„Los więźniów dla nas przestrogą…”
Dzięki uprzejmości @proszynski_wydawnictwo miałam możliwość poszerzenia swojej wiedzy o kolejne świadectwo nieludzkiego terroru z czasów II wojny światowej.
O Danucie Brzosko czytałam już w „Bezmiłości” - dlatego wiedziałam, że koniecznie muszę poznać jej punkt widzenia.
„Niebo bez ptaków” to wznowiona relacja autorki pokazująca życie więźniów na Majdanku. Pokazująca jej życie. Pokazująca piekło obozu, dramat każdego więźnia, a jednocześnie to jaką moc ma przyjaźń i wzajemna pomoc. To świadectwo udowadniające, że człowiekiem powinno się być, a nie bywać. To książka - jak większość książek o wojnie - pełna bólu, rozpaczy, tragedii a mimo to pełna nadziei. Nadziei, której młodziutkiej Danucie nie brakowało nawet w najgorszych momentach.
Wznowienie jest uzupełnione o niepublikowane listy, a także fotografie. Dodatkowo mamy też możliwość poznać fragmenty wywiadów z panią Danutą, która zarówno w obozie jak i w późniejszym życiu bardziej myślała o innych niż o sobie.
Danuta przekazywała swoje zapiski poza mury obozu, które niestety uległy zniszczeniu - jednak treść po wojnie została odtworzona i wydana. Ku przestrodze, ku pamięci. „Niebo bez ptaków” było także dowodem w procesie sądowym załogi Majdanka.
To moim zdaniem lektura obowiązkowa dla każdego pasjonata II wojny światowej.
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2022-08-30
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 656
Dodał/a opinię:
Ewa Oleksiewicz
"więźniowie zabierają kotły i zaczynają rozgrzebywać śnieg. Skórki spleśniałego chleba i inne odrażające resztki błyskawicznie znikają w ich żołądkach...