Kota lubi szanuje
Michalina Kłosińska-Moeda

,,Kota lubi szanuje" to druga powieść Michaliny Kłosińskiej - Moeda, książka ta to nie tylko romans, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, ale także pozycja, która dotyka problemów młodych ludzi. Głowna bohaterka - Hanka dziedziczy mieszkanie w Warszawie, gdzie postanawia się przeprowadzić. Niedawno skończyła studia - i to w dodatku dwa kierunki: filozofię i socjologię. Wydawać by się mogło, że osoba, która ukończyła dwa fakultety nie powinna mieć problemów ze znalezieniem pracy, jednak nie w Polsce. Lewicka wysyła CV do najróżniejszych firm, powoli przestaje już wierzyć, że uda się jej znaleźć pracę, aż tu nagle jest! Zostaje zaproszona na rozmowę kwalifikacyjną do firmy reklamowej, którą to ma przeprowadzić nie kto inny, jak sam prezes. Nie będę ukrywać, że w momencie, w którym główna bohaterka wchodziła do siedziby firmy ,,PA-art" - pomyślałam ,,to pewnie będziemy mieć drugiego pana Greya". Jednak moje skojarzenie było błędne. Prezes spółki postanowił osobiście przeprowadzić rozmowę z naszą bohaterką, gdyż niesamowicie zaskoczył go fakt, iż osoba z takim wykształceniem, znająca tyle języków pretenduje na stanowisko... sprzątaczki. Hania pomimo, że nie jest to jej wymarzona praca postanawia jednak ją przyjąć, w obawie, że w końcu wraz z kotami będą zmuszeni przejść na dietę, z uwagi na brakujące fundusze. Jednak nie tylko brak pieniędzy jest jednym ze zmartwień naszej bohaterki - za ścianą jej mieszkania mieści się agencja towarzyska, której to szef na początku chciał pozbyć się Lewickiej z mieszkania, mając nadzieję, że będzie mógł powiększyć swój interes. Na szczęście dla Hanki poznaje ona pracującego tam Rycha - młodego chłopaka, prostego, miłego, jednak zagubionego. Szybko to on staje się jej pierwszym i przez dłuższą chwilę jedynym przyjacielem w Warszawie (pierwszym i jedynym zaraz po kotach, oczywiście). Hania w trakcie pracy w ,,PA-art" poznaje Krzyśka, mężczyznę, który od razu zwraca jej uwagę i można by rzec, że od razu zawrócił jej w głowie (choć ona sama nie potrafi się do tego przyznać). W między czasie Lewicka ma dość bycia jedynie pracownicą i zakłada własną firmę, o dość złożonym profilu działalności - od sprzątania do zajmowania się zwierzętami, poprzez wykonywanie i sprzedaż biżuterii. Hania jest typową młodą kobietą, boryka się ona z wszystkimi problemami, z jakimi spotyka się większość osób w jej wieku. Kończymy studia, mając nadzieje, że szybko znajdziemy dla siebie miejsce na rynku pracy, jednak zazwyczaj tak nie jest. W trakcie pogoni za wykształceniem gubimy gdzieś potrzebę miłości. Taka właśnie jest Hania - młoda, ambitna, pełna energii, ma cel znaleźć dla siebie pracę, w której będzie się realizować. Dopiero w momencie, w którym zapewnia sobie byt, zaczyna myśleć o miłości, zaczyna orientować się czego jej brakuje. Głównej bohaterki nie sposób nie lubić, bardzo łatwo się z nią identyfikować, tym bardziej kiedy jest się w tym samym wieku, co ona, również miało się przygody z modeliną fimo, a także wybiera wino na podstawie ,,zabawnej etykiety". Postaci w książce są doskonale zarysowane, uwielbiam Rycha - prostego chłopaka z osiedla, dla którego mimo wszystko więzi przyjaźni są niesamowicie ważne, który potrafi zrobić dla Hani bardzo wiele, ale też zdaje sobie doskonale sprawę, że sąsiadka również pomoże mu w tarapatach. Szef Hani - Piotr jest dość zagadkową postacią, dziwne pomysły, dziwne propozycje, aż w końcu jego spotkanie z Ryśkiem, pogłębiają dodatkowo tajemniczość tej postaci. Oczywiście, żeby nie było za kolorowo Hania poznaje Oliwię - nastawioną na sukces, wredną pracownicę ,,PA-art", wychodzącą z założenia, że ,,po trupach do celu", która to skutecznie manipulując utrudnia życie naszej bohaterce. O Krzyśku nie dowiadujemy się zbyt wiele, jego spotkania z główną bohaterką szybko się kończą, przez co trudno go opisać. Jednak praktycznie od momentu, w którym Hania po raz pierwszy widzi jego zdjęcie zaczyna się im ,,kibicować". Zapomniałabym! Czego chyba nie wybaczyłaby mi ani Hania, ani Autorka, jeżeli kiedykolwiek natknie się na tę recenzje. Zapomniałabym o najważniejszych, tytułowych bohaterach - kotach. Lewicka jako właścicielka dwóch tych stworzeń często prowadzi z nimi rozmowy, a one nierzadko udzielają jej trafnych życiowych porad. I co najważniejsze to dzięki pewnemu kotu, a raczej kotce znajduje ona miłość i szczęście, które tak długo ją omijało. Książka napisana jest w lekki, przyjemny i przede wszystkim zabawny sposób. Wspomniana już wcześniej scena rozmowy kwalifikacyjnej niesamowicie mnie rozśmieszyła. Na szczególną uwagę zasługują również nazwy programów telewizyjnych, czy też znanych osób. Mnie osobiście do serca przypadł: Przepis na tycie a także Taniec z gwizdami. Powieść jest inteligentna, napisana językiem, któremu prawie nic nie można zarzucić, chyba jedynym, co nie spodobało mi się było określenie ,,euroski", ale na szczęście pojawiło się ono tylko raz. Język jest prosty, nowoczesny, dzięki czemu książkę czyta się niesamowicie szybko i przyjemnie. Autorka skutecznie operuje nowoczesnymi zwrotami, w taki sposób, że powieść nie jest banalna. Nie można również w żaden sposób stwierdzić, że za dużo w niej patetyczności, wręcz nie ma jej w ogóle, co niestety często zdarza się w książkach opisujących historię miłosne. Autorka zgrabnie manewruje wydarzeniami, postaciami, łącząc wszystko w jedną spójną całość. Każdy bohater, każde wydarzenie ma jakiś cel, wszystko jest ze sobą ściśle powiązane. Powieść obfituje w ciekawe zbiegi okoliczności, co powoduje, że ciężko się od niej oderwać. Reasumując ,,Kota lubi szanuje" to zabawna, inteligentna opowieść o młodej kobiecie, na progu prawdziwego, dorosłego życia. Jest niesamowicie ciepła (doskonała przede wszystkim na te chłodne dni), jest słodka, jednak nie do przesady. Jednak mimo wszystko książka posiada jedną olbrzymią wadę - nie da się od niej oderwać, dopóki się jej nie skończy.

Informacje dodatkowe o Kota lubi szanuje:

Wydawnictwo: Replika
Data wydania: 2014-02-18
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788376740423
Liczba stron: 212
Dodał/a opinię: TrzebaPrzeczytac