,,Lonely Letters" to historia przepełniona emocjami oraz trudną przeszłością,która nie można zapomnieć.Pokazuje,że jedna chwila,jeden moment i spontaniczna decyzja może zmienić los osób,które pochodzą z dwóch różnych światów.Poznanie siebie rozbudza determinację do działań,by przekonać do siebie osobę nie potrafiącą zaufać i,by znaczyła żyć przyszłością,a nie przeszłością.

?Historia kruszy serce czytelnika podczas poznawania kolejnych puzzli z życia bohaterki.Jej postać jest tajemnicza,a zarazem taka,że bardzo pragnie się ją odkryć.Lucia jest zraniona,pochłonięta smutkiem i nie potrafiąca otworzyć się nowe doznania i znajomości.Zakorzeniony strach niszczy ją i pozbawia stworzenia czegoś pięknego. Dopiero spotkanie na swojej drodze pełnej determinacji Parkera staje się początkiem do zobaczenia jego starań o jej dobro.Parker zasługuje na szacunek i brawa.Miłość do listów i płynące z nimi przesłanie staje się oczyszczeniem i przesłaniem najskrytszych myśli. 

? ,,Lonely Letters" jest historią,która porusza serce czytelnika zmianą w bohaterach i ich walką o szczęście.

Jestem zachwycona i z całego serca polecam książkę ??