Recenzja książki: Bilard dusz

Recenzuje: olilovesbooks2

*współpraca reklamowa*

Po raz kolejny odbiło się na mnie nie czytanie opisów. Patrząc na okładkę spodziewałam się czegoś na kształt kryminału, a tutaj niespodzianka powieść obyczajowa, taka trochę na granicy dramatu, trochę oparta na psychologii, na aspektach duchowych, pełna trudnych i ciężkich tematów, niosące ze sobą mocny wydźwięk i nacisk na wartości. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie.

Agnieszka jest kobietą na zakręcie, która każdego dnia mierzy się z ciężarem decyzji podjętej przed laty. Kobieta staje na życiowym rozdrożu, wspomnienia nie dają jej zaznać spokoju, i odbijają się na jej codzienności. Agnieszka napotyka na swojej drodze mężczyznę, który pomaga jej przejść tą trudną drogę, który zwraca jej uwagę na niedostrzegalne przez nią życiowe aspekty, przez którego wyrusza w podróż w głąb siebie, gdzie musi zmierzyć się nie tylko z bolesną i trudną przeszłością, ale też pytaniami o wiarę, przeznaczenie, konsekwencje i stanąć naprzeciwko prawdzie, którą w sobie ukrywała przez lata.

To bardzo złożona i mimo wszytko trudna powieść, w której dominują ciężkie tematy, niektóre można określać nawet jako kontrowersyjne. Poznajemy w niej Agnieszkę, kobietę która zmaga się z ciężarem jednej podjętej decyzji. Teraźniejszość miesza się tutaj z przeszłością, dostajemy wiele czasami sprzecznych informacji, i niemal do końca nie możemy być pewni co tak naprawdę kiedyś się stało, choć można wiele podejrzewać. Agnieszka staje się tutaj takim jakby symbolem kobiety cierpiącej, kobiety nie mogącej poradzić sobie z przeszłością, z poczuciem winy, z samotnością na którą sama się poniekąd skazała. To kobieta mimo wszytko próbująca się odbić od dna, szukająca wyjścia z beznadziejnej dla siebie sytuacji, w której wszytko domaga się odcięcia od przeszłości i rozpoczęcie nowego rozdziału, jednak zanim to się stanie musi ona zmierzyć się z demonami przeszłości.

Powieść mnie wciągnęła, z zapartym tchem śledziłam poczyniania Agnieszki, wstawki odnoszące się do przeszłości wiele wnosiły do fabuły, pozwalały wiele zrozumieć i pokazywały jak jedna decyzja wpłynęła na przyszłość, co ciekawsze nie tylko głównej bohaterki. To historia poruszająca wiele ważnych aspektów, obrazująca tę sferę życia, o której wciąż jest głośnio, ale która mimo to wciąż stanowi temat tabu. To opowieść o wyborach, o konsekwencjach, o poczuciu winy, uczuciu straty, o braku czegoś ważnego. To też historia o prawdzie, o szukaniu wyjścia z otchłani cierpienia, o konfrontacji z przeszłością i podjęciu próby pogodzenia się z losem, a nawet próby odbudowania tego co zostało zniszczone. Książka ma bardzo mocny wydźwięk, ona nie kończy się z ostatnią stroną czy ostatnią kropką, i to nie tylko że wiele wskazuje na to, że może być to historia kontynuowana, ale przede wszystkim na to że towarzyszące przy lekturze emocje, pozostają z nami na dłużej. Skłaniają one do refleksji, do przemyślenia wartości, do zastanowienia się co ja bym zrobił/-a na miejscu Agnieszki. To też powieść, która wpisuje się w obecne trendy informacyjne, czy społeczne, jednak zwraca ona tez uwagę na coś, czego brakuje w tym informacyjnym chaosie, na konsekwencje.

Prawdziwa, wartościowa, ważna i potrzebna powieść, przy której nie da się pozostać obojętnie, która wprawi umysł w najwyższe obroty, która pozostaje w pamięci na długo. Napisana w świetnym stylu, zarówno lekkim jak i zajmującym, nawet pomimo trudnej tematyki, czuć tę lekkość i pasję z jaką autorka do niej podeszła. Książka zdecydowanie warta przeczytania czy szerszego rozgłosu. To powieść, którą moim zdaniem każdy powinien przeczytać, niezależnie od tego, po której stronie barykady się znajduje.