Recenzja książki: Vladek najmilszy wampirek na świecie. Nocne strachy

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Wampir nieodłącznie kojarzy się z krwią, wydłużonymi kłami, czerwonymi źrenicami oraz pełnią księżyca. Wpływając na wyobraźnię człowieka, wywołuje przyspieszone bicie serca. Publikacja Wydawnictwa IBIS zaprasza na spotkanie z wampirem wyjątkowym, jedynym w swoim rodzaju. I na pewno nie trzeba się go bać, ponieważ jest to Vladek – najmilszy wampirek na świecie. W kolejnej należącej do serii książeczce Nocne strachy nie brakuje dobrej zabawy, ale i odrobiny tajemniczości.

Jak na wampira przystało, miejsce zamieszkania Vladka to otoczony cmentarzem Ponury Dwór z majestatycznie wznoszącą się Czarną Wieżą. Już sam widok domostwa wywołuje dreszcze. Nie mówiąc o mieszkańcach: Śmiertelina, Smoczysław, liczący dwieście dziewięć lat Krwawiusz – imiona przyprawiające o zawrót głowy. Jest jeszcze przyjaciel dziadka, Wezuwiusz, zawsze wierny kamerdyner Wiermir oraz doktorzy Piłow i Potworowski. Są też nietoperze. Jest i przepięknej urody kruczyca Pazurka. A Vladek? Jakże się on różni od innych wampirów: nieśmiały, delikatny, wrażliwy i wystraszony, wprost – dobroduszny! Nawet się trzęsie, szczękając kłami. I boi się pająków oraz tajemniczych odgłosów nocy. Chodzi też do ludzkiej szkoły i przyjaźni się z Milką. W tym momencie zaczyna się prawdziwa historia. Co zrobić z Vladkiem? W jaki sposób uczynić z niego wampira z prawdziwego zdarzenia, który podczas lotu nie będzie zahaczał o rosnące na cmentarzu cisy? Rozwiązanie szybko się znalazło: oto w progu Ponurego Dworu staje kuzyn Wilkor Kieł z dalekiej Transylwanii. A wraz z nim grupa nietoperzy-tragarzy, każdy z nich zaś trzyma pokaźnej wielkości tobołek. Nie może przecież Wilkor sam wlec swoich bagaży! I to na dodatek w takiej ilości. Czyżby zamierzał rozgościć się na dłużej? Oooo, nie!!!!!!!

Misja Wilkora jest wyjątkowa. I musi zostać doprowadzona do zwycięskiego końca. Wykorzystując swoje genialne umiejętności wampiryczne, Wilkor przygotowuje Vladka do egzaminu. Ten, jeśli go zda, otrzyma pełnoprawną licencję nietoperza na okres stu lat. Ponieważ gra jest warta świeczki, do zadania trzeba podejść z pełną odpowiedzialnością. I Wilkor tak właśnie czyni. Wystarczy podać kilka szczegółów: plac treningowy wśród nagrobków – iście wampirza sceneria, spanie w trumnach i picie świeżej krwi (najlepiej ciepłej). Tylko skąd ją brali? może lepiej nie dociekać!

Książkę Anny Wilson czyta się szybko, można rzec – jednym tchem. Efekt przejrzystości tekstu został osiągnięty dzięki powiększeniu odstępów między wierszami. Plastyczne opisy ułatwiają wczucie się w fabułę. Przydatne okażą się zamieszczone w lekturze życiowe rady dotyczące zdrowia oraz ważne wiadomości z zakresu przyrody. Wymowne, czarno-białe ilustracje autorstwa Kathryn Durst są doskonałym uzupełnieniem tekstu. Twarda okładka przedłuża żywotność lektury.

Publikacja Wydawnictwa IBIS, traktując o przyjaźni, wzajemnej pomocy oraz umiejętności pokonywania przeszkód, zaciekawi uczniów drugiego etapu edukacyjnego. Zachęci ich również do sięgnięcia po kolejne tomy serii.

Tagi: wampir dla dzieci