Recenzja książki: Światło pożyczone

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Sztuką jest to, co wywołuje w człowieku określone emocje, pobudzając go tym samym do refleksji. Nakładem Wydawnictwa Promic ukazała się książka Światło pożyczone, dzięki której bogata w szczegóły treść z jednej strony stanowi źródło solidnej wiedzy, z drugiej natomiast pokazuje, Jak z niedoskonałego życia uczynić dzieło sztuki. Jak więc uczynić? Czas na lekturę.

Artystyczna treść publikacji dopuszcza do głosu dziewięcioro twórców (od Michała Anioła do Lilias Trotter) tworzących na przestrzeni prawie czterystu lat (od włoskiego renesansu po czasy współczesne). Osadzając ich w kontekście czasów, w jakich przyszło im żyć, Russ Ramsey pozwala czytelnikowi poznać warunki kształtowania się artystycznego powołania każdego z nich, rozwijania talentu oraz doskonalenia warsztatu pracy. Każdemu z twórców autor poświęca osobny rozdział (pod wiele mówiącym tytułem – nazwisko artysty, jednozdaniowa charakterystyka jego dzieł, inspirujący cytat), w którym – oprócz analizy wybranych dzieł (obrazy, rzeźby) – zamieszcza ogrom informacji (sprawnie wynajduje to, co korzystne jest dla czytelnika, podaje nie tylko same suche fakty) oraz drobiazgowych rozważań umożliwiających poznanie miejsc, w których owi artyści awangardy dorastali, podziwianie ich niesłabnącego zapału oraz wytrwałości w poszukiwaniu wciąż nowych rozwiązań, przede wszystkim jednak dostrzeżenie tego, na co w ich pracach warto zwrócić uwagę. Różnorodność treści absolutnie nie wprowadza chaosu, wprost przeciwnie, wiedza jest uporządkowana i podana w sposób ciekawy, całkowicie zrozumiały oraz pobudzający wyobraźnię.

Publikacja Wydawnictwa Promic stanowi doskonałą biografię przedstawicieli pokoleń. Nie brak w niej szczegółów dotyczących życia prywatnego oraz działalności artystycznej przedstawianych twórców, nawiązywanych przez nich przyjaźni, eksponujących ich prace wernisaży, wyjazdów, postaw wobec życia, a nawet skandali. W analizowanych na łamach Światła pożyczonego pracach spotka odbiorca nie tylko kunsztowną kreskę, doskonale zachowane proporcje oraz zmysłowe subtelności, ale również bez wątpienia zwróci jego uwagę zakodowane pod osłoną kolorystyki oraz gry cieni multum emocji: samotność, przemijanie, strach, cisza, wolność lub jej brak, miłość bądź tęsknota za nią – wszystko to obrazuje potrzebę dzielenia się przeżyciami z odbiorcą. Skupiająca uwagę jest zarówno gruntowna treść Światła pożyczonego (daty, wydarzenia, nazwiska, nazwy, liczby, techniki, formy, nurty, idee, style, analiza oraz interpretacja, ciągi przyczynowo – skutkowe, konteksty zmian zachodzących w świecie sztuki), jak i dobrze opisane ilustracje dzieł artystów. Przydatne okażą się również przypisy (bibliograficzne oraz wyjaśniające), polsko- i obcojęzyczna bibliografia oraz dodatki (Wizyta w muzeum sztuki, Jak patrzeć na dzieła sztuki oraz Przegląd sztuki zachodniej), a wplecione w wielu miejscach w treść fragmenty biblijne (wraz z siglami) znakomicie współgrają z filozoficznymi przemyśleniami.

Ponieważ każdy człowiek – kierując się osobistymi doznaniami, typową dla samego siebie wrażliwością, refleksyjnością, poczuciem piękna i emocjami – odbiera sztukę inaczej, książka Światło pożyczone skierowana jest do wszystkich bez wyjątku: wiele wyjaśniając, pogłębia wiedzę, uwrażliwia na piękno, skłania ku refleksji. Jednym słowem – pokazuje, Jak z niedoskonałego życia uczynić dzieło sztuki.

Tagi: Wiara