Recenzja książki: Wiatr szaleńców

Nie ma tu mocno rozbudowanej akcji. To prosta historia, opowieść taka, jakich wiele - tyle, że jej akcja została umieszczona w pięknej scenerii, a narracja ubarwia postać Napoleona, wydarzenia z czasów jego dzieciństwa i młodości. I tak naprawdę to język powieści, subtelność opisów wyspy z całym pięknem jej przyrody i zabudowy sprawia, że całość czyta się dobrze. Autorka przedstawia wyspę w bardzo plastyczny i realistyczny sposób. Dodatkowo podkreśla, jak złudna potrafi być natura - wybrzeże skąpane w promieniach słońca w czasie burzy i sztormu zmienia się we wrogie środowisko, które sprzyja szaleńcom. Sylvie musi zmierzyć się ze swoimi słabościami, a także odkryć, komu może zaufać, a komu powinna pomóc. Pisanie artykułu i poznawanie wyspy stawia przed nią duże wyzwania i niesie liczne niebezpieczeństwa. Ostatecznie jednak Wiatr szaleńców to powieść przeznaczona raczej dla miłośników pięknej scenerii niż porywających zdarzeń.