„Zabójczy pocisk” to zbiór opowiadań kryminalnych najsłynniejszych polskich autorów. Spotkamy tu prawdziwe gwiazdy polskiej literatury: od Remigiusza Mroza, przez Ryszarda Ćwirleja, Olgę Rudnicką i Katarzynę Puzyńską, po Łukasza Orbitowskiego i Wojciecha Chmielarza (wszystkich wymieniać nie będę, nazwiska są na okładce, wydawca nikogo nie pominął). Jak zwykle bywa w przypadku tego typu zbiorów, są tutaj opowiadania lepsze i gorsze. Rozpoczynająca książkę „Stalowa. Baśń” Łukasza Orbitowskiego urzekła mnie niezwykłym klimatem i fascynującym sposobem opowiadania, „Hakowy” Remigiusza Mroza najpierw mnie zaciekawił, by rozczarować zakończeniem podanym tak jakby od niechcenia; „Puch” Jakuba Małeckiego ma w sobie przerażającą ciemność i nieludzkie okrucieństwo, które – co najbardziej wstrząsa czytelnikiem – rodzi się niepostrzeżenie i zatruwa człowieka. Oparte na faktach „Przeznaczenie” Joanny Opiat-Bojarskiej porusza niezwykłym przestawieniem sytuacji – z (chorego i szalonego!!!) punktu widzenia sprawcy, „Telefon” Wojciecha Chmielarza ma w sobie coś niezwykłego, choć niby niewiele się w nim dzieje; świetnie mi się też czytało „Że cię nie opuszczę aż do śmierci” Tomasza Sekielskiego, którego znałam do tej pory tylko jako dziennikarza, ale postaram się szybko nadrobić zaległości. Kilka opowiadań zupełnie do mnie nie trafiło – na przykład opowiadanie „Wszędzie krew” Katarzyny Puzyńskiej – jakoś nie wczułam się w ten styl; podobnie „Byle do lata…” Olgi Rudnickiej, czy wspomniany „Hakowy” Remigiusza Mroza. Niektóre były przewidywalne do bólu, niektóre – trochę jak dla mnie nie pasowały do tego tomu.
Twórczość wielu spośród autorów była mi znana, ale nie wszystkich – i te opowiadania były dobrym wstępem do zawiązania znajomości, która w niektórych przypadkach może przerodzić się w głębszą relację czytelniczą, bo bardzo spodobał mi się styl. Tak było w przypadku „Planu B” Marty Guzowskiej – opis tureckiego bazaru, nastrój opowiadania i ciekawe poprowadzenie narracji sprawiły, że chętnie sięgnę po którąś z książek tej autorki, a zacznę od serii, której bohaterką jest pojawiająca się w opowiadaniu archeolożka-złodziejka Simona Brenner, bo musze przyznać, że ta postać mi się spodobała.
Podsumowując: ten zbiór to dobra okazja do tego, żeby zapoznać się z twórczością najbardziej znanych polskich autorów kryminałów. Nie jest to lektura, która zmieni oblicze polskiej literatury ani książka, którą długo będziecie wspominać, ale być może dzięki niej uda się komuś trafić na ciekawe powieści, które znajdują się w dorobku autorów (zwykle znacznie ciekawsze niż to, co zaprezentowali w tej krótkiej formie).
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Data wydania: 2018-05-09
Kategoria: Opowiadania
ISBN:
Liczba stron: 380
Język oryginału: polski
Tłumaczenie: brak
Dodał/a opinię:
Joanna Tekieli