"Gdy zaległ Polskę najeźdźców rój, / Gdy w pętach jęczy naród nasz cały, / Jeden mi tylko przystoi strój: / Czarna sukienka "
I stało się ... Wybuchło powstanie przeciwko carskiemu ciemiężcy... Na Zielnej i w Łempicach, tak jak i w wielu rodzinach, przyszło pożegnać się ze spokojnym, bezpiecznym światem. Ukochani mężczyźni, ojcowie, synowie, bracia poszli walczyć o wolność, a kobiety pozostały z tęsknotą i wiarą w ich szczęśliwy powrót. Taki też los spotkał Wiktorię. Kobieta zmuszona przejąć ster we dworze, jednocześnie musi nieustannie walczyć ze strachem o Ksawerego.. To samo przeżywa Oktawia. Ona jednak odnajduje pocieszenie w powrotach do szczęśliwej przeszłości, gdzie jako młoda dziewczyna przeżywa swoje pierwsze uniesienia, miłości.. Jednak już wkrótce na obie kobiety i ich bliskich spadnie ogrom tragedii...
"Czarna sukienka" to już trzeci tom przepięknej sagi wileńskiej. Tym razem autorka, Ewa Sobieniewska, zabiera nas do 1863 roku, w sam środek powstańczej zawieruchy, w czasy, gdy miłość do ojczyzny przenika się z miłością do najbliższych. I po raz kolejny możemy doświadczyć kobiecej siły, która musi mierzyć się z trudną codziennością, która wystawia na próbę uczucia, wiarę, nadzieję. Wraz z bohaterami przeżywałam każdą radość i smutek, wzruszenie i ból serca. Ta lekkość pióra autorki daje czytelnikowi poczucie, że jest częścią opowieści. Płynne przejścia pomiędzy teraźniejszością a przeszłością bohaterów, wyważone opisy, dialogi, wszystko dopracowane i pięknie ze sobą współgra.
Kocham sagę wileńską, też za to, że moja rodaczka ze świętokrzyskiej ziemi, przemyca w niej wątki historyczne i postacie, które również znamy z kart historii. Uważam to za świetny zabieg. Może być zachętą do poznania bliżej tych faktów, zagłębić się w przeszłość, poczytać więcej, co działo się w tamtym okresie na naszych ziemiach.
Ale, ale ..
Zdarza się wam mieć złość na autora, że poprowadził bohaterów tak a nie inaczej? Tak jak uwielbiam Ewę, tak w tej części rozdarła moje serce na pół 🤭 aż miałam ochotę krzyczeć, że tak nie może być.. choć jedno zdanie wyłapane z treści, rodzi we mnie nadzieję.. Więcej nie zdradzę..
Wydawnictwo: Lira
Data wydania: 2024-10-17
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 352
Dodał/a opinię:
czarksiazek
Rok 1833. Eufrozyna Bilińska, zubożała szlachcianka, nie martwi się coraz trudniejszym położeniem swej rodziny, bo - szczęśliwie zakochana - żyje marzeniami...
Kiedy zdrada zmienia wszystko, kobieta musi zdecydować, jakiego dokona wyboru… Rok 1745. Osierocona Franciszka, magnacka córka, dostaje szansę...