„Chłopaki nie dziergają” to młodzieżowa powieść o młodzieńcu który popełnił parę błędów, a teraz musi odkupić winy wypełniając kilka zadań.
„Rozstaliśmy się jako przyjaciele. Zaczynam myśleć, że dzierganie ma jakąś cudowną moc.”
Książka ukazała się 2018r i została napisana przez T.S. Easton. Autor mieszka z rodziną w Surrey pod Londynem. W wolnym czasie pracuje jako Production Manager dla UK publisher. Napisał ponad 30 powieści z różnych gatunków, można wśród nich znaleźć np. wampiry, piratów czy pandemie. Twórczość autora obejmuje również książki młodzieżowe.
Ben to na pozór spokojny, nie przysparzający problemów chłopak. Wychowuje się w porządnej lecz nietypowej rodzinie. Jego ojciec jest mechanikiem i fanem piłki nożnej. Chcąc spędzać czas z synem namawia go do pomocy przy autach i do wyjść na mecze. Ben nie lubi sportu a dłubanie w samochodach go nudzi. Niestety boi się powiedzieć o tym tacie, który uważa to za odpowiednio męskie zajęcia dla syna. Mama chłopaka jest magikiem. Mimo iż lepiej od ojca dogaduje się z synem rzadko bywa w domu, co sprawia że chłopak nie ma się z kim dzielić zmartwieniami. Nie może zwierzyć się również kumplom. Przyjaciółmi głównego bohatera są trzej typowi nastolatkowie. Ich głównym zajęciem jest granie w gry, oglądanie się za dziewczynami i kombinowanie jak wkręcić się na imprezę. To właśnie przez jeden z wielu planów chłopców, Ben pewnego dnia popełnia błąd i wpada w kłopoty.
Spokojne i ułożone życie chłopaka zmienia się w jednej chwili. Przyjaciele wpadają na pomysł który, ich zdaniem genialny, pozwoli im dostać się na zapowiadaną imprezę. Gdy na początku wszystko idzie jak po maśle i wydaje się że chłopaki z radością odjadą z „miejsc zbrodni”, niespodziewanie Ben jest zmuszony wybrać drogę i wybiera źle, wjeżdża na chodnik. To powoduję deszcz niefortunnych zdarzeń, które prowadzą chłopaka wprost w ręce kuratora. W ramach resocjalizacji Ben musi spełnić parę warunków: Pisać pamiętnik, pracować na rzecz lokalnej społeczności i chodzić na wybrane zajęcia. Wybór ma niewielki, a decyzja tak niepozorna może zmienić jego życie. Ben idzie na robienie na drutach, chłopak uważa je za kobiece zajęci i boi się reakcji znajomych oraz ojca, jednak szalę wyboru przechyla fakt że zajęcia prowadzi atrakcyjna nauczycielka. Już po pierwszych zajęcia okazuję się że chłopak ma talent, jego wyobraźnia przestrzenna i zwinne palce sprawiają że bardzo szybko uczy się dziergania i jest w tym coraz lepszy. Najgorszy dla Bena wydaje się fakt że zaczyna mu się to podobać. To przysparza mu więcej zmartwień, bo jak zareagują kumple? Co pomyśli o nim dziewczyna która od dawna się mu podoba? Jak powiedzieć o wszystkim ojcu? On ślepo wierzy że syn przekona się do aut i piłki nożnej.
„Chłopcy nie dziergają” To sympatyczna, delikatna powieść młodzieżowa. Zasiadłam do niej oczekując historii nastolatka z problemami i właśnie to dostała. Nie jestem tylko pewna czy to była wystarczająco wciągająca historia, abym mogła w pełni stwierdzić, że jestem zadowolona. W prawdzie czytało mi się ja bardzo dobrze i nawet z małym zaciekawieniem, ale liczyłam na coś do czego będzie chciało się wracać. Może kwestią jest mój wiek i młodzież będzie tą książką bardziej zachwycona, mi osobiście brakowało tam większych emocji. Sytuacji w których by się było dumnym z bohaterów lub takich w których kręci się łezka na myśl o pierwszych miłosnych uniesieniach czy przyjacielskim braterstwie.
Wydawnictwo: Biblioteka Akustyczna
Data wydania: 2018-05-16
Kategoria: Dla młodzieży
ISBN:
Czyta:
Tytuł oryginału: Boys Dont Knit
Dodał/a opinię:
Colibri