Amazing Spider-Man. Korporacja Beyond. Tom 2

Spidey świat znowu wywrócony do góry nogami, a wszystko to za sprawą mnogości konfliktów, intryg i zaskakujących zwrotów akcji. Podobnie do pierwszego tomu ta część ma szybki i dynamiczny rytm, bardzo ciekawie nakreślone postacie i wciągającą fabułę.

W Spider-mana nadal wciela się klon Parkera Ben Reilly, a działaności superbohatera odbywa się pod sztandarem korporacji Beyond. Niestety jak to w życiu bywa model działania zawsze zależy od kierownictwa i tak pajączek choć próbuje być niezmiennym superbohaterem niosącym pomoc z czystego altruizmu, jednak korporacja ma swoje interesy i to nimi się kieruje. Sytuacja ulega jeszcze większej komplikacji, gdy na scenie pojawia się Doctor Octopus, bowiem Ben jest tylko klonem i zdecydowanie nie ma zmysłów Petera..

Spodobał mi się motyw porwania Czarnej Kotki i splecenia jej losów z MJ Watson, szczerze było to dość odżywce dla tomu i zaskoczyła mnie ilość humoru jakie wygenerowały te dwie kobiety. Z racji historii obu bohaterek ich interakcje są ciekawe i nie przypominam sobie, aby w jakimkolwiek komiksie było im dane spędzić ze soba tyle czasu, a po tej opowieści mogę powiedzieć jedynie, że szkoda.

Lubie postać Królowej Goblinów, bo w swojej groteskowości ma w sobie coś demonicznego i tragicznego zarazem. To taki symbol chaosu, który brutalnie narusza pozorny porządek świata Beyond. W całym tym chaosie korporacja również zaczyna przybierać nieco inne oblicze, żeby nie powiedzieć ,,maski opadły", a widoki pod maską są conajmniej niepokojące. Właśnie ten rozwój sytuacji zmienia wszystko ukazując jak z wybawcy można stać się wytrawnym i bezwzględnym manipulatorem.

Graficznie album spodobał mi się zwłaszcza w klasycznej odsłonie, niektóre eksperymentalne kadry może nieco mniej, ale razem stworzyły dość ciekawą kompozycje, chociaż mnie momentami wybijały z rytmu historii.

Drugi tom korporacji był intensywny, emocjonalny i pełen akcji. Zaskoczeniem było oddanie solidnej części kobiecym postaciom, które zdecydowanie udźwignęły ten ciężar i dostarczyły sporo uśmiechu, ale i nadały ludzkiej głębi. Petera nadal mi brakuje, ale doceniam tę świeżość.