Opowieść, która wyrasta z ziemi
W cieniu puszczy, za murami klasztoru i w szklarni pełnej snów kiełkują losy trzech kobiet: dziewczyny zrośniętej z ziemią, botaniczki tropiącej kwiat, którego nikt nie widział, oraz jej prawnuczki o wyjątkowych zdolnościach.
Baśniowa narracja odkrywa zmysłowe więzi między kolejnymi pokoleniami ludzi i roślin. Bohaterki powieści zgłębiają tajemnice własnej tożsamości i zmagają się z organicznymi przemianami. Łącząc różne światy, plany czasowe i przestrzenne, Charlotte Weitze proponuje wizję przyszłości, w której to nie człowiek odgrywa główną rolę. Przeniknięta realizmem magicznym i duchem posthumanizmu książka eksploruje możliwość powstania nowej formy życia, opartej na ścisłym związku człowieka z przyrodą. Urzeka przy tym połączeniem poetyckiego języka, naukowych dociekań oraz onirycznej aury.
Rosarium - niczym dzika róża z baśni dla dorosłych - oplata umysł czytelnika i zasiewa w nim ziarno niepokoju.
Fascynująca, wciągająca, baśniowa i miejscami mroczna to rzecz. Autorka prowadzi nas przez to, co organiczne, bliskie ciałom ludzkim i nie-ludzkim. A przy tym mamy wykład z botaniki, taki, którego można słuchać i słuchać. Wielość perspektyw, czasów i miejsc sprawia, że powieść - jak roślina pnąca - wzrasta, oplata nas, czytające i czytających. Niech was oplecie.
MAŁGORZATA LEBDA, PISARKA, POETKA
Czytałem jak zahipnotyzowany. To powieść zawieszona między snem a rzeczywistością -- piękna, dzika, brutalna. Autorka zaprasza nas do świata, w którym narracja pulsuje w rytmie lasu, a tajemnice ukryte pod skórą bohaterek domagają się ujawnienia. Dajcie się porwać tej sensualnej opowieści o przemianie, transgresji i jedności z naturą.
ŁUKASZ CHMARA, @talkincloud
Charlotte Weitze- duńska pisarka i felietonistka. Absolwentka folklorystyki na Uniwersytecie Kopenhaskim. Zadebiutowała w 1996 roku zbiorem opowiadań Skiftning, za który otrzymała nagrodę Bogforums Debutantpris. Tworzy w nurcie realizmu magicznego.
Tłumaczenie książki dofinansowane przez Danish Arts Foundation
Wydawnictwo: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Data wydania: 2025-09-19
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 368
Tytuł oryginału: Rosarium
Przeczytane:2025-09-25, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2025,
Historia pełna magii, tajemnic, cierpienia, śmierci, a także niespełnionych i spełnionych marzeń oraz oczekiwań. "Rosarium" to powieść, która przedstawia splecione losy realnych bohaterów z postaciami z pogranicza fantazji. Niektóre relacje są niepokojące i trudne do zaakceptowania w odniesieniu do naszych realiów, inne powodują, że gdzieś w głębi serca trzymamy za bohaterów kciuki. Nie ma tu jednak miejsca na ocenianie zachowań i wyborów. W pewnym momencie poczułam potrzebę poukładania sobie kto z kim jest spokrewniony i kartkując strony ku mojemu zaskoczeniu odkryłam, że na końcu zostało przedstawione drzewo genealogiczne. Z jednej strony zabrało mi to trochę frajdy, jednak jeden z fragmentów drzewa dodatkowo podsycił ciekawość.
Książka Charlotte Weitze ma baśniowy charakter, ale to nie jest taka baśń ze szczęśliwymi bohaterami, która ma piękne i budujące zakończenie. To opowieść, która momentami rozdziera serce i sprawia, że niedowierzamy temu, co się dzieje. Jest o śmierci, ale też o potrzebie akceptacji i miłości. O potrzebie odnajdywania się w najtrudniejszych momentach życia. O woli przetrwania, ale też o beznadziei niektórych sytuacji.
Urzekły mnie fragmenty przedstawiające piękno przyrody oraz chęć ochrony naturalnych ekosystemów, ale także fragmenty nawiązujące do typowo biologicznych aspektów świata przyrody i nauki. Autorka z niezwykłą lekkością wplotła w historie m.in. informacje na temat doświadczeń Mendla o dziedziczeniu, przedstawiła teorię endosymbiozy, opisała sposoby rozmnażania się roślin, nawiązała do ciekawostek na temat wybranych organizmów, a także dotyczących rozrodu zwierząt.
"Rosarium" to wizja świata, w którym natura przejmuje kontrolę. Z refleksją ekologiczną oraz wątkami dotyczącymi płciowości, tożsamości i cielesności. Zakończenie jest bardziej dynamiczne w stosunku do poprzednich wydarzeń. Zostało przedstawione z kilku perspektyw. Autorka zostawia nas z pewnymi niedomówieniami, które zapewne mają skłonić czytelników do refleksji - do próby przeanalizowania wydarzeń oraz zastanowienia się nas znaczeniem naszych codziennych wyborów, które to niosą konsekwencje nie tylko dla nas, ale i przyszłych pokoleń.