Brigantus. Tom 2. Pikt
Hermann Huppen, Yves Huppen

  Nakładem Wydawnictwa Elemental ukazała się właśnie druga część komiksowej opowieści pt. ,,Brigantus" - opowiadającej o losach olbrzymiego wojownika w szeregach rzymskich legionistów, który z racji swojego pochodzenia nie jego godzien bycia im równym, zaś w oczach swoich rodaków jest jedynie zdrajcą. Zapraszam was do poznania recenzji tej pięknie zilustrowanej historii o próbie zrozumienia tego, kim się jest naprawdę.

 Brigantus trafia do niewoli Piktów, którzy z wiadomych względów nie mogą mu w pełni zaufać, ale przynajmniej na tę chwilę pozwalają mu żyć, licząc na uzyskanie ważnych informacji o zamiarach Rzymian. Wkrótce mieszkańcy wioski będą musieli stawić czoła legionistom, gdy ci postanawiają zaatakować osadę przed przybyciem posiłków, co dla Brigantusa stanowi wspaniałą okazję do tego, by zemścić się na swych dawnych towarzyszach broni, ale jednocześnie i by odnaleźć swoją własną, życiową drogę, która wydaje się być daleką od tych dwóch stron konfliktu...

 Yves Huppen - twórca tej opowieści, niewątpliwie zaskoczył tym niniejszym albumem. Zaskoczył w tym względzie, że tak naprawdę nie skupił się na konflikcie Rzymian z Piktami, ale przede wszystkim na losach i trudnych wyborach tytułowego bohatera, który znajdując się w samym centrum konfliktu nie wybiera żadnej ze stron - wybiera siebie. I to jest coś, czego przynajmniej ja nie spodziewałam się sięgając po ten komiks, a co w mej ocenie czyni tę opowieści i tę postać Brigantusa prawdziwszymi, bardziej autentycznymi, piękniejszymi.

 Znakomite jest również to, że tak naprawdę do niemalże samego końca nie jesteśmy tutaj pewni tego, co uczyni Brigantus o imieniu Melo, co też czyni tę historię nieprzewidywalną, intrygującą, wspaniałą w każdym calu. Bo też każde kolejne wydarzenie z udziałem głównego bohatera odkrywa przed nami coraz więcej z tej historyczno-przygodowej opowieści, której zwieńczeniem jest niezwykle piękna, ale też i enigmatyczna puenta. Tak właśnie jawi się scenariusz tego komiksu, przepełniony walką, ludzkimi dramatami, śmiercią i tym czymś, co tak naprawdę stanowi o sile tej historii - prawdą o tym, że nikt nie chce być samotnym.

 Podobnie, jak to miało miejsce w pierwszej części cyklu, tak i teraz oczarowują nas tu niezwykle malownicze, poprowadzone surową i pozornie niedbałą kreską, ale tak naprawdę zachwycające swoim realizmem, rysunki autorstwa Hermanna Huppena. Bo w nich jest wszystko - cierpienie, ból, człowiecze zło i rzeczywistość tamtego dawnego, brudnego, nie dającego nadziei na lepsze jutro, jakże przerażającego świata, gdzie ludzkie życie znaczyło tyle, co nic. I kolejny też raz zachwyca nas kolorystyka tych obrazów, gdzie szarość i ciemność jest przełamywana najczęściej mocną czerwienią krwi. To piękne, naturalnie rozmyte, niezwykle klimatyczne ilustracje.

 Ten drugi tom jest zdecydowanie ważniejszym, bardziej poruszającym i w mej opinii lepszym, gdyż to właśnie tutaj możemy tak naprawdę i tak do końca poznać postać Brigantusa - już nie tylko oczyma innych bohaterów, ale właśnie za sprawą jego przemyśleń, wyborów i czynów, z których nie wszystkie okażą się dla nas w pełni zrozumiałymi, ale wszakże na tym opiera się też mądrość tej historii, że oto każdy podąża swoją własną drogą, która dla innych wydaje się być może złą, ale to nie oni o tym decydują.

 Komiks ten jest oczywiście pozycją spod znaku historycznej przygody, ale dla mnie znacznie ważniejszym wydaje się dramatyczny i psychologiczny aspekt tej opowieści, gdzie tak naprawdę nie mający już nic do stracenia człowiek podejmuje jeszcze jedną próbę zawalczenia o siebie, poznania prawdy o tym, kim jest, odpłacenia tym, którzy niegdyś go skrzywdzili. To te wątki wywarły tu na mnie największe wrażenie, aczkolwiek jestem w stanie sobie wyobrazić, że dla każdego czytelnika tym czymś może być zupełnie inny element w tej relacji, co też jest piękne. Pewnym jest to, że lektura tego komisu ciekawi, zachwyca i zaskakuje do samego końca.

 Komiksowy album pt. ,,Brigantus. Tom 2. Pikt", to doskonałe dopełnienie pierwszej odsłony tego cyklu, które wiele wyjaśnia, zamyka pewnie fabularne ścieżki, ale też i pozostawia z pytaniem o to, czy to już naprawdę koniec, czy jedynie zapowiedź czegoś bardzo intrygującego. Sięgnijcie po ten tytuł i dajcie mu się oczarować jego klimatem, emocjonalną wymową oraz ilustracyjnym pięknem - naprawdę warto. Polecam.