Bezsenność we dwoje
Sarah Dessen

Czy można nadrobić stracony czas? O tym właśnie opowiada ta książka. O próbie odzyskania straconego czasu, zabaw, umiejętności, przeżyć. A także o radzeniu sobie z własną niedoskonałością. W książce nie ma większego napięcia czy spektakularnych zwrotów akcji, jednak książka wciąga. Opowiedziana historia po prostu toczy się swoim torem, jak powolna jazda na rowerze. Wraz z główną bohaterką przeżywamy jej rozterki i radości. Największym atutem książki jest jej realizm, zarówno bohaterów, jak i samych wydarzeń czy opisywanych miejsc. Autorka porusza ważne, ale i niekiedy trudne tematy: rozwód i jego wpływ na dalsze życie całej rodziny, chłód i oschłość matki, egoizm ojca, śmierć przyjaciela i związane z tym poczucie winy, dorastanie do miłości, zmarnowane dzieciństwo, które chciałoby się odzyskać, ale nie zawsze jest to możliwe (Auden nie umiała jeździć na rowerze - tego akurat można się nauczyć), opóźniony młodzieńczy bunt. "To rzeczy, o które musisz walczyć i zabiegać, mają największą wartość. Kiedy coś jest tak trudno osiągnąć, zrobisz o wiele więcej, by tego nie stracić." Autorka pokazała, że nigdy nie jest za późno by spróbować czegoś nowego w swoim życiu, oraz że cokolwiek by się nie stało, nie należy się poddawać. To tak jak z rowerem. "Bo nieważne, ile razy upadniesz, ale ile razy wskoczysz z powrotem na rower." Autorka wskazuje również, jak ważna jest nauka (że na nią nigdy nie jest za późno) i ile dla nas znaczą inni ludzie. Chociaż muszę powiedzieć, że niektóre tematy mogłyby zostać bardziej rozwinięte. Książka lekka, przyjemna, ciepła, urzekająca, dająca nadzieję na zmiany, na lepsze życie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mi bardzo się spodobała, jest lekka i przyjemna w czytaniu, idealna na lato

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kupiłam tę książkę ze względu na niską cenę i nie spodziewałam się za wiele, jednak pozytywnie się zdziwiłam. Fabuła jest ciekawa, napisana rozsądnie, a bohaterowie drugoplanowi budzą moją ogromną sympatię. Akcja książki dzieje się w nadmorskiej miejscowości, co bardzo umiliło mi zimowe wieczory. Główna bohaterka na początku bardzo mnie irytowała, jednak z czasem polubiłam ją tak jak resztę bohaterów. Książka opowiada o wkraczaniu w dorosłość, problemach z rodzicami, trudnych wyborach, problemach po stracie bliskiej osoby i o tym jak miłość potrafi pozytywnie zmienić nasze życie. Polecam na bezsenną noc ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Bezsenność we dwoje" to lekka, niezobowiązująca lektura na lato. Zapewni chwile dobrej rozrywki, ale nie jest zbytnio nowatorska. Cała fabuła przywodzi na myśl "Ostatnią piosenkę" Nicholasa Sparksa - ten sam schemat: młoda dziewczyna przyjeżdża na wakacje do ojca do małego miasteczka nad morzem, przechodzi tam całkowitą przemianę, zmienia relacje z rodziną, odnajduje przyjaciół i miłość. Nawet zakończenie było takie samo! Bardzo mi się to nie spodobało. Mimo wszystko lektura wciąga, a niektórzy bohaterzy naprawdę dają się lubić (niektórzy, bo główna bohaterka to okropna egoistka). Sama nie wiem, co o tej książce myśleć. Z jednej strony ciekawa i przyjemna, ale ten posmak...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)