Amnezja

„Amnezja” zaczyna się od mrożącego krew w żyłach akcentu, by potem spokojnie przeprowadzić nas przez zagadkę i kłopoty głównego bohatera. Czy to dobrze? Moim zdaniem tak, bo choć książka zwalnia, to nie jest nużąca, a to, z czym mamy do czynienia wzbudza zainteresowanie, nie jest szablonowe i schematyczne. Może momentami mało prawdopodobne, ale z drugiej strony, my zwykli ludzie pojęcia nie mamy, nad czym pracuje się w ściśle tajnych laboratoriach.

Powieść jest zagmatwana, pojawia się motyw pięknej dziewczyny z naszyjnikiem, ale nie wiemy, kim jest i dlaczego główny bohater ją widzi. Czy to alkoholowe zwidy? W końcu John jest trzeźwiejącym alkoholikiem, ale czy na pewno uporał się z nałogiem? Na to ostatnie pytanie autor nie daje nam jasnej odpowiedzi, dlatego fabuła jeszcze bardziej się komplikuje. W końcu trafiamy na koniec sznurka, który ma nas zaprowadzić do szpulki, ale droga do niej daleka. W fabule jest wiele wątków, wiele sytuacji, które pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Główny bohater znajduje sprzymierzeńców w parze przyjaciół z lat szkolnych i postanawia odkryć, co tak naprawdę zdarzyło się w jego domu. Trafia na... spisek, tak chyba można powiedzieć, w który zamieszany jest jego brat, nieżyjący ojciec i dwóch przypadkowych chłopaków. Zagadka rozwiązuje się powoli, a finał zaskakuje, więc mnie kupiła.

W „Amnezji” znajdziecie dużo przemyśleń głównego bohatera o nim samym, spokojnie nie są to meczące wynurzenia, raczej służą temu, by przybliżyć nam jego sylwetkę. Jak mocno pogubił się we własnym życiu i czemu walczy o z góry przegraną sprawę. Myślę, że każdy, kto lubi thrillery psychologiczne, nie będzie zawiedziony. Ja nie jestem i polecam! 

Informacje dodatkowe o Amnezja:

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2020-01-16
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 978-83-8169-223-6
Liczba stron: 464
Tłumaczenie: Andrzej Flisek
Dodał/a opinię: red_sonia