Anna Karenina
Lew Tołstoj

Jestem pełna podziwu nad giętkim językiem Tołstoja. Książkę czyta się płynnie, jakby napisanie podobnego dzieła było drobnostką, chociaż wiem, że musiała zająć wiele czasu, myśli i potrzebowała jeszcze więcej wysiłku. Każda wykreowana przez niego postać wnosi coś do powieści. Jest to jednocześnie książka o związkach, poświęceniach, filozofii, gospodarce, wojnie... Mogłabym wyliczać jeszcze i jeszcze, a nie byłoby temu końca. Tołstoj przedstawił obraz społeczeństwa rosyjskiego drugiej połowy XIX wieku, razem z całym tym blichtrem, szykiem i tragedią. Odmalował ułudę, zakłamanie elit, rządzę pieniądza i ciężkie, wiejskie życie przeciętnego chłopa z prowincji. Mamy tutaj Annę i Wrońskiego - związek oparty na wielkiej namiętności, jednak toksyczny, pełen zazdrości, niedomówień i przede wszystkim chory z powodu braku szczerej rozmowy, zbudowany na cudzym nie szczęściu i co za tym idzie, już na starcie skazany na zagładę. Mamy Lewina i Kitty - związek, którego nikt nie poganiał, szczerą miłość, rozmowę, sielankę na spokojnych peryferiach, ludzi którzy poznali co to kłótnia kochanków, ale potrafili sobie wszystko wyjaśnić. Mamy także Obłońskiego - brata Anny - i Dolly - siostrę Kitty - ,którzy szczęście już dawno mają za sobą, wygląda na to że ich miłość się wypaliła, piękno przeminęło, pozostały już tylko dzieci, długi i zdrady... W końcu obserwujemy też związek Anny i Karenina, którzy wydawali się bardzo zgodnym małżeństwem, wzorem dla innych, ale z powodu różnicy wieku i nudy w małżeństwie jedno z nich zaczęło szukać szczęścia gdzieś indziej. Nie potrafią już sobie wybaczyć. Nie czuję się na siłach, żeby kogokolwiek oceniać. Przyznam się również, że nie jestem w stanie zrozumieć uczuć Anny, gdyż nigdy nikogo nie zdradziłam... Jej zachowanie mnie drażniło, starałam się ją polubić, ale jakoś nie mogłam. W pewnym momencie widziałam w niej już tylko uzależnioną od opium, zazdrosną wariatkę, której obłęd, przewrażliwienie i paranoja skończyły się tragicznie nie tylko dla niej samej, ale też dla innych. Była samolubna, mało empatyczna, zapatrzona w siebie, o czym zresztą świadczą jej własne monologi. Jest to jednak powieść bardzo realistyczna, wciąż aktualna. Świat pozorów nadal się utrzymuje, dbamy o to, co powiedzą inni. Wszędzie pełno zdrad, nienawiści i upokorzeń. Ta powieść to wiele obrazów: rodzinnych, miłosnych, społecznych. Trudno o niej zapomnieć i dlatego jest godna polecenia.

Informacje dodatkowe o Anna Karenina:

Wydawnictwo: Znak
Data wydania: 2012-10-15
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-240-2215-1
Liczba stron: 1056
Dodał/a opinię: Anna_Valerious