Serce z kamienia

Fajna, wciągająca i poruszająca powieść obyczajowa, w której nie brakuje porywów serca czy słownych przepychanek. Dwoje skrzywdzonych ludzi spotyka się na Końcu Świata. Malutka wioska zbliża bohaterów do siebie, iskrzy od pierwszego spotkania. Zwroty akcji i tajemnice rodzinne stopniowo wychodzą na jaw. To co wydaje się prawdą okazuje się kłamstwem, rzeczywistość przeraża głównych zainteresowanych. To powieść o przeżywaniu żałoby, o utraconym dostatnim życiu, o manipulacjach i tajemnicach rodzinnym. Powieść pokazuje jak długą drogę trzeba przejść, aby odnaleźć upragnione szczęście. Rozbite serce można posklejać choć prawda okazuje się wstrząsająca. Polecam

Na pierwszy rzut oka można pomyśleć: „znowu to samo” – kobieta, której wali się świat, pakuje walizki i ucieka na wieś, by poskładać życie na nowo. I niby tak, ALE… styl Karoliny Filuś sprawia, że od tej historii nie można się oderwać. To jedna z tych książek, które, choć oparte na znanym schemacie czarują emocjami, głębią i atmosferą, która zostaje z czytelnikiem na długo.

📖 „Serce z kamienia” to opowieść o bólu, poszukiwaniu siebie, nowym początku… ale też o tajemnicach, które powoli wychodzą na jaw. Po prostu nie sposób się od niej oderwać. To idealna książka na weekend.

🖋️ Styl pisania Karoliny Filuś to ogromny atut. Jest lekki, a jednocześnie pełen emocji. Dialogi są naturalne, a bohaterowie prawdziwi. Autorka uroczo oddaje klimat wsi, tego, że jak chcesz się czegoś dowiedzieć to idziesz pod sklep i tego, że nic się nie ukryje, a wiejska plotka działa szybciej niż Facebook :)

💫 Dodatkowy zachwyt?
Ta książka to prawdziwa perełka wizualna. Ma barwione brzegi, które wyglądają obłędnie na półce.

Eliza jest zakochana, ma świetną pracę... aż pewnego dnia traci to wszystko plus miejsce zamieszkania. Zaskórniaki na czarną godzinę topnieją w strasznym tempie, co robić? Dziewczyna przypomina sobie, że odziedziczyła po dawnej krewnej dom daleko w lesie. Nie ma innych opcji, więc jedzie tam. Wieś Koniec Świata jest naprawdę na końcu świata ?

Na miejscu okazuje się, że jest gorzej niż sobie wyobrażała, w drodze niemal rozjeżdża pijanego typa. Brzmi strasznie? Jest. Albowiem typ okazuje się być jej sąsiadem i nie jest zachwycony obecnością Elizy. Kim jest i dlaczego pije codziennie? Jaki ciężar dźwiga na swoich plecach? Czy Eliza da radę żyć w spartańskich warunkach? Czy odnajdzie się w nowej rzeczywistości?
I tutaj Was zostawię. Jeśli opowiem więcej, zabiorę Wam przyjemność czytania.

Pani Karolina kolejny raz udowodniła, że pisze świetne obyczajówki. Życiowa historia o młodych ludziach, którym świat się zawalił, którzy się nie poddają, walczą o siebie. Opowieść o poszukiwaniu siebie, oraz o tym, ze nie wszystko jest takie jakie się wydaje na pierwszy rzut oka. Autorka porusza wiele trudnych tematów takich jak żałoba, pracoholizm, manipulacje i kłamstwa.
Wciąga od pierwszych stron. Bardzo polecam!