Dziewczyny z Dubaju 2

Name: Dziewczyny z Dubaju 2
Rating: 3 (1 reviews)
ISBN: 9788394732561

Krysiak Piotr

Ocena: 3 (1 głosów)

opis

Piotr Krysiak poszedł – jak to się mówi – za ciosem, trochę przerażony tym, co się działo po publikacji pierwszej części jego reportażu pt. „Dziewczyny z Dubaju”. W drugiej części („Dziewczyny z Dubaju 2”) skupia się na opisie i relacjach innych osób, choć do tych wcześniejszych, opisanych w pierwszej części, także chętnie wraca. Tym razem w jego reportażu pojawia się sutenerka Marzena G, która mimo że jej dane, w tym zdjęcie i kilka numerów telefonów, pojawiło się w aktach wrocławskiej prokuratury, nigdy nie zeznawała, ani nie została o nic oskarżona. A wiedza, że jest kierowniczka największego latającego burdelu w Polsce jest dosyć powszechna. W tej części poznajemy tez znane nazwiska min. Joanny Opozdy i jej wątku, dosyć skromnego, to trzeba przyznać, w całej tej aferze.

Pojawia się także bliżej nieznana czytelnikom Patrycja P., która ma na swoim koncie nie tylko uprawianie prostytucji, ale też i rozbicie rodziny zamożnego senatora, pozbawienie ich dzieci kontaktu z matką.

Tym razem książę Santi i jego świat schodzą na drugi plan. Tu głównym „bohaterem” historii jest Maulaj Raszid. Wyjazdy do Maroka i praca dla tego sławnego dżentelmena to w zasadzie główny wątek tej książki. Dużo tu także informacji z akt posiadanych przez prokuraturę oraz przejętych przez policję zapisów rozmów z e- maili i smsmów.

I jedna bardzo odważna prostytutka, Malina, która bez oporów opowiada o tym, jak wyglądało jej życie, gdy spotykała się za pieniądze z księciem i innymi mężczyznami. Nie zawsze było to bajkowe życie, bo mężczyźni mieli wobec prostytutek wymagania np. nie wolno im było pić alkoholu, korzystać z sauny, czy samemu wychodzić na miasto. A każdy, do którego przychodziły miał inne zasady. Trzeba je było szybko poznać i przyswoić, bo inaczej szybko wypadało się z interesu.

Niektóre kobiety nawiązały z księciem bliższe relacje; otrzymały jego prywatny numer telefonu i spotykały się z nim bez pośrednictwa burdelmam. On przysyłał im kwiaty na urodziny, jak i z innych okazji, zabierał ze sobą na kilkudniowe wycieczki np. do Paryża, czy Londynu. Jednak nawet tam nie przyznawał się, że jest w towarzystwie tego „rodzaju” kobiety. Mieszkali oddzielnie, choć kobietom, które z nim podróżowały, niczego nie brakowało. Mało tego, wszyscy starali się spełniać ich zachcianki i życzenia. Być może z obawy przed reakcją księcia.

Większość z tych kobiet była przebiegła i bardzo wyrafinowana. Szybko odkryły, że na podsyłaniu nowych dziewczyn burdelmamom mogą zarobić dwa razy albo trzy razy tyle co na spotkaniach z mężczyznami. Dlatego sporo z nich się na to przerzucało.

Niektórym, jak Malinie, tego brakowało, dlatego nie wykorzystała w pełni tego, że znajdowała się tak blisko księcia. Miała go dosłownie na wyciągnięcie ręki. I choć części dziewcząt udało się wydostać z tego „bagna”, to takie Zycie przyciąga i kusi, bo wydaje się być takie łatwe i przyjemne, w dodatku w ciągu kilku dni zarabia się tyle, co w ciągu miesiąca w normalnej pracy.

Autor bardzo się postarał i w drugiej części zawarł wątki, których nie było w pierwszej. Reportaż nie wydaje się być pisany na siłę, czy pod publiczkę.

A zawarte w nim wątki naprawdę są ciekawe.

Mimo to mam nadzieję, że obędzie się bez trzeciej części, bo ta, zgodnie z zapowiedzią autora, naprawdę mogłaby wstrząsnąć naszym polityczno – przestępczym światem. I nie wiadomo, którym bardziej.

Dla tych, którym nie zabrakło chęci do czytania, po przeczytaniu pierwszej części.