Czy można spojrzeć w odbicie własnej duszy... i nie oszaleć?
Niektóre krzywdy wracają. Nie po sprawiedliwość – po świadków.
To nie jest opowieść ani o bohaterstwie, ani o odkupieniu.
To wędrówka przez pęknięcia pamięci, przez lustra, które pokazują więcej, niż byśmy chcieli wiedzieć, i mniej, niż chcielibyśmy pamiętać.
To także odbicie, jakie książka trzyma przed czytelnikiem pytając, ile bólu jesteś w stanie unieść, zanim się złamiesz.
Mocna. Surowa. Niewygodna…
Antologia opowiadań, łącząca horror, weird fiction, science fiction — a wszystko to zespolone jednym pierwiastkiem: człowiekiem.
Człowiekiem i jego szaleństwem, człowiekiem i jego słabościami.
Człowiekiem z krwi i kości, dobra i zła.
Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2025-07-14
Kategoria: Horror
ISBN:
Liczba stron: 258
Język oryginału: polski
#współpracabarterowa
Uwielbiam nieprzewidywalne zbiory opowiadań wbijające w czaszkę i pozostawiające z myślą "co ja właśnie przeczytałam?!". Takie właśnie są "Ludziostki. Opowieści zbłąkanych dusz"! Jest onirycznie, dziwnie i niepokojąco.
To takie osobliwe panoptikum zagubionych dusz. Niesamowite upiorne opowiastki nazywam je upiornostkami będące połączeniem surrealistycznych wizji z koszmarami codziennego życia. Nadratowski zadziwia tym, jak płynnie lawiruje między konwencjami literackimi podanymi z fantazją. Jest na tyle różnorodnie, że ciężko zaklasyfikować ten zbiór i w tym tkwi jego urok. Każdy tu znajdzie coś dla siebie... makabra, groteska, fantastyka, czy weird fiction.
Bohaterowie są zmuszeni zmierzyć się z dziwnymi sytuacjami, swoistymi rozpadlinami rzeczywistości, po których nic już nie jest takie same. Narratorzy to zwykli, szarzy ludzie tacy jak my, którym przyszło otrzeć się o krawędź mroku i doznać poczucia derealizacji otaczającego ich świata na granicy szaleństwa czy somnambulicznego odjazdu. Po takich przeżyciach nie ma odwrotu, korzenie mroku wrosły w nich na stałe.
Ogromnym plusem jest to, że bohaterowie tych opowiadań są tacy realni, z krwi i kości. Z ich irracjonalnym lękiem ściskającym trzewia, sumieniem drążącym duszę, demonami przeszłości czy wstydem natrętnie zatruwającym myśli możemy się przeglądać niczym w lustrze. Nie ma ludzi kryształowych, bez skazy, każdy z nas ma ciemną stronę duszy.
Kruchość człowieka i przemijalność czasu są tu namacalne. Opowieści te skłaniają do przemyśleń o stanie psychiki bohaterów. Te natrętne myśli udręczonych istot ludzkich sprawiające, że się myśli nad własnym życiem i podjętymi wyborami życiowymi, które uwierają niczym drzazga.
O wszystkich opowiadać nie będę, ale wspomnę o paru ulubionych, które wżarły mi się w mózg. Absolutnym numerem jeden jest "Rachunek sumienia" niczym psychodeliczna jazda po mrocznych zakamarkach zgniłej duszy. Powidoki dawnych zdarzeń, a rozliczenie się z przeszłością nie zawsze jest możliwe.
Warto zwrócić też uwagę na przerażające "#HICK"! O tak! Z genialnym przesłaniem. To niejednego zmiecie z planszy! Tak ponuro pasuje do naszej rzeczywistości, wszechobecnego wirtuala i social mediów mających ogłupiający wpływ na społeczeństwo. Jak wielki wpływ mają na nas ekrany, do których jesteśmy przyklejeni?
Mocno niepokojące jest "ERROR"! Niezwykle działające na wyobraźnię. Pozostawiające czytelnika z milionem pytań w głowie. Czym jest rzeczywistość? Czy jest coś poza znanym nam okruchem rzeczywistością? Jak odróżnić rzeczywistości od mamidła? Kim tak naprawdę jesteśmy?
Gorąco polecam Wam ten zbiór. Utkniecie gdzieś na granicy snu i jawy, poza granicami pojmowania ludzkiego umysłu, gdzie mrok sięga do samych trzewi i was oblepi.
Katooola patronuje tylko sztosom!
Aberracja - odchylenie, zboczenie od normalnego stanu, zachowania, przyjętych norm postępowania. Odstępstwo od normy lub zasady. Piotr -...
Chrzęst gruzu pod stopami. Polska, dwadzieścia lat po wojnie. Polska zmrożona, Polska odcięta od świata wysokim murem, Polska zdziesiątkowana. Większość...
Przeczytane:2025-10-15, Ocena: 5, Przeczytałem, Mam, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2025 roku,
Witajcie moi kochani
Lubicie nietuzinkowe historie?
Dziś chciałabym przedstawić Wam interesujący zbiór opowiadań.
Tytuł: Ludziostki. Opowieści zbłąkanych dusz
Autor: Marcin Nadratowski
Wydawnictwo: Lingua Mortis
Książkę przeczytałam w ramach #booktour organizowanego przez @ksiazkowe_poczynania
To była bardzo dobra lektura.
Na książkę składa się jedenaście opowiadań, które zdecydowanie przypadły mi do gustu.
Każde z nich jest wyjątkowe, każde z nich porusza istotne dla człowieczeństwa tematy. Od śmierci, poprzez brutalność wobec drugiego człowieka, aż po jego zaniedbanie. Nie sposób jednoznacznie opisać o czym one tak konkretnie są, ponieważ każde z nich dotyczy innego aspektu życia człowieka.
Jednakże po lekturze stwierdzam, że każde z nich wywołało u mnie określone emocje - od smutku, poprzez nadzieję, aż po niedowierzanie. To były bardzo skrajne emocje. Ponadto skłoniły mnie również do refleksji.
Ogólnie jestem bardzo zadowolona z lektury. Naturalnie po jej zakończeniu czuję ogromny niedosyt. Lecz to u mnie normalne po przeczytaniu dobrego zbioru opowiadań. Także z wielką przyjemnością niektóre treści zawarte w zbiorze przeczytałabym jako pełnowymiarowe powieści. I do nich zaliczam, np. ,,Rachunek sumienia", ,,Zmiana warty", ,,Trzysta siedemdziesiąt trzy", ,,Witaj, mamo", ,,Chlew i Filipek" - z tego opowiadania mógłby powstać konkretny horror ekstremalny, ,,Alfred" - dotknęło mnie emocjonalnie. Wszystkie te treści to tak jakby zajrzeć w głąb natury człowieka, jego psychiki, emocji, istotny człowieczeństwa. Niosą za sobą ogromny przekaz i emocjonalną głębie.
Przed rozpoczęciem lektury zastanawiałam się nad znaczeniem tytułu. Konkretnie ,,Opowiadania zbłąkanych dusz". I teraz już doskonale rozumiem dlaczego został wybrany taki tytuł. Idealnie określa on zawartość książki. Lepiej bym tego nie ujęła. To po prostu opowieści zbłąkanych dusz.
Serdecznie polecam, strona.394