Zdarza Ci się tęsknie spoglądać w przeszłość? Z nostalgią wspominasz lata 90.? Opowieści starszych i popkultura tamtych lat sprawiają, że zazdrościsz millenialsom dzieciństwa? Przeczytaj literacki WEHIKUŁ CZASU! „Game Over” Tomasza Żaka, to mocjonalna podróż do pokoju z żółtą tapetą, gdzie przyjaźń była wszystkim!
Wzruszysz się. Zaśmiejesz. Zatęsknisz. A potem spojrzysz na swoje życie inaczej. BO CZASEM TRZEBA WRÓCIĆ, ŻEBY IŚĆ DALEJ! Wróć po latach z Tadeuszem do Niedorzecza na pogrzeb swojego przyjaciela Piotrka. Przemierzając ulice Niedorzecza, wróć z nim do czasów deskorolek, trzepaków, filmów z Van Dammem i przesiadywania na ławkach na osiedlu.
Narracja to rozsypane puzzle emocji, które musisz sobie sam ułożyć. Przeszłość przeplata się z teraźniejszością, tworząc swojego rodzaju mozaikę z żalu, niedopowiedzeń, bólu, humoru i nostalgii.
Tomasz Żak
Pisze językiem prostym, ale pełnym znaczeń.
Każde zdanie niesie ze sobą emocjonalny ciężar.
Pięknie balansuje pomiędzy ironią i melancholią, między humorem i bólem.
Dzieciństwo przedstawia nie tylko jako wizję sielanki, ale też czas, kiedy kształtuje się człowiek i formują się rany, które niezaleczone będą krwawić przez całe życie.
Nie idealizuje przeszłości, lecz pokazuje jej złożoność z całym inwentarzem. Do wspomnień trzepaka, PlayStation, filmów i wymiany karteczek dodaje brutalność szkolnych korytarzy, samotność w tłumie oraz pierwsze próby zrozumienia okrutnego świata.
Czego się spodziewałam po przeczytaniu kilku opinii o „Game Over”? Nie wiem, ale na pewno nie tego... To opowieść o tym, jak trudno jest być blisko drugiego człowieka i wspierać się wzajemnie przez lata, pomimo przeszkód. O tym, że najgłębsze rany zadajemy sobie nawzajem ostrzem nazwanym „milczenie”. O tym, że powrót do przeszłości może być drogą do zrozumienia teraźniejszości. Była to dla mnie emocjonująca i chwilami bolesna podróż. Lata 90. i 00., choć były piękne i jedyne w swoim rodzaju, były też ciężkie. Polska przechodziła wtedy wiele zawirowań, które odbijały się na jednostkach: bezrobocie, rodzice pracujący za granicą, ucieczki emocjonalne. Wiele dzieciaków przechodziło wtedy emocjonalny rollercoaster, więc jest duże prawdopodobieństwo, że znajdziesz w sobie Tadeusza i Piotrka.
Pełna recenzja na Instagramie: @tropemciszy
Wydawnictwo: Papierowy Motyl
Data wydania: 2024-05-08
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 404
Język oryginału: Polski
Dodał/a opinię:
Paulina Rudnicka-Kępa
Umiera znany polski raper Dawid Dybuk, który wykorzystywał swoją muzykę do ewangelizacji. Policja uznaje śmierć artysty za samobójstwo, jednak żona Dybuka...
Dominik Wierzbicki ma dwadzieścia lat, niewyparzony język i niepohamowaną ambicję. Dorabia do studiów w dzienniku ,,Nius!", tabloidowym szmatławcu. Swoje...