Recenzja książki: Poświst. Folk noir

Recenzuje: malutkaska

W Krzemiennej bywa strasznie. Tu należy się bać żywych i umarłych, bo nigdy nie wiadomo, gdzie akurat czai się zło. Jeśli jesteś na tyle odważna/y, by poznać mieszkańców tego miejsca, koniecznie sięgnij po powieść autorstwa Justyny Hankus pt. „Poświst. Folk noir” z oferty Wydawnictwa Powergraph.

Na styku kultur i narodowości, gdzieś pomiędzy wiejskimi chałupami i siewnymi polami, rozgrywa się dramat poszczególnych postaci, które obrane zostały za cel. Uwikłane w potrzasku, nie mogą uniknąć tego, co im przeznaczone. Świat mistyczny egzystuje tu na równi z rzeczywistością, a czasem nawet wyprzedza ją o krok.

To, co mnie najbardziej ujęło, to atmosfera tej opowieści. Hankus pisze tak, że czuć każdy podmuch wiatru, zapach dymu z paleniska, chłód poranka. Każde zdanie ma swój ciężar, jakby było odlane z mgły i ziemi. To nie jest książka, którą się „czyta” - ją się przeżywa. Czasem wolno, czasem z oporem, jakby coś w środku próbowało się wyrwać.

W tej historii folklor nie jest bajką. Nie ma tu sielanki, nie ma „magicznej wsi”. Są duchy, demony, półsłówka, które wżerają się w ludzkie życie. Południca, Płanetnik, kłobuk - nie jako straszne potwory, ale jako metafory wszystkiego, czego się boimy i co próbujemy ukryć pod dywanem. To ludowa groza, ale taka bardzo prawdziwa, ludzka.

Moje pierwsze zetknięcie z gatunkiem folk noir okazało się ciekawym i pouczającym doświadczeniem czytelniczym. Zakochana w elementach folkloru w literaturze, z przyjemnością chłonęłam wzmianki o strzygach i utopcach, porozsiewane po różnych rozdziałach tej narracji. Skonfudowana losami rodzin Otte i Havranów, zdumiona zachowaniem Agaty i Jakuba, wreszcie oczarowana opowieścią minioną i współczesną, zachęcam wszystkich do lektury „Poświstu”, bo nic nie mówi więcej o Nas samych niż Nasze wierzenia i tradycje.

Polecam, choć nie jest to książka dla każdego. Jeśli szukasz lekkiej lektury, lepiej uciekaj. Za to jeśli lubisz, gdy literatura drażni, irytuje i zostawia ślad - sięgnij po „Poświst”, koniecznie!

Tagi: Proza literacka Fabularyzowane mity i legendy