Książka ta jest zbiorem piętnastu wypowiedzi opiekunów, członków rodzin osób chorych na Alzheimera na temat tego jak ta opieka wygląda, jakie są etapy choroby, trudności, z którymi się zmierza opiekun, będący jednocześnie członkiem rodziny chorego: syn, córka, synowa, mąż, żona. Zainteresowała mnie ona dlatego, że po pierwsze znałam chorych na tę chorobę, a po drugie, że bliska mi osoba była chora na podobną chorobę. Bardzo mało się o tym mówi i nikt nie zajmuje się uczuciami osób bliskich chorym, ale problemy, z którymi się spotykają, bariery psychiczne, na jakie się napotykają bliscy, uczucia jakich doświadczają, patrząc na chorobę matki, żony, ojca, teściowej, teścia, ojca są ekstremalne i wymagają specjalisty. To są choroby, które zmieniają charakter, zachowanie. To, o czym mówią ci opiekunowie z książki to to, że żeby na co dzień mieć kontakt z taką osobą i nie zwariować samemu jest potrzeba bycia przeszkolonym, poinformowaym o tym, co choroba robi z człowiekiem i jak się zachować. Choroby głowy to nie tylko pampers i zaniki pamięci ale agresja, lęki, zagubienie, odtrącanie córki a pamiętanie o synu lub przeróżne zachowania. Bycie bliskim takiej osoby to także potrzeba wsparcia.
Bardzo przeżyłam tę książkę. Już dawno nie wczułam się tak w żadną. Może dlatego, że ostatnio też odbywam wycieczki po lekarzach.
W każdym razie książka jest ciekawa, potrzebna, napisana z potrzeby społecznej, gdyż takich chorych i bliskich jest wielu.
Ją tu też informacje o tym, jakie kroki należy podjąć, gdy już się ma takiego chorego: ubezwłasnowolnienie, pomoc społeczna, ośrodki lub wsparcie. Ale i jacy lekarze. Wiele, wiele potrzebnych informacji tu jest, no i naprawdę ciężkie historie z życia różnych ludzi.
Przypuszczam, że zrobienie wywiadu przez autorkę z tymi piętnastoma osobami i wysłuchanie ich, danie wagi ich traumom i przeżyciom, było dla nich wielką terapią. Poza tym, to mówią bliscy, którzy stracili matkę, ojca, żonę.... Takie opowiedzenie o nich, jacy byli to jakaś forma przywołania ich w sercu.
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.
Informacje dodatkowe o (Nie)mój alzheimer. Historie opiekunów:
Wydawnictwo: Ringier Axel Springer Polska
Data wydania: 2024-09-11
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 272
Dodał/a opinię:
Renax
POLECANA RECENZJA
(NIE)MÓJ ALZHEIMER. HISTORIE OPIEKUNÓW
Chory na Alzheimera odchodzi powoli, ale za to przy wciąż pogłębiających się objawach, co szczególnie odczuwają sprawujący nad nim opiekę. Treść książki (Nie)Mój Alzheimer przedstawia Historie opiekunów, którzy – mimo ogromnego oddania i coraz większego poświęcenia – rzadko słyszą słowa wdzięczności.
Swoimi historiami podzieliło się z Pauliną Wójtowicz piętnaście osób: kobiety i mężczyźni w różnym wieku, mieszkający w innych częściach Polski, opiekujący się chorymi z oddaniem, którzy musieli zrezygnować ze swoich planów, przeorganizować życie, zakończyć związki czy ograniczyć znajomości. W każdym z opisanych (autentycznych) przypadków Alzhei...
więcej
Kup książkę (Nie)mój alzheimer. Historie opiekunów
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
