Wiedźma z Wilżyńskiej Doliny

Mam chyba słabość do Brzezińskiej. Albo do babci Jagódki. Wstrętnej, starej wiedźmy, która nie robi nic, dopóki nie zostanie do działania zmuszona. Można ją zmusić na kilka sposobów: za pomocą gorzałki, odpowiedniej sumki, czy też zakłócając jej spokój w nachalny sposób. W tej książce musi sobie ona poradzić z m. in. bigamią, smokiem (i tym, co za nim ściągnęło - rycerzami, kupcami, kniaziównami, trupą połykaczy ognia, czy nawet paniami lekkich obyczajów), buntem chłopstwa, czapką niewidką, czy też dwójką dzieci, które myślą, że porwała i więzi ich matkę. Świat wykreowany w "Opowieściach z Wilżyńskiej Doliny" i "Wiedźmie z Wilżyńskiej Doliny" to ten sam świat, w którym rozgrywa się Saga o Zbóju Twardokęsku. Jednak książki o babci Jagódce różnią się odrobinę klimatem od samej sagi. W świecie jest więcej magii, więcej humoru, ale jest to też humor z dużą dozą goryczy. Opowiadania różnią się ogromnie od heroic fantasy i wychodzi im to na dobre. Brzezińska czerpie z baśni i bajek (czasami się z nich naśmiewając). Dzieci, które przychodzą do wiedźmy, aby ocalić matkę, pozostawiają za sobą okruszki, żeby móc wrócić do domu. Niestety, okruszki prawie od razu zastają wydziobane przez ptaki, a pozostałość śladów zadeptuje jedno z rodzeństwa, próbując te ptaki odgonić... Wspaniała książka, która zapewnia dużą dozę rozrywki przy czytaniu (i wyszukiwaniu smaczków).

Informacje dodatkowe o Wiedźma z Wilżyńskiej Doliny:

Wydawnictwo: Runa
Data wydania: 2010-10-20
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN: 978-83-89595-70-6
Liczba stron: 432
Dodał/a opinię: Dorota Kossowska