Najdalszy brzeg
Ursula K. Le Guin

Znajdujemy się w centrum Ziemiomorza, przy szkole czarnoksiężników na Roke - Wyspie Mędrców. Jej dziedzińcami przechadza się Arcymag. Przybywa do niego posłaniec - młody książę Arren. Przynosi bardzo niepokojące wieści. Czarodzieje z niewiadomych przyczyn zapominają słów zaklęć, tracą swoją moc. Niektórzy z nich zaczynają się zajmować bardzo prozaicznymi zajęciami i zaprzeczają nawet sami przed sobą, że kiedyś mieli niezwykłą siłę. Inni odpływają w świat złudnych snów, biorąc narkotyki. Magia coraz bardziej się kurczy. Czarodziejski świat powoli ginie. Jego agonię najtrafniej chyba oddaje opis jednego z miast:   "Miasto utraciło swoje serce. Ludzie krzątali się wokół bez celu. Rzemieślnikom brakło woli, by dobrze pracować. Nawet rabusie kradli tylko dlatego, że nie umieli inaczej zarobić na życie. (...) Pod powierzchnią pogodnej iluzji zaś wszystko zdawało się dziwnie nierzeczywiste, nawet twarze, dźwięki i zapachy."   Arcymag chce dociec przyczyn takiego stanu rzeczy, by jakoś zapobiec złu. Rusza więc w wielką i niebezpieczną wyprawę, żeby odnaleźć odpowiedzi na swe pytania. Jego towarzyszem podróży staje się dzielny książę Arren. Jak się skończą ich przygody? Czy zdołają zapobiec zniszczeniu magicznego świata? Zainteresowanych zapraszam do lektury. Książka budzi wiele skojarzeń literackich. Najbardziej oczywiste zdaje się podobieństwo do "Niekończącej się opowieści" ...
(czytaj dalej)