KUP TERAZ

Zapomniany ogród
Morton Kate

Ocena: 5.42 (24 głosów)

opis

Inne wydania:

W powieści ,,Zapomniany ogród" Kate Morton znajdziemy elementy kryminału, baśni, thrillera a nawet powieści gotyckiej. Mnie troszkę przypomina sagę, a to ze względu na trzy główne bohaterki powiązane ze sobą więzami krwi. Jedna z nich nigdy pozostałej dwójki nie pozna, ale to sekret jej życia determinuje życie pozostałych kobiet. Na kartach powieści zaglądamy do gorącej Australii z lat nam współczesnych, odwiedzamy ponury dwór z epoki edwardiańskiej i patrzymy na mglisty Londyn u progu dwudziestego wieku, aby wszystko po to, by odkryć pewna rodzinną tajemnicę. W dniu swoich dwudziestych pierwszych urodzin Nell O'Connor usłyszała o ojca pewien skrywany przez lata sekret. Otóż przed wielu laty, w 1913r. na angielskim statku, który przybył do wybrzeży Australii, odnaleziono kilkuletnią dziewczynkę. Dziecko nic o sobie nie wiedziało, nie pamiętało nawet swojego imienia. Tą dziewczynką była właśnie Nell. Młodej dziewczynie, która dotąd wiodła szczęśliwe życie i pełna nadziei wkraczała w świat dorosłych ( wkrótce ślub z ukochanym) rozpada się cały świat. Nie jest nawet adoptowana sierotą z sierocińca, ale znajdą, którą z dawnym życiem - którego przecież nawet nie pamięta- łączy jedynie elegancka walizka. Jej zawartość: dziecinne sukieneczki i zbiór baśni nic nie mówią o jej przeszłości. Nieświadomość własnych korzeni położyła się cieniem na reszcie życia Nell - na jej małżeństwie(nota bene zawarła związek z całkiem innym mężczyzną), na jej relacjach z córką. Kiedy ją poznajemy ma prawie dziewięćdziesiąt pięć lat i wkrótce umrze, nie poznając rozwiązania największej zagadki jej życia. Cassandra, wnuczka Nell ma za sobą niedawne bolesne przeżycia, ale i jej dzieciństwo nie należało do łatwych. Pewnego dnia jej piękna i lekkomyślna matka przywiozła dziewczynkę do swojej matki, ,,(...) tylko na trochę, góra na dwa, trzy tygodnie", które następnie zamieniły się w ,,na zawsze". Cassandra zamieszkała u ponurej, zamkniętej w sobie babki, która zajmowała się antykami. Jednak dziwnym trafem Nell, która nie sprawdziła się jako matka, poradziła sobie jako babcia. Dla osamotnionej, porzuconej wnuczki stworzyła dom - pozornie oschły a w rzeczywistości pełen ciepła i miłości. Nigdy nie dała bowiem odczuć Cassandrze - czy to jako dziewczynce czy osobie dorosłej- że jej pojawienie się pewnego dnia, podczas gorącego australijskiego lata, przekreśliło pewne plany, które być może rozwiązałyby jej problem dotyczący tożsamości. Po śmierci Nell, to oczywiście Cassandra odziedziczyła skromny majątek. Jednak jest coś jeszcze. To akt własności małej chaty w Kornwalii, którą starsza pani nabyła jeszcze w latach siedemdziesiątych, na krótko przed przyjazdem wnuczki do jej małego domu. Cassandra czuje, że ma to związek z przeszłością Nell. Jakby tego było mało, w starej walizce z początku XX wieku, gdzie znajdowały się eleganckie dziewczęce sukienki i zbiór baśni, Cassandra znajduje pamiętnik zmarłej babci. To z niego dowiaduje się, że Nell była bardzo bliska poznania prawdy o swojej przeszłości, ale na jej drodze pojawiła się właśnie jedenastoletnia, porzucona przez matkę Cassandra. Kobieta czuje, że jest to winna zmarłej, by rozpoczęte przez nią poszukiwania doprowadzić do końca. Wraz z pamiętnikiem i starym zbiorem baśni wsiada do samolotu i opuszcza upalną Australię. Ląduje w mokrej, zimnej Kornwalii, gdzie szaleją sztormy, a pogoda jest zmienna jak ludzki los. To tam, wraz z osobami, które przed trzydziestu laty poznały Nell, podczas jej podróży do przeszłości, Cassandra powoli i z mozołem składa elementy układanki cudzego życia. Nie jest to proste, ponieważ co może łączyć dziecko - znajdę z Elizą Makepeace, autorką baśni dla dzieci, której życie również pełne jest niewiadomych? Dlaczego tropy prowadzą Cassandrę do ponurego dworu niegdyś zamieszkałego przez rodzinę Mountrachet, na której cieniem kładzie się historia młodego małżeństwa? Czy ta rodzina była tak stereotypowa jak postrzegana jest ówczesna arystokracja? W każdej rodzinie są wstydliwe sekrety, niewygodne ciotki i kuzyni, o których lepiej nie mówić głośno. Jaką tajemnicę skrywały lady Mountrachet i pani Walker? Co z tymi kobietami miała wspólnego Elizą Makepeace? Do jakich sekretów dotrze Cassandra, zapoznając się z dostępnymi opracowaniami, odnalezionymi pamiętnikami, pamiątkami przechowywanymi na strychach i w skrytkach oraz ... w śmieciach? Książka ,,Zapomniany ogród" jest opowieścią o poszukiwaniu korzeni i tożsamości. Jest historią o tym, jak nierozwiązane tajemnice kładą się cieniem na naszym życiu i naszych bliskich. Jednak odkrywanie tożsamości Nell O'Connor, chociaż pozostaje głównym wątkiem w powieści, to równie interesująca jest historia życia Elizy. Warto pomyśleć jak silny związek musiał łączyć ją z kuzynką Rose, skoro zdecydowała się na podjęcie pewnej decyzji, która miała tak dalekosiężne skutki. Czy są granice przyjaźni i pomocy dla bliskich nam osób? Kiedy siebie i swoje potrzeby trzeba postawić na pierwszym miejscu? Czytelnik poznaje całą historię, w przeciwieństwie do Nell i Cassandry, ponieważ one wielu faktów tylko się domyślają interpretując pamiętnikarskie zapiski i baśnie. Wątek Elizy jest głównym elementem układanki, ale dzięki wszechwiedzącemu narratorowi wiemy, co dokładnie inspirowało ,,Autorkę" w tworzeniu jej baśni. Wiemy, jaki był powód ucieczki z domu jej matki - pięknej Georgiany do nędznych dzielnic Londynu, jaką rolę odegrał w jej życiu skryty i dziwny brat Linus Mountrachet i z jakiego powodu, jego żona lady Adelaine tak bardzo nienawidziła Elizy. Powieść Kate Morton należy do gatunku tych książek, których nie odłoży się, póki nie doczyta się do zakończenia. Spodoba się miłośnikom baśni - bo klika rozdziałów to po prostu baśnie same w sobie. Wielbiciele ,,Tajemniczego ogrodu" również śmiało mogą sięgnąć po te pozycję, ponieważ sekretny ogród stanowi bardzo ważny element całej tej historii( pojawia się nawet postać samej pisarki France Hodgson Bunett). Sądzę, że książka spodoba się również czytelnikom, których interesują pogmatwane koleje ludzkiego losu. Powieść przypomina również, jak ważna dla każdego z nas jest odpowiedź na pytanie ,,skąd pochodzimy?", bo jeżeli znamy na nie odpowiedź, to nawet nie wiemy, jakie mamy szczęście.