Propozycja szefa

?Recenzja?

Premiera 25.03.2025 r.

,,Propozycja szefa" - Nicole Snow

Współpraca reklamowa z @editio.red

Pulpecik, który skradnie wszystkie serca. Relacja, która powoduje szybsze bicie serca, ale robi to w taki sposób, że nie ma się jej dość, tylko chce się więcej.

Motywy, które znajdziecie to : pracownica-szef, cięte i humorystyczne dialogi, hate-love oraz ślubny problem.

Dakota jest świetna w swoim fachu, uwielbia żonglować słowem i sprawia to jej wielką przyjemność. Jest do tego bezkompromisowa, pyskata i nie pozwoli sobie na wymówki. Ma być tak jak ona chce, ale wtedy kiedy wie, że warto. Nie pozwoli sobie na przykre słowa. Umie się odgryźć i to ostro. Nawet jeśli to jest jej szef. Nosi sobie pewną zadrę z której trudno jest się wyleczyć. Ukochana osoba zawiodła ją na całej linii. Wie, że musi żyć dalej i dlatego wyrusza na pewną rozmowę kwalifikacyjną. Nie wie, że spotka tam pewnego cynamonowego gbura. Zostaje przyjęta ale nie wie ile czeka ją wyrzeczeń. Jednak ona tak łatwo nie odpuszcza. Oj, on nawet nie wie z kim zadarł.

Lincoln jest stonowanym facetem, który dba o swoich bliskich, pracowników i samego siebie. Nie dopuszcza nikogo zbyt blisko bo boi się sparzyć. Dakota wyzwala w nim wszystkie najgorsze instynkty. Zmienia się przy niej. Uwielbia ją wkurzać, chociaż czasami jest zbyt charakterny. Jednak w tym wszystkim jest uroczy i szarmancki. Ma często zachwiania, bo z jednej strony bardzo ją polubił, ale z drugiej czuje, że nie powinien mieszać pracy z życiem prywatnym. Tylko, że o Dakocie nie da się tak łatwo zapomnieć. Nie ważne ile walczy i tak będzie mieszkać w jego myślach.

Ich spotkanie jest totalnie nieoczywiste i śmieszne. Dwójka dorosłych ludzi wykłóca się o cynamonkę. Od tego się zaczęło i nie raz ten temat tam wraca. W sumie ta bułka jest dosyć ważną częścią tej książki. Taki mały znak miłości tych dwojga. Potem okazuje się, że będą razem pracować. Muszą zachować profesjonalizm, ale to nie będzie takie łatwe, gdyż tych dwoje działa na siebie jak ogień i woda. Ciągle sobie dogryzają. Tutaj widać, że granica między nienawiścią i miłością jest naprawdę cienka. Takie kłótnie tylko podsycają ich uczucia. Ta cała walka trwa naprawdę bardzo długo, ale to tylko pokazuje, że do pewnych uczuć człowiek musi dojrzeć, a i tak czasem nie będzie ich pewien. Tak tworzona relacja jest jak najbardziej w moim guście i totalnie mnie nie nudzi, tylko pozwala na niecierpliwe oczekiwanie kiedy to się wydarzy.
Do tego dochodzą pochodne wątki, które mocno urozmaicają całą fabułę. Nic nie jest oczywiste i przewidywalne. Niektóre tematy są naprawdę trudne i niekonwencjonalnie. Poruszane są różnego rodzaju problemy, które pozwalają na refleksję. Ta ma wszystko co kocham w książkach : wyczekiwaną relację, która nigdy nie pędzi, jest naprawdę zabawnie, nie raz śmiałam się w niebo głosy, do tego wzruszenia, gdy do głosu dochodzą problemy i traumy. No i te emocje, które aż wylewają się z każdego rozdziału.
Nie będę się więcej rozpisywać, bo ta książka jest istnym arcydziełem, które trzeba przeczytać i doznać na własnym sercu i duszy. A naprawdę to potrafi. Nie mam żadnego zarzutu, same superlatywny. Musicie ją poznać i zobaczyć jak Dokota wkurza Lincolna oraz jak on walczy z samym sobą, aby trzymać się od niej z daleka.
11/ 10?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

*współpraca reklamowa z Wydawnictwem EditioRed*

Kolejna książka, przy której opinie są podzielone, więc i ja się skusiłam na lekturę, chociaż okładka nie do końca mi się podoba. Przyzwoity i całkiem dobrze napisany romans biurowy, przypominający komedię romantyczną. 

Dakota ma zły dzień, chcąc poprawić sobie humor decyduje się na zakup popularnej drożdżówki. Jej nastój jednak się nie polepsza, bo kupując ostatnią cynamonkę, musi zmierzyć się z gburowatym mężczyzną, który koniecznie chce ją zdobyć. jak się później okazuje bufon okazuje się jej władcą imperium modowego oraz nowym szefem Dakoty, która waha się czy podjęcie pracy nie wykończy jej psychicznie, tym bardziej, że zostaje przydzielona do kampanii ślubnej, a śluby to dla niej temat tabu. Darcie kotów zmienia się w flirt, a później w rozwój uczuć, a gra, którą para podejmuje jeszcze bardziej komplikuje sprawy.

To bardzo zabawna historia, idealnie wpisuje się w kanon komedii romantycznej. Zaczyna się od afery w sumie z niczego, później fabuła przybiera motyw hatelove, i przypomina klasyczne enemies to lovers. Kiedy już dochodzimy do etapu kochanków, pojawiają się nie tylko spicy sceny ale i kolejne motywy, takie jak fake dating, kampania reklamowa, powrót demonów z przeszłości, i wiele innych. Następnie oczywiście pojawia się drama, jako ich fanka, muszę stwierdzić że jest ona całkiem przyzwoita, choć można było ja co nieco dopracować i dodać jeszcze trochę dramaturgii.

Książka jest sporą lekturą, którą śmiało można nazwać cegiełką, czyta się ją stosunkowo szybko, choć mam wrażenie, że wiele wątków czy wydarzeń zostało rozwleczonych, przez co fabuła momentami mi się dłużyła, bo robiło się monotonnie, a akcja dość mocno zwalniała swoje tempo. Sami bohaterowie byli dość specyficzni, niektóre ich zachowania są dla mnie niezrozumiałe, czasami nawet bezsensowne, część z nich została w jakiś sposób usprawiedliwiona, ale mnie i tak nie do końca przekonały te argumenty.

Sama powieść jest raczej typowym romansem biurowym, są tutaj popularne motywy, fabuła jest przewidywalna, choć pojawiają się ciekawe zwroty akcji. Lektura poprawna, przyjemna i raczej z tych lekkich, które nie wymagają logicznego myślenia czy zaangażowania emocjonalnego. Mi zabrakło czegoś wyjątkowego, co pozwoliłoby mi lepiej poczuć, czy zapamiętać tę historię. Coś dla fanów lekkich romansów biurowych czy komedii romantycznych. Zachęcam do lektury.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Współpraca reklamowa @editio.red

Czy spór o cynamonową bułeczkę może być dobrym wstępem do romansu? Oczywiście, bo przecież powszechnie wiadomo, że kto się czubi, ten się lubi. Dlatego pewnie nikogo nie zdziwi, że podobnie było w przypadku głównych bohaterów ,,Propozycji szefa", czyli pierwszej odsłony serii ,,Garnitury Seattle" autorstwa Nicole Snow.

Chociaż mogłoby się wydawać, że motyw romansu z szefem jest już dość oklepany i powinien odejść do lamusa, co nóż na rynku wydawniczym pojawiają się nowe książki, które go w sobie zawierają. I może nie jest to jeden z moich ulubionych wątków, jednak zawsze chętnie sięgam po publikacje, w których się pojawia, dlatego też podjęłam się współpracy przy tej książce. Czy okazała się ona owocna?

Myślę, że tak, ponieważ historia Dakoty Poe i Lincolna Burnsa była naprawdę przyjemną lekturą, która zarówno rozbawiała mnie do łez, jak i skłaniała do refleksji nad tym, jak czasem los bywa nieprzewidywalny.

Bardzo podobało mi się to, jak autorka uchwyciła chemię między głównymi bohaterami, bo nie da się ukryć, że iskrzyło między nimi już od pierwszej interakcji. I uważam, że właśnie o to chodzi w romansach! Emocje muszą być wyczuwalne i wręcz powinny udzielać się czytelnikom! Oczywiście książka nie jest idealna, ponieważ znalazło się w niej kilka elementów, które zaburzały harmonię i wręcz zostały w tekście umieszczone po to, aby namieszać między Lincolnem i Dakotą, ale w ogólnym rozrachunku publikacja wypada naprawdę dobrze.

Myślę, że na uwagę zasługuje również wpleciona w fabułę historia przyjaciela głównego bohatera, która zwróciła uwagę na kruchość ludzkiej psychiki i ukazała, jak ważne jest, aby mieć wsparcie bliskich w nawet najtrudniejszych życiowych chwilach.

,,Propozycja szefa" to idealna historia dla tych, którzy potrzebują w swoim życiu odrobiny dobrego humoru, czy dla tych, którzy potrzebują czegoś lekkiego do poczytania. Jednak uprzedzam, że pojawiające się w tekście wspomnienia o pewnych przepysznych cynamonach mogą sprawić, że będziecie musieli zrobić sobie przerwę na małe co nieco.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)