Smocza żona

Po zaślubinach Eli i Ha'akona Gwardia Namiestnika wyrusza z Kamiennego Gniazda w pełną niebezpieczeństw podróż. Ich celem jest odstawienie członków plemienia Azzgotów na ich ziemię oraz spotkanie z królem H'amich. Czy uda się uratować przymierze zawarte pomiędzy Berennike a Pogromcą Smoka? Czy waleczna dziewczyna po raz kolejny uniknie śmierci?

Polubiłam uniwersum oraz bohaterów wykreowanych przez autorkę praktycznie od pierwszych stron tego cyklu. Pisarka stopniowo, krok po kroku odkrywa przed czytelnikiem wszelkie tajemnice dotyczące tej fantastycznej krainy pełnej niesamowitych istot. Znajdziecie tu elfy, krasnoludy, driady, rusałki, nimfy, satyrów i wiele innych stworzeń tak świetnie komponujących się z tym gatunkiem literackim. W tej części szczególnie do gustu przypadła mi wymyślona przez Ulę Gudel wizja stworzenia świata, powstawania poszczególnych ras oraz wyjaśnienie początku konfliktu pomiędzy smokami a bogami. Także Widmowy Las i wszystkie wydarzenia z nim związane oraz postać Matki Kniei wzbudziły mój zachwyt. Jednak nic więcej już nie zdradzę, by nie psuć Wam przyjemności z własnego poznawania tej historii.

Literatka posługuje się lekkim, obrazowym oraz niepozbawionym humoru czy ciętych ripost z językiem. Akcja toczy się szybkim tempem, a jej zwroty niejednokrotnie powodują zaskoczenie, co jeszcze mocniej przyciąga odbiorcę do lektury. Bohaterowie zostali znakomicie dopracowani i składają się na nietuzinkową mieszankę, która potrafi wywołać naprawdę dużo różnorodnych emocji.

Również tutaj autorka porusza wiele ważnych kwestii, które z pewnością zmuszają do refleksji. Wśród nich znajdziecie aspekty dotyczące człowieczeństwa, poświęcenia lub straty. Odkryjecie siłę miłości i przyjaźni ponad podziałami. Poznacie prawdziwe okrucieństwo czy podłość. Dzięki tej pozycji będziecie też się zastanawiać nad tym, czy prawo jest ważniejsze niż moralność, ale również poznacie niszczycielską siłę żądzy władzy bądź źle pojętych honoru oraz lojalności. Fabułę wzbogacają intrygi, spiski polityczne i zdrady – tak dobrze znane nam ze współczesnego świata. Pisarce udało się te zagadnienia znakomicie wkomponować w zaprezentowaną nam treść. Już nie mogę się doczekać dalszych przygód Eli i spółki, gdyż jestem niezmiernie ciekawa, co jeszcze Ula Gudel dla nich przygotowała.

Książkę dostałam w ramach współpracy barterowej z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.

Jest w powieści coś takiego magnetycznego, co utrzymuje uwagę czytelnika. Trzeba przyznać, że to największy plus tej książki. Nie chcemy odrywać się od lektury, nawet jeśli czasem ogarnięcie wszystkich wątków sprawia nam trudności. Szczególnie podobała mi się część poświęcona driadom i negocjowanie z nimi.

Z minusów, które zaobserwowałam, chyba najbardziej wybijało mnie poszatkowanie fabuły. Dzieje się tutaj dużo rzeczy, jest wiele intryg i wielu bohaterów, ale skaczemy pomiędzy tym wszystkim zbyt szybko. Momentami czułam się przez to zagubiona i przytłoczona.

Ciężko mi jednoznacznie ocenić tę książkę. Z jednej strony styl autorki jest pociągający, ma potencjał na stworzenie lekkiej i fajnej fantastyki, a z drugiej mam wrażenie, że bardzo szybko o "Smoczej żonie" zapomnę. Zostanie mi tylko taki kłębek niepoukładanych myśli w głowie. Niektóre zdania były takie trafne, że aż miałam ochotę je sobie gdzieś zapisać, ale zdarzały się też takie, przy których przewracałam oczami.

Nie powiedziałabym, że postacie były papierowe, ale na pewno czegoś im zabrakło. Nie sympatyzowałam z nikim, mimo że było ich tak dużo. O nikogo się nie martwiłam, ani nie przejmowałam jego losem, nawet główna bohaterka była mi raczej obojętna. W powieści jest wiele rozmów i krótkich scenek, a wydaje mi się, że świat nabrałby większej głębi, gdyby wybrać tylko kilka fragmentów, ale za to pochylić się nad nimi dłużej. Więcej pokazać niż tylko o tym mówić.

Podsumowując, spróbowałam, "dało się zjeść", ale polecać pewnie nie będę, bo po prostu błyskawicznie o tym zapomnę. Widziałam, że seria ma wiernych fanów, co dowodzi, że są czytelnicy, którym odpowiada takie prowadzenie historii. 

Witajcie moi kochani

Lubicie historie fantastyczne?  Takie, w których występują elfy i krasnoludy?

Dziś chciałabym przedstawić Wam kolejną część przygód Dziewczyny bez Imienia.

Tytuł: Smocza żona

Cykl: Dziewczyna bez Imienia Tom 3

Autor: Ula Gudel

Wydawnictwo: BookEdit

Tym razem Eli wraz z Teminą, Ha'akonem oraz sprzymierzeńcami opuszczają Kamienne Gniazdo i wyruszają w długą podróż do Wilczego Leża. Pełni optymizmu mają nadzieję na bezkonfliktową podróż. Jednak ich nadzieja szybko zanika, gdy pojawiają się pierwsze przeszkody już w Widmowym Lesie, a dalsza podróż okazuje się niemożliwa. Niestety sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy na jaw wychodzą prawdziwe motywy działania ludzi podających się za ich pobratymców. Nagle los trojga bohaterów oraz ich zwolenników staje się zagrożony.

Bardzo dziękuję autorce oraz wydawnictwu za egzemplarz książki.

#współpracabarterowa #współpracareklamowa #współpracarecenzencka

Cóż to była za wspaniała historia.

Tym razem akcja działa się poza granicami Kamiennego Gniazda. Eli wraz z Ha'akonem, Teminą oraz innymi wyruszyła w niebezpieczną podróż do Wilczego Leża. Po drodze napotykając różnego rodzaju przeszkody. Ta część historii Dziewczyny bez Imienia była zaskakująca, pełna zwrotów akcji, magii, a przede wszystkim tajemnic, politycznych intryg, niebezpieczeństw i spisków. W pewnym momencie sama nie wiedziałam komu można ufać i w co wierzyć. Co również ważne nie zabrakło w niej emocji.

Historia podróży do Wilczego Leża oraz wszelkie niedogodności z tym związane zostały opowiedziane z perspektywy wielu bohaterów. Ponadto w międzyczasie przestawione zostały losy Tallena i krasnoludów oraz ich poczynania. Co więcej została również opowiedziana historia świata, która bardzo mnie zaintrygowała. Całość była idealnie kompatybilna.

Tak jak i w poprzednich częściach tak i teraz wątki oraz narracja szybko ulegały zmianie. Co naturalnie bardzo mi się podobało, ponieważ byłam ogromnie ciekawa losów elfa oraz krasnoludów, jak również i Eli oraz jej przyjaciół. Także moja ciekawość została zaspokojona. Nie mniej jednak czuję, że to nie koniec ich niebezpiecznej przygody, a przeszłość oraz przeznaczenie dadzą o sobie znać. I szczerze mówiąc już nie mogę się doczekać. Moja ciekawość jest ogromna.

Ta część była inna niż poprzednie. W tej historii ważny jest motyw drogi oraz odnalezienia wolności i pokoju. Ma wyjątkowy, magiczny klimat. Choć naturalnie nie zabrakło w niej i bardzo przyziemnych spraw, takich jak chociażby polityczne intrygi, czy zdrada. Z kolei wydarzenia mające miejsce w podróży, konkretnie w Widmowym Lesie, wzbogaciły obraz Eli oraz Teminy. A przede wszystkim odmieniły postrzeganie Teminy oraz ukazały jej prawdziwą przeszłość. Tak,  w tej części pewne, ukrywane przez lata, tajemnice ujrzały światło dzienne. Były one dla mnie nie małym zaskoczeniem.

Historia napisana została bardzo przyjemnym stylem, przez co czytało mi się ją bardzo szybko. Dosłownie pochłonęła mnie całkowicie.  Kolejnym aspektem, który przypadł mi do gustu, była zmiana narracji oraz wątków przedstawianej historii. Ponadto naturalnie wszelkie intrygi i zdrady. Myślę jednak, że to co również skradło moje serce to emocje, które wzbudziła we mnie ta lektura. Od radości i śmiechu poprzez nadzieję, aż po trwogę i smutek. Cały wachlarz emocji. Jednakże mimo tego wszystkiego co wydarzyło się podczas tej długiej podróży do Wilczego Leża oraz w nim samym ja nie straciłam nadziei. Walczyłam wraz z Eli i jej sprzymierzeńcami aż do końca.

Reasumując ,,Smocza żona" to wspaniała, emocjonalna i niesamowita historia. Przedstawiająca losy nie tylko Dziewczyny bez Imienia, ale również i jej oddanych przyjaciół. Może i nie ma w niej spektakularnej akcji, ale z czystym sumieniem mogę rzec, iż miała ona swój wyjątkowy klimat. Co więcej wywołała u mnie niesamowite emocje. Z niecierpliwością będę oczekiwać na kolejną część przygód Dziewczyny bez Imienia. Na uwagę zasługuje również samo wydanie książki obok, którego nie można przejść obojętnie. Na dodatek wewnątrz znajduję się mapa wykreowanego świata z czego ogromnie się cieszę.

Serdecznie polecam, strona.394