Listy i szepty
Agnieszka Olejnik

W okresie Świąt Wielkanocnych miałam ochotę na jakąś lżejszą lekturę (w ramach odpoczynku od kryminałów) – i dobrze trafiłam, sięgając po powieść Agnieszki Olejnik. „Listy i szepty” to pogodna książka z pozytywnym przesłaniem, którą po prostu fajnie się czyta. Jej pierwszą część – „Cuda i cudeńka” czytałam w okresie bożonarodzeniowym i spodobała mi się na tyle, że zapragnęłam poznać dalsze losy mieszkańców mansardy Pod Aniołami. „Listy i szepty” są bezpośrednią kontynuacją i myślę, że ktoś, kto nie czytał pierwszej części, będzie miał problem z odnalezieniem się wśród wątków, bo niemal wszystkie mają swój początek w „Cudach i cudeńkach”.

„W Listach i szeptach” ponownie spotykamy wszystkich mieszkańców kamienicy: rodzinę Markiewiczów (której problemy wcale nie zniknęły, jak się wydawało w pierwszej części), ich córkę Marcelinę (która wyraźnie dojrzewa i ze zbuntowanej, „kolczastej”, złej na cały świat nastolatki, zmienia się w bystrą, odpowiedzialną i wartościową dziewczynę); energiczną Włoszkę Franceskę prowadzącą wspaniały sklepik z rękodziełem (która nareszcie zdradzi nam historię swojego życia i powód, dla którego porzuciła błękitne niebo Italii na rzecz polskiej prowincji), panią Klarę (która nadal wie prawie wszystko o swoich sąsiadach), pisarza Borysa, no i oczywiście – Lenkę, która wciąż jest niepoprawną optymistką, próbującą zbawiać świat. Tym razem poznajemy też bolesną i tragiczną historię babci Leny – Mieczysławy Botuli i jej życia przed i po zsyłce na Syberię. Dowiadujemy się prawdy o zaginionym Ryszardzie, którego siostra Rozalia przez tyle lat szukała, nachodząc co miesiąc Mieczysławę. I zaczynamy inaczej patrzeć na gderliwą i opryskliwą staruszkę.

Mamy tutaj także – oczywiście! – wątek miłosny. Nawet kilka. Przede wszystkim – Lena i jej nie-miłość do Jakuba oraz niejasne uczucie w stosunku do tajemniczego Borysa. Jest też historia przeszłości Franceski – i jej teraźniejszość, bo los w kwestii porywów serca Włoszki najwyraźniej nie powiedział jeszcze ostatniego słowa, choć ona sama może mieć nieco inne zdanie... Jest Beata Markiewicz i jej mąż, którzy nadal nie mogą sobie poradzić z przeszłością i… niespodziewanym darem od teraźniejszości. No i Marcelina – do tej pory beznadziejnie zakochana w przystojnym (i pustym) Kamilu, ale też zaczynająca dostrzegać intrygującego, mądrego i rozsądnego Huberta. Czy wspólne wyjście na studniówkę stanie się początkiem wspólnej drogi?

Oczywiście jest to książka sentymentalna, dość naiwna i słodka – ale nie przesłodzona. Czyta się ją z przyjemnością, choć bez jakichś wielkich emocji. Zwykle bohaterki takie jak Lena – czyli naiwne dziewczyny, które swoim pozytywnym nastawieniem do życia próbują zarażać wszystkich wokół i przekonywać każdego, że świat jest piękny – mocno mnie denerwują, ale tutaj jest inaczej. Lubię Lenę i jej naiwność mnie nie drażni, bo ta dziewczyna jest po prostu dobra, otwarta, szczera i życzliwa. I mogę uwierzyć, że spotkanie z taką osobą może zmieniać innych ludzi na lepsze.

Agnieszka Olejnik potrafi opowiadać w sposób lekki i interesujący. Książka ma kilka wątków i – w przeciwieństwie do pierwszej części – prawie wszystkie zostają rozwiązane, więc odniosłam wrażenie, że to nasze ostatnie spotkanie z sympatycznymi mieszkańcami mansardy Pod Aniołami. Ale kto wie – może autorka ma jednak jeszcze jakieś plany wobec naszych bohaterów?

Podsumowując: jeśli szukacie lekkiej i przyjemnej, ale nie bezmyślnej lektury z pozytywnym przesłaniem – to polecam „Listy i szepty” z czystym sumieniem.

Informacje dodatkowe o Listy i szepty:

Wydawnictwo: Filia
Data wydania: 2018-02-28
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 9788380753983
Liczba stron: 360
Dodał/a opinię: Joanna Tekieli