Walkirie kresu dziejów – Record of Ragnarok #11

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Zakończenie dynamicznego i wyniszczającego dla obu stron piątego pojedynku, daje czytelnikowi chwilę potrzebnego oddechu. Początek jedenastej części serii to bowiem zajrzenie za kulisy całego turnieju, poznanie nowych ważnych postaci i odkrycie kilku kluczowych dla scenariusza informacji. Jest to oczywiście tylko przedsmak tego co czeka na fanów w dalszej części mangi. Tam na arenie pojawia się legendarny Bóg nieszczęścia Zerofuku i niespodziewany wojownik ludzi w postaci Buddy.

Podobnie jak było to w przypadku wcześniejszych starć, zanim będziemy mogli zagłębić się w samej walce, trzeba trochę lepiej poznać jej uczestników, czemu służy tu obszerna retrospekcja. Walka Buddy z Zerofuku to bowiem nie tylko starcie fizyczne, ale także konfrontacja idei i emocji. Autorzy zgrabnie balansują między wydarzeniami przesiąkniętymi adrenaliną a momentami refleksji, pozwalając czytelnikowi lepiej zrozumieć motywacje i wewnętrzne konflikty bohaterów. Szczególnie interesujące jest przedstawienie Buddy, który w tym tomie ukazuje swoje bardziej ludzkie oblicze.

Tom 11 to także kolejna dawka ciekawego połączenia mitologii z elementami fantasy. Autorzy swobodnie czerpią z różnych mitologicznych źródeł, tworząc spójny i fascynujący świat. Kolejne pojedynki są nie tylko widowiskowe, ale także pełne odniesień do mitologicznych opowieści, co dodaje serii głębi i bogactwa.

Ohoho, zapowiada się nie lada bójka! Kto by się spodziewał, że Budda postanowi trochę namieszać, no, ja się spodziewałam, bo Jezusa ni Allaha nie będzie raczej, więc jedyna bezpieczna opcja sprzyjająca ludzkości -- to on :)

Tego Zero-Zero wcale nie znam, a jego krótka geneza wygląda na dość wymuszoną. Trochę szkoda, można byłoby bardziej postać rozwinąć.