Recenzja książki: Adam, Szczęściara i globalna katastrofa

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Naukowcy, ekolodzy i ludzie, którym nasza planeta nie jest obojętna, od wielu lat nawołują, by się powstrzymać. By przestać niszczyć i ograbiać Ziemię. By szanować zamieszkujące naszą planetę zwierzęta. By dbać o rośliny. By zwrócić uwagę na to, jak swoją działalnością wpłynęliśmy na klimat. Każdy z nas słyszał przecież apele: Jeszcze nie jest za późno. Jeszcze możemy ocalić Ziemię. Temat ten na warsztat bierze też Katarzyna Majgier i serwuje młodym czytelnikom pasjonującą książkę Adam, Szczęściara i globalna katastrofa”.

Ziemia jest na krawędzi zagłady. Klimat się zmienił, warunki do życia są coraz trudniejsze. Delegaci z Ziemi wraz z przedstawicielami pochodzącymi z innych galaktyk debatują nad tym, czy należy unicestwić zagrażający planecie gatunek. Dyskusja jest trudna i długa, ale udaje się osiągnąć kompromis. Szczury decydują, że wszystkie zwierzęta z Ziemi zostaną ewakuowane, a ludzie… A ludzie niech dalej sobie niszczą planetę i skazują się na samozagładę, skoro są tacy głupi…

Adam, Szczęściara i globalna katastrofa to z jednej strony książka dla starszych dzieci z elementami fantastyki naukowej, a z drugiej – solidna przestroga dla tych zdecydowanie starszych i – teoretycznie – dojrzalszych odbiorców. Katarzyna Majgier mówi czytelnikom, jak jest: ludzie niszczą planetę, dewastują klimat i nic sobie z tego nie robią. Liczą się dla nich wyłącznie zyski, chcą czerpać jak najwięcej pieniędzy i egoistycznie rozwijać swoje biznesy. Katastrofa? Jaka Katastrofa – pytają – Ja jej nie dożyję. A kolejne pokolenia? No cóż, to już będzie ich problem!. Autorka stawia sprawę jasno. Jeśli nie zaczniemy dbać o nasz świat, wkrótce go zniszczymy. I naprawdę nie będzie już czego ratować.

Ważną rolę w powieści Katarzyny Majgier odgrywają szczury. To one organizują ewakuację na inne planety, to one pierwsze planują, jak pomóc wszystkim zwierzętom. Ich wyjście z nor niepokoi ludzi. Zaczyna się zbiorowa panika. Rządy wszystkich państw muszą znaleźć sposób, jak pozbyć się palącego problemu. Ludzie histerycznie boją się szczurów, czują się zagrożeni ich obecnością, obawiają się o zdrowie swoje i swoich najbliższych. A gdy pewnego dnia szczury znikają na dobre, politycy, szarlatani i celebryci (bo tych słucha świat) przypisują sobie ten sukces.. Mimo że w ogóle nie wiedzą, co tak się naprawdę stało.

Autorka uwypukla wiele problemów współczesnego świata. Pokazuje, jak wiele dostrzec potrafią dzieci (ale te, które nie mają twarzy wiecznie przyklejonych do smartfonów). Udowadnia, że tylko będąc dobrym i kierując się empatią, możemy zrobić coś dobrego dla świata. Katarzyna Majgier piętnuje cwaniactwo, złośliwość, dbanie wyłącznie o własne interesy. Pokazuje, że wciąż wśród nas są płaskoziemcy, przeciwnicy ewolucji i inni zwolennicy teorii, które nijak się mają do rzeczywistości. Z drugiej strony autorka prezentuje naukowców i tak zwane „tęgie głowy". Ludzi, którzy przedstawiają serię argumentów, udowadniają i badają, ale nikt nie chce ich słuchać. Bo słuchanie wiąże się z myśleniem. A ludzie nie lubią myśleć…

Powszechne lenistwo, bylejakość i życie z dnia na dzień autorka zderzyła z pracowitością i sumiennością. Katarzyna Majgier w swojej książce stawia sprawę na ostrzu noża. I każe się nam opamiętać. Bo jeśli wśród nas nie znajdzie się w przededniu katastrofy tytułowy Adam, który w książce Katarzyny Majgier wstawia się za głupimi ludźmi w Międzyplanetarnej Radzie Bezpieczeństwa (a w naszej rzeczywistości po prostu nie zatrzyma galopujących zmian), to możemy już niedługo nie mieć warunków do życia. I to na własne życzenie.

Tagi: Literatura sensacyjna i przygodowa dla dzieci i młodzieży Fantasy dla dzieci i młodzieży Opowieści o zwierzętach i przyrodzie dla dzieci i młodzieży Dzieci od ok. 9 lat