Recenzja książki: Rok zmian

Recenzuje: Wiesława Biegańska

„Wielu ludzi żyje w bańkach, w których jest im dobrze, i boją się, żeby coś nie zmąciło im świętego spokoju. Dlatego nic nie widzą i nie słyszą. Świadomie robią z siebie kaleki podatne na wpływy. Nieważne, czy chodzi o życie rodzinne, pracę, znajomych czy nawet wybory polityczne. Sprzedają swoją wolność za złudę szczęścia i spokoju”.

Zaczyna się w sylwestrową noc – czasie życzeń, planów i nadziei na nowe rozdanie. Trzech mężczyzn. Trzy historie. Pozornie niezależne. A jednak splatają się w sposób, który nie może skończyć się dobrze.

Remigiusz Stańczyk, zgorzkniały architekt po czterdziestce, ma dość życia, które wymknęło mu się z rąk. Zdrada, upokorzenie, niespełnione ambicje – wszystko to sprawia, że postanawia wreszcie zawalczyć o siebie. Odejść. Zmienić. Działać. Tyle że zmiany nie zawsze prowadzą tam, gdzie chcemy. Czasem budzą chaos. Czasem bestię. Albert Turecki – wykształcony psycholog, człowiek o ogromnej wiedzy i zerowej wolności. Zaborcza matka skutecznie odebrała mu prawo do normalnego życia, bliskości, wyboru. Jego ucieczką stają się fantazje. Brutalne. Niebezpieczne. A gdy próbuje się wyrwać – traci kontrolę. I wreszcie komisarz Dariusz Pikul. Samotnik, rutyna, spokój. Do momentu, gdy w jego mieszkaniu staje dorosła córka, o której istnieniu nie miał pojęcia. Równolegle prowadzi śledztwo w sprawie zaginięcia kobiety. Jego uporządkowany świat pęka jak cienkie szkło.

To książka, która wchodzi głęboko w ludzką psychikę, zagląda tam, gdzie boli najbardziej. Bohaterowie nie są czarno-biali – są ludzcy. Słabi. Zagubieni. Przerażająco prawdziwi. Styl autora działa jak magnes. Czyta się szybko, zachłannie, mimo dużej objętości. Napięcie nie opada ani na chwilę, a niektóre obserwacje potrafią zaboleć niemal fizycznie. Narracja toczy się z perspektywy bohaterów, co pozwala nam głębiej odbierać ich emocje, wewnętrzne rozterki, zmagania, porywy serca. Są sceny trudne, mocne, takie, które zostają w głowie na długo.

Mroczny thriller psychologiczny, Historia jest gęsta, niepokojąco prawdziwa. Gorzka pokazuje, jak bardzo przeszłość potrafi determinować przyszłość, jak dziecięce traumy ciągną się za nami latami, jak cienka jest granica między dobrem a złem. O zmianach, które miały przynieść wolność, a przyniosły katastrofę. O marzeniach rozmijających się z rzeczywistością. O tym, jak łatwo sprzedać własną wolność za złudę spokoju. O ciemnej stronie ludzkiej natury. Finał – nieoczywisty, otwarty, skłaniający do refleksji – sprawił, że jeszcze długo po zamknięciu książki myśli krążą wokół bohaterów i cenie, jaką zapłacili za swoje decyzje.

Polecam wszystkim, którzy lubią literaturę intensywną, niepokojącą i zmuszającą do myślenia. Bardzo polecam, Tatiasza i jej książki :)